Më 9 janar 1949 zbulohej dorëshkrimi i elbasanas i Ungjijve i vitit 1761. Anonimi
i Elbasanit është një përmbledhje përkthimesh të në . I njohur si Dorëshkrimi
Elbasanas i Ungjijve, mendohet gjerësisht se janë punim i Gregorit nga Durrësi. Punimi
mendohet të jetë vepra më e vjetër e literaturës ortodokse shqiptare dhe Përkthimi
i parë i Biblës në shqip. Dorëshkrimi u krye më 1761, pak para se Gregori të bëhej
Mitropolit/Arqipeshkëv i Arqipeshkëvisë së Durrësit (1762-1772). Selia e arqipeshkëvisë
atëbotë qe në Kishën e Shën Jon Vlladimirit në të . Dorëshkrimi përbëhet nga
30 fletë pa numër, 59 faqe të përkthimit biblik me format 10 x 7 cm. Dialekti i përdorun
është ai i Elbasanit, me 40 shkronja, shumica e së cilave krejt origjinale, dhe pa-lidhje
me asnjë gjuhë që rrethon atë shqiptaren. Gjithsesi, sipas dhe , ka ndikime
sllave e greket. Dorëshkrimi i Elbasanit është i vetmi dokument ku lexohet dialekti
i Elbasanit. Dorëshkrimi u gjet ose u ble pak para nga , që shquhej si koleksionist,
dhe kishte në zotërim një bibliotekë personale mjaft të pasur. Iu konfiskua atij nga
regjimi komunist më 1945. Tani ruhet në . Albanologu e përkthyesi (1910 – 1998)
transkriptoi dorëshkrimin, që mundësoi publikimin e tij në shqipen standarde për herë
të parë. Anonimi i Elbasanit, 1761 (Transliteruar nga Robert Elsie)
Transliterated
text of the Elbasan Gospel Manuscript
të shenjtënuashimenë të prem ten e madhe. o të bekuam
të kër shtenë. thiri Krishti zoti ynë apostojtë e ju dëftoi atë ditë qi donte
të të kryqzohej, e ju tha: 02.05 o bijt e mi të dashun, ta dini se
pas dy diç bahetë pasχa e atëhere dua të epem të më kryqzonjënë. atëhere
u mbëlodhnë upeshkë pinjtë e letërorëtë ndë sarajet 02.10 të
Kaijafësë upeshkëpit e kuvën duanë shoq me shoq qi ta zanë çefun Jisunë ta vrasënë.
e thoshin: mos e zamëte njëme më ditë të krem tesë se ishte e shëtynë se mos
ba 02.15 hetë t[ë] [p]ë[r]ziem ndë gjin qe duan e na mb[o]dhisnjënë
se aqë prej cë [---------] perëndisë deshmë
Anonimi i Elbasanit, 1761
- Page 03
ta zanë Χrishnë ditën e pashkëvet qi donjinë të hanjinë qegjnë
qi të ju dëvtet[nj]ë se zoti Χrisht ë sht qegji i vërtetë qi donjënë të thernjënë
çifutëtë më kryqt. 03.05 atëhereza Judha një 12 apostoj shë
qi ishte kusar ergjandashu[-] nëgjoi se bujarëtë ishinë ndë sarajet të Pilotit
Kaijafë së mbëledhun, vu ndër men të ve 03.10 një të ju apë Χrishtnë,
e vote ndë ta ju fal e ju tha: o qoftë i lav duruam perëndia o bujarë qi
me driti sot e e gjofta se jam rrenë më dhidhaskalit të 03.15 Krishtit,
e [p]rand[---]i i psu a i mirë qi jam i Moisiut e i profitëvet e i n[------]
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 04 (freely adapted from Luke 22:04-06)
i nomit
perëndisë erdha sot përpara juve qi të shtëpoj gji thë gjinnë prej rrenësiet
të kë tij njeriu. e e di se ju të perë disë inë e me nder ruani nomnë,
04.05 e doni ta vritni e s'kini si[t]. er dha ke ju të jua përjap. po unë jam
njeri i vorfën. është kabil për këtë gazulim e të mirë qi baj me ju e më gjint
të më pa 04.10 guani? e prandaj qish doni të më ni[p]ni qi të
ju ap ndë dorë tuaj? nëgjonjënë këto fjalë upesh këpinjtë e bujarëtë. u gazulua në
më gazulim të math e entanu 04.15 L
rgjande e atëhereza [-]th kërkonjë në koho [q]i të jua ja[p]ë. e ju tha
se nesër dua të vinj mbë ju kur të jetë [-------------]nj ju qi ta zinite
atë ditë darkoi
zoti Krisht ndë Vithanit me apostojt më shtëpi të Marisë e Marthës me t'amë[n]ë.
e desh të venjë tjetërënë ditë ndë Iero solimt të kryqzohetë. i thoshinë
05.05 apostojtë: dhidhaskale, ku do të bajmë gati për pashkë? e Krishti ju
tha: ecëni ndë Ierosolimt e kini me gjetun një njeri ke bar një shtambë me ujë.
atini ju gjit 05.10 ni e i tho: ti Zot shtëpisë, ku është vend
qi kam për të bam pashkë të me të psuamitë mi? e ai ju ka për të ju dëftyam
vend të math e atje bani gati. e tye votë 05.15 këta
të dy apostoj e [ba]në si i porositi Χrishti. prapësëri u kthyenë ndë Vithanit
[-------]
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 06
e shkoi atë natë
me të mëdha të lutuna. e e gjofti ZTi Χrisht se erth koha
të dahetë prej kë co gjinvet të venjë ke i ati. e donte të vinte ndë Ierosolim
06.05 të marë me të dashunitë tij mort. thirri t'amën e tij e i thotë: o e am[ë] blë
mama ime, të lutem të jeç me durim të math, e ta diç bukur se është e duhetë
të mbarohenë 06.10 gjithë të thanët e fjalëparëvet qi kanë shkruam
për mu. e duhetë të vdes për shëndet të farësë njeriut. e njëme erth koha e
mortsë sime, e ti ke o mama ime të helmohesh tepër 06.15 mbi gji[thë]
gra të jetësë qi të mba rohetë fjala e shenjti plakut S[im]eon [qi] ka për të
shkuam shpatë
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 07
ndë mjedis
të zemërësë sate. o mama ime, të dhimtunit qi ke për të marë për mort eme është ajo
shpatë qi do të shkonjë ndë ze mër të shpirtit yt. me gjithë këtë
07.05 të dhimtunit është i math, ashtu duhetë të kesh nde durim të math, se
duhetë të mbarohetë të da shunit të prindit tim. o mama ime, sot dua të darkem
me a 07.10 postojt e mi të cë prapëme dar kë. e ta dish
se duanë të parë t e çifutëvet të më kryqzonjë në, e u shiçë për L rgjande.
ma kij këtë parigori, se kam për 07.15 t'u gritun të tretënë
ditë, e a tëhereza duhetë të më shofç të lavdshim mbret t[ë] pavde kun, ku
rinë gjoi [--------]
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 08
Prdsha
denj më gjunjë e ra për mys e zu fill e i thotë Krishtit: o biri im i ambli,
zani yt e vjalët e tua ma tun[n] zemë rënë, e më vjene se shpirti im
08.05 iku preji meje. o i pafajçim i biri perëndisë, qish bane qi do të marr[ç]
të vdeç këtë mort të shëmtuam pafaj mbë kryqt? përgjegjetë Χrishti e i tha:
08.10 o e dashuna mama ime, këjo ë shtë të dashunit e prindit im, të vdes
u, e ti të jeç e ta dish ende ti të χekunit tem. e të më lenohetë ende mu zemëra.
nëgjo 08.15 qi ç'kam për të χekun. shef njëme kryetë tem qi nu[k]u
gjit hekur të vihetë. nesër ke për ta pam [-----------]ë kunorë prej drize
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 09
hym mbrenda ndë eshtëna të kre it tim. e
kur të më shofç ashtu, kij durim, si kam për të pasun u. shef njëme syt e mi
çelë. nësër ke për ti pam mbuluam e të më 09.05 luanjënë të
pabesët. kur të shof ç këto, kij durim. shef njëme faqenjë teme të ndrçime. nesër
ke për ta pam mbushun me këlbazë. kur të shofç këto, 09.10 kij
durim. shef njëme gonjënë teme plot amblë. nesër ke për ta pam të më konjënë
të pabesëtë me një sugjer mbu shun uthul e pshtumë. [s]i të shofç
09.15 këto, kij durim. shef njëme pë lambënë teme pa plagë. nesër ke për
ta pam m [---------]
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 10
shofç
këto, kij durim. shef një me gjithë shtatnë tem shëndoshë. nesër ke për ta pam
përgjakun e rrafun gjithë. si të shofç këto, kij durim. shëko njëme si më për
10.05 qarkenë të psuamit e mi. ne sër kanë për të ikun të gjithë e një acish
ka për të më dhanë. si të shofç këto, kij durim, o mama ime. njëme më kuvëndon,
ma ne 10.10 sër ma s'munç të më gjoftsh. njëme më shef shëndoshë,
ma nesër ke për të më pam vdekun. si të shofç këto gjithë, ende tepër kij du rim.
errini koha, o mama ime, 10.15 të të laa. këjo është të dashuni të
tem e të prindit, qi të vde[s] [----------]p më ende ti ur
Anonimi i
Elbasanit, 1761 - Page 11
dhën e uratënë tande të vdes. tye thanë këto
fjalë ZT ΧSHt s'amësë ju err e vote ndajtë, e tye qam thoshte: o biri im i pa fajçimi,
qish fjalë është këjo 11.05 qi më flet të të ap urdhë të
ve tesh të kryqzohesh? cia amë i ka dhanë urdhën të birt të vri tet? qi të
t'ap ende u tyj? si ta nëgjonjënë këto fjalë 11.10 amatë
tjera mu më truajnë. po i ambli biri im, këjo ësh të të dashunit e të qielsë prindit
tyt, e yti, t'ap nde nu urdhëninë tem, biri im, të 11.15 kryqzohesh.
t'ap uratënë te me e të prindit tyt. qoftë gjithë me tyj. at[---------]
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 12
shtiu duartë ndë qafë e e
pu thi ndë qafë e i tha: o krye i shenjtënuashim mbushun me urtësit të perëndisë
qielsë, si do të durojsh kunorë prej dr[i] 12.05 ze? o e bekuameja
faqe qi sho fënë engjit e gazulohenë, si do të març cipër kaqë shë plakë
e të pëgame këlbazë? o sy të bekuam qi shifni perëdi, 12.10 si
doni të shifni kaqë qen të tërbuam përpara e kaqë shta së t'egra përqark? o
duar fuqimëdha qi mbani gjithë gjindnë, si doni të duroni e të
12.15 ngozhdoχi mbë kryqt? o pëlamba e gazuluashime qi ke gjithë gja [--------]ë
dorë, si do të shkonjë [-----------] o biri im i be
Anonimi i Elbasanit,
1761 - Page 13
kuami. njëme më dahetë shpirti e zemëra prej meje. o
helm i math. o lot të panumura qi ishinë atëhere m'atë shtëpi, më nj'anë
perëdesh me Marinë e Mar 13.05 thënë, më tjetër anë apostoit. po
Iudha zemërhekuri nuku iu dhimti χiç të helmuamesë a mën e Jisusit. qante Maγdhali nia
tepër mbë të gjitha e thosh 13.10 te: o dhaskali im i urti,
ku ikën, ku ve? ku ti nëgjojmë fjalët e tua të qiellsë, të psuamitë tand,
të parigorismitë tan d? atëhere u nis ΧS të ecinjë të 13.15 venjë
ndë Ierosolimt e perë desha e lakrishnë e kuvëndon te me apostojtë e ju thoshte: bijt
e mi e të p[-----------]
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 14 (Luke
22:15 = 14.14-16; John 13:04 = 14.16-17)
tim. lutni dhidhaskalë tuaj. o
e dhimpsun am e Isusit, ndë të kuja duar ep birnë tand? Iudha e shiti e ti i
thua atij ta ruanjë. dashnë ep ndë dorë uku[t] 14.05 ta ruanjë.
ku është bam këjo kështu qi miku t'apë ndë dorë të dushma nëvet mikn e tij?
Erruodi e le O hanë zë më këtë punë të frikshime. pasandaj hun[i] ZTi ΧSHt ndë
14.10 kishë të faletë. e mbramanet ndenj më tryesë me apostojt e hagërrë
darkë, e ju tha: o bijt e mi, mjen njëme ha bukë me ju të cë prapëmenë darkë
sade s'jam 14.15 [m]unduam. pasandaj ncuar [----------]
lidh[-]një futë për mje
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 15 (John
13:05-06)
dis e vu ujë ndë lent e zu fil të ju lanjë kambët e apostojvet e
i pshinte me futët qi kishte gjeshun. e këtë e [b]ani qi ta dëf tenjë vet'henë
më t'ugjun. e zu 15.05 fil mbë Iudhënë. si i lau kambë t
e Iudhësë vote ke Petri t'i lanjë kambët e tij. ai shëkon këtë mrekuli të frikshime
të madhe qi të vinjë mbreti qi 15.10 el[s]ë t'i lanjë
kambët i bal tësë të gatuamit tij. thiri e tha: ZT, o mjeri u, qish e keqe më
gjet; ti të më lajsh kambë t e mia. mos dalë zjar prej
15.15 duarshi cë t[u] të më djegë. ti [je] qi më ke krijuam [---------] ti
je dhaskal [----------]
Mariami me të tre muaj e u kthe më shtëpi të saj *********************************** Mattheu nesëret
qi ishte pas cë premtejet u mbëlodhë upesh 16.05 këpinjtë
e Farisei ke Pilla ti e i thotë: ZT, përendi, ky rr[e] [m]ës kur [--r]
qe gjal pas të t[re] tët dit më gjini. e urdhëno t[ë] mbullnjëmë vorrë mjen
më t[re] 16.10 tët dit. më gjeni. e urdhëno t'i gjofnjëmë
vorë mjen më të tretët dit, mos vinjën psuamt te tij natën e vjedhë atë e
thonë gjinja se u gre pr[e] 16.15 j vorrit, e jet cë prapëm
turp tepër pëpara. ju tha ature Pilati: merri kustodhit ec
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 17 (Matthew 27:66 = 17.01-02; John 20:19-23 = 17.03-)
e
mbulli e shëkoni e gjifni vo rre me kustodhit. Joan u grys nata nd'ato dit
të një shëtunë e dera mbuln ke ishin 17.05 [t]ë psuamit
mbulun për frikët të Iudheivet, erth Jisusi e ndenj dë mjedis e ju tha atune: pushun
mbë ju. e këtë tha, ju dëvte i atune duartë e brinjën e tij.
17.10 u ngazuluanë të psuamit se panë ZTnë. ju tha atune Ji susi pësëri:
pushim mbë ju. si më çoi mu prindi, nde u ju çoj ju. e këtë tha, e i la e ju
tha atune: 17.15 merri frumënë shenjt. kuja të jua lini fajet,
ja kam val uu. kuja të [j]ua mbani, ja kam mbaj
Anonimi i Elbasanit,
1761 - Page 18 (John 20:24-27)
tun u. Thomai pre një tumbëdhje tësh
qi i thonë binjak nuku qe me të kur erth Jisusi. thoshinë tjerët të psuamë:
pamë ZTnë. e tha aji: mjen ke të mos shof 18.05 duart e
tij brimën e gozhdëz e të ve gishtnë tem mbë brimët të gozhdëz e të ve dorënë
teme më brimët të tij s'mbesonj. e pas tetë diç ishi[në] psu[amët]
18.10 bashkë nde Thomai me ta. vjen[e] Jisusi e dera ishte mbullun e ndej
ndë mjedist e tha: pu shun mbë ju. pra i thotë Thomait:
bjerë gishnë tand
këtu e shë 18.15 ko duart e mia, e ve dorënë tande ebre
e vene më brinjët
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 19 (John 20:27-31)
teme,
e mos u ban i pabesë po me besë. u përgjeq Tho mai e tha: o ZT im e perëndi a
im. tha atij Jisusi: si më pe, mbëbesite, lum kush
19.05 s'më shef e mbëbeson. shumë këto ende tjera të gjoftu na bani Jisusi
përpara psuamitvet tij qi s'janë shkruam ndë këtë letër. Po
19.10 këto shkruajmë të mbesoni se Jisusi është Χrishti i bi ri perëndisë,
e ata qi mbe sonjnë jetën e gjatë kanë mbë emënit të tij. **************
19.15 *****************************
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page
20 (John 05:24-28) Joan tha ZT atune qi vinjinë pas ci Judhinvet:
amin amin si them u se ai qi nëgjon fjalë në teme e mbesit ti çuamit
20.05 tim ka jetë[n] e pasosun e më gjuq nuku vjene, po vete pas cë vdekun
mbë jetën. a min amin si them u se vjene koha qi është njëme se të vde
20.10 kunit kur të nëgjojnë zanë të bir të perëndisë, po qi ta nëgjojnë,
gjallen. se si ka pr[i] ndi jetë mbë ta ashtu i dha ashtu
i dha ende tbirt e ka mbë 20.15 vete. e urdhën i dha nde at[ij] e
gjuq ban se i biri njeriu[t] ë. mos mëreχi më këtë se vjen[e] koha se të vdekunit
po q[-] gjithë ndë vorret 20.20
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 21 (John 05:28-30 = 21.01-10; John 13:03-05 = 21.11-)
të
nëgjonjnë o grihenë të mirëtë të bam më të gritunit të jetësë, e
fajbamit më të gritmit të gjuqit. s'mun u të baj në 21.05 punën
e tij asnjë. si nëgjoj, gjukoj. e gjuqja ime e dre jtë është, se u nuku kërkoj
të tashmitë tem po të dashmit e çuamit prindit im.
21.10 Ioani nd'atë koho pa Jisusi se të gjithë dhanë janë prej prindit
ndë dorë se prej perëndiet dual e ke pe 21.15 rëndia
vete. u gre prej darket e ngjeshi rrobe në e vu ujë ndë len b[-]
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 22 (John 13:05-10)
e u nis të lanjë kambët
e të psuamëvet e pshtual rrobenë qi kishte ngjeshun. e vjene ke Simon Petri e
i thote ai atij: ZOT ti 22.05 mu të më lajsh kambëtë. përgjegjetë
Jisusi e i thotë: unë baj ti nuku shef njëme nuku ngje[f] më këto. i tho të
Petri: mos mi lavsh 22.10 kambëtë ti mu kurrë. për gjegjet
Jisusi: në mos i lafsh mos maç pjesë me mu. i thotë Simon Petri: ZOT jo po kambët,
po nde duart e nde 22.15 kryet. i thotë Jisusi: të la[f] nuk
u duhetë po kambëtë,
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 23 (John 13:10
= 23.01-04; John 11:01-04 = 23.05-)
se ini pastrë gjithë ju pas trë ini,
jo gjithë. shëkoni të tanënë, e këtë tha: jo gji thë pastrë ini. Ioan
23.05 nd'atë koho qe sëmunë Llaza ri prej Vithaniet prej njij Mariet e Marthet
të motra t e tij. qi Maria fërkoi ka mbët e ZTit me krezmë e i fër
23.10 koi kambët e tij me urdhën të tij. i vëllai, Lazari, u së mu. vonëte
të motrat e tij ke ai e i thonë: ZT, miku yt u sëmu. e nëgjoi Isusi e tha:
23.15 ai të sëmunë s'ë për mort, po për lav të perëndisë qi
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 24 (John 11:04-10)
të lavdurohetë i biri pe rëndisë
[i] mbë të. i donte Jisu si Marthën e motrën e tij e Llazarininë. po qi nëgjo i
se sëmunë, atëhereza 24.05 mbet mb'atë ven du dit.
pra pasadaj i thotë të psuamëvet: vemi ndë dhet të Jiudheivet. i thonë atij
të psuamitë: ravi, [nj]ëme deshnë Iudhei 24.10 tyj me
gurë të të vrasën e pësëri ve atje? përgjegje të Jisusi: jo dumbëdhjetë sa hat
të ditësë? kush shëndrit di tën nuku humb se dritën e 24.15 gjinvet
ku shef. kush shëdrit natën hum se mbë dritën nu[ku]
Anonimi i Elbasanit,
1761 - Page 25 (John 11:11-17)
është. këtë tha e pasandaj i thonë
atij atij: Lazari, miku yt, fjet, po të vemi ta qojmë. i thonë të psuamit atij:
ZT, nd[ë] fjet, i shtëpuam 25.05 quhet. tha Jisusi për të fje tunit
të tij, ata mëlavdnë se prej cë fjetunit të gjumit tha. atëhereza ju tha atune: pritni.
Lazari vdiq, e nga 25.10 zullohem për ju qi të mbeso ni
se s'qesh atjje. po ve mbë të. i thotë Thomai i psuami: ve mi nde na të vdesëmë
me të. erth Jisusi e gjet katër dit 25.15 qi ishte ndë
vorrt. ishte Vitha nia afër prej Jieruaslimit
Anonimi i Elbasanit, 1761
- Page 26 (John 11:17-24)
stadhion pesëmbëdhjet, e shumë prej Jiudheit
qenë votë ke Martha e Maria qi ti dëftenjënë për të vë lla të tij. Martha
si e në 26.05 gjoi se se Jisusi vjene i dual përpara.
Maria rrinte më shtëpi. i thotë Martha Jisusit: ZT, të qen kshe këtu, vëllai
im s'ki 26.10 shte vdekun. po njëme pashë se sa të
lupsh ti më perëdit t'ep tuj perëndia. i thotë asa j Jisusi: ngrihetë vëllai
yt. i thotë atij Martha: shof se ngr[i] 26.15 hetë më të gritmitë
më të cë pra pëmet ditë. i thotë Jisusi: u jam
Anonimi i Elbasanit, 1761
- Page 27 (John 11:25-31)
të gritmit e jetësë. kush mbesit mbë mu
kurrë z'vdes po rron, e kush rron e mbesit mbë mu, të vdekun s'ka ku rë.
mbesoni këtë? thotë ai: 27.05 ashtu ZT u mbesova se ti je ΧC
i biri perëndisë, qi ndë gjin erdhe. e këta tha e u nis e thiri Marinë motrë n
e tij. këtë i tha: psoisi ço 27.10 i e na thëret. si e nëgjoi,
u gre shpejt e vote ke ai. ke vote Jisusi atje mbë ve nd, nde Iudhi i ishinë
bash kë mbë të vend. shofënë Ma 27.15 rinë se rendë u nis
e vje ne. vote atynë e ju thotë:
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 28 (Matthew
28:09-14)
e Jisusi u poq me ta e ju tha: gazulloχi. ato vonë e i ranë
ndë kambë e ju falnë atij. ju thotë atyne Jisusi: mos frikoi, ecëni i porosit
28.05 ni vëllazënet mi të vinjënë ndë Galilet të piqenë me mu. tye v[o]të
ato, ca kustodh[i] tye votë ndë sheher qutet iu dëf tei
upeshkëpinjve gjithë 28.10 ato qi u banë. e u mbëloth me
priftënet e kuvëndu anë. rgjande shumë iu dh[anë] trimavet të thonë se të psua m[it
e tij] natënë erdhnë e vodh 28.15 në tue fjetun na. në qoftë
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 29 (Matthew 28:14-20)
qi të nëgjohet këjo prej
i ğemonit, na kemi turp po ta bajmë kështu. e muarrë rgj andet e banë si
e psuamë. e u shpall këjo fjalë përpa 29.05 ra Jiudhejivet
mjen këtë ditë. të nëmbëdhjetë psu amët vonë ndë Galilet, ndë malt qi i çoi
Jisusi. e e panë ata e ju falë. 29.10 ju ap ju gjithë
urdhën më qiellt e mbë dhet të vini të psoni gjithë gjuhut, të pakëzoni pr'emënit
t'atët e të biri e shpirtit shenjti, 29.15 të psoni ndë
ta gjithë sa ju urdhënova ju. se u me ju jam më të gjitha dit mjen të fun të
jetës. amin.
Mattheu tha ZT gjithë ata qi më shpallnjën përpara
gjinvet, e shpall nde u përpara prindi tim qi ë më qiel. e ata qi më sha
30.05 njënë mu përpara gjinvet e shanj nde u përpara prindit tem qi ë më
qiel. kush do at e amë për mu nuku është i dretë. kush do bir e bij për mu nuku
30.10 është i drejtë. kush nuku mer kryqnë të vinjë pas meje s'ë për mu i
dretë. atëhereza u përgjeq Petri i tha: [-]nje u qi i lashë gjithë e u gji[ç]ë
me 30.15 tyj. qish na gjet ne? JS ju tha atune: amin si them
[u]
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 31 (Matthew 19:28-30)
se
ju erthtë e shkuatë e pësëri baχi. kur të rrinjë i biri nje riut më shkam të
lavdë tij, rrini nde ju më dymbëdhjetë shqembe, gjukonj më të dymë
31.05 dhjetë gjuhuvet të Jisra ilit. e gjithë kush ka la në shtëpinë vëllan
e motrë at e amë ndo grua fëmijë farë e fis pr'emënit tem
31.10 një qin pjesë tepër mer e jetën e shëkuame gëzon. shumë bahen e të
parëtë cë prapëm e të cë prapë mitë të parë.
31.15
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 32 (Matthew 16:13-18)
i
Shë Petritit. Mattheu. nd'atë koho erth Jisusi mbë anë të Qesarisë të Filipit
pyet të psuamit te tij thotë: kë më tho në mu njerëzit? thonë për Jioan
32.05 Pakëzimnë. tjerë të thonë Ili në, tjerë të thonë Jeremiu ndo një fjalëparëshit.
ju thotë aty ne: ju kë më thonë? përgjegjetë Simon Petri thotë: ti je ΧS i
32.10 biri perëndisë gjalit. për gjegjetë Jisusi i thotë: lumthi ti Simon
Variona se shtat e gjak s'ë mbë tyj, po prindi im i qiellsë. po unë të them
se ti je 32.15 Petre e mbi këtë gur të më ndërtojsh mu kishënë
e duer
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 33 (Matthew 16:18-19 = 33.01-05;
Luke 02:01-04 = 33.06-)
t e adhit të moss i lëshojsh ti. e t'ap çelësitë
të mbretënisë qiellsë. qish të lith mbë dhet ësh të lidhun më qiell. qish të
zgith ç mbë dhet ë zgidhun më qiell 33.05 Luka nd'ato dit
dual urdhën prej Qesarit Avgustit të shkru hetë gjëthë dheu. ai të shkruam përpara
u ba mbë urdhën të Si 33.10 risë Qiriniu. e vonë gjithë e shkruanë
mjen m'atë dhe. hupi ende Iosifi prej Ga lilejet ndë qutet Naza ret ndë Iudhet
ndë qute 33.15 t të Dhavidhit qi e quajnë Vithleem se
ajo është shtëpi e
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 34 (Luke 02:04-10)
prindit
Dhavidhit. u shkrua me Mnë qi kishte për të marrë gruan e tij se e kishte palë shuam.
u ba mjen ke vo atje u mbushnë ditë të pjellë atë. 34.05 e
puall të birn e saj të pa rënë të pjellë, e e shpërga nisi atë e e mbuloi atë ndë
kashtë se nuku ishte vendë prej pylit. se kulo 34.10 tësitë
ëshinë nd'atë katu ndë kërkonjënë e ruanjënë për frikë të natësë të kulosnjë në.
engjëlli i ZTit ndriti më ta e u frikshuamë me frikë të 34.15 madhe.
e na u gazuluamë me gazulim të math qi është mbë
Anonimi i Elbasanit,
1761 - Page 35 (Luke 02:10-15)
gjithë laust, se leu mbë ne sot shtëpoχisi
qi është Χrishti ZTi mbë qutet të Dhavidhit. e këjo mbë ne të qoftun është, gjindetë
foshnjë ndë shpërganë 35.05 flinte ndë kashtë. të përzi el u ba
me egjit e shumë udhë tarë më qiel lushnjënë pe rëndinë e thoshinë: lavdi i
naltit perëndi. e më 35.10 dhet pushim njerëzevet ju dëftoi.
e u ba si votnë ata më qiell engjitë e njerëzit e kullotësit thoshinë shoq me shoq:
vemi mjen ndë Vithleem 35.15 e shofëmë këto fjalë të bame qi
zoti na dëftei ne. e vo
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 36 (Luke
02:16-20)
në e ju falë e gjetnë Ma riamnë me Jiosifnë e fosh nja flinte
ndë kashtë. e panë e dëftuenë për këto fjalë të fola për djalë. e gjithë sa
36.05 e nëgjuanë u mëryenë pr'a to fjalë kulotësit mbë të. e Mariami gjithë
i pa këto punë e i vu ndë zemërë të saj. e u kthuenë kullotësit
36.10 tye lavdyryem e tue lu tun perëndinë e gjithë sa e nëgjuenë e panë
si ju tha atyne.
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 37 (Matthew
10:01, 10:05-08)
Mattheu Ungjill Shën Argjiret nd'atë koχo çoi Jisusi
të dy mbëdhjetët të psuamt e tij. ju dha atyne urdhën mbë frumët
37.05 të paqëruame qi ti ncerënë këta e ti ngjallnjënë prej gji thë të patëdashunat
e prej gji thë të sëmunë. këta i çoi Jisusi i porositi atyne ju tha: mbë u
37.10 dhë të huaj mos vini e ndë qu tet Samarin mos huni, e të vi ni ju ndë
dhen të humbun mbë shtëpi të Jisrailit. tue votë ju, tëvteni e thoni se u a
37.15 frua mbretëni e qiellsë. të sëmunë gjallnite, të fëlli
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 38 (Matthew 10:08 = 38.01-03; John 01:35-40 = 38.05-)
qun
i qëronite djemënitë e ncirnite. dhunëti muartë [dh]unëti epnite. Shënëdreut
Ioan nd'atë koχo mbet Ioani ede 38.05 të psuamt e tij du,
e shofënë Jisunë ke ecënte thotë: shëko ni, qenji e perëndisë. e nëgju anë
të dy të psuamit ke thoshte, u ngjitnë me Jisunë. u kthu 38.10 e
Jisusi e shëkon ata qi u ngjit me ta i thotë atyne: kë kërkoni. i thonë ata: ravi,
qi do të thotë dëfte is, ku jet? thotë atune: e 38.15 ni
shifni. e vonë e panë
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 39 (John 01:40-44)
ke
i[sh]te, e pasandaj mbe tnë ata ditë. si më dhjetë sahat. qe Andhreu i vë llai
Simon Petrit një cë dy qi nëgjuanë prej Jioa 39.05 nit
e u ngjitnë me të. gjet a[t]ë të parënë vëllan e tij Simonë e i thotë atij:
gjet më Mesinë qi e quanë ΧC. e vote ke Jisusi. e pa atë
39.10 Jisusi e tha: ti je Simoni i biri Jionait. tyj të qu ajshinë Qifa,
qi do të the të Petre. nesëret vote Ji susi e huni ndë Galilet
39.15 *********************************** të dielën e parë të kresh[mev]et thohet
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 40 (John 21:09-14)
am ende peshk shtruam ende bukë.
ju thotë atyne Jisusi: bini aci peshku qi është një me. u nis Simon Petri e
ncy ar rrjetënë mbë dhet plot pishq 40.05 të mëdhenj, një qin
e pesëdhjet e tri. e tjerë të shumë qi nuku i ncinte rjeta. ju thotë a tyne
Jisusi: ecëni i mbëlidh në. një të psuashimishit vote 40.10 e
pa kush ë, e e pa se ZT është. vote Jisusi e muar bukë e ju dha atyne ende peshk
ashtu. këjo ëshë e treta qi u dëf tue Jisusi të psuamevet
40.15 tij si u gre cë vdekuni[t].
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 41 (Mark
15:22?, 15:33-36)
të shëtune të mishit Marku nd'atë koho trimatë muarrë Jisunë
e e shpunë ta kryq zonjënë e e shpunë atë mbë 41.05 ven të
Golgothasë qi do të thetë vendi kranio. qe gja shtë sahat e e kryqzuanë atë.
tye u bam sahati i gjash të, errët u ba mbë gjithë dhet 41.10 mjen
më sahat të nëndë. e mbë sahat të nandë thirri Jisusi me za të math e tha: eloi
eloi lima savaχthani? qi është me thanë: perëndia im perëndia
41.15 im përse më harrove? e ca qi rri njënë gjat nëgjaanë e thanë se Ilinë
thërret. vote një
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 42 (Mark 15:36-41)
e
mbushi sungjerrë me uthul e e vu më kalamt e ja dha të pi një atë e thoshte:
lin[i]e të sho fë[m]ë vjene Ilia ta zbre së atë. e Jisusi lëshoi za të
42.05 math e u përfrum. e poshtë të shkelunat e të kishës u da më du pre
nalti mjen poshtë. e pa qinpari qi rrinte dajtë se ky thiri e u përfrym,
42.10 tha: vërtet ky [nj]jerë i biri i perëndisë është. ishinë nde gra cë
largu shëkonjënë e i shte Maria Makdhalina e Maria, e Jakovit vogël
42.15 e Iosia e am e Salomit qi nde kur qe ndë Galilet e u ngjitnë me të
e i shërbyenë atij. ende tje va [-------]upnë me ta ndë Ieru[s]ali
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 43 (John 05:01-05)
Jioan. hupi Jisusi nd'atë
koho ndë Ierosolimtë. qi ë ndë Ierualimt mbë hurdhë të deshvet, qi e quajnë
e vreisht Vithesdha, pesë të 43.05 çeluna kishte. mb'atë
der gjeshinë shumë të sëmunë: të verbë, të çalë, të thatë, qi mernjënë aci
uji. angje lli i perëndisë për vjetë 43.10 zbrite
mbë hurdhët e përzien te ujëtë, e e para qi bahej pa cë përziemit të ujit të
shëdoshë baχishinë prej gjithë të pafuqishit, si kurth 43.15 s'kishinë
qenë. qe një njeri
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 44 (Matthew 27:01-08)
nd'atë
koho të mbëledhunë banë gjithë upekëpinjtë e pleqtë të gjin së qi ta vrasënë,
e e lithnë atë e e shpunë e ja dhanë Pondiut Pi latit, iğemonit. atëhere
44.05 pa Jiudha qi e dha atë se e gjuku anë atë i kthei tridhjetë
rgjan detë të upeshkëpinjvet e të pleq vet. u fijyeshë. e i thanë: qish të gjet
qi u frike, e shtive rgjandetë 44.10 ndë kishë iku e vote e u vuar.
e upesh këpinjtë muarrë rgjandetë e thanë: s'ë e drejtë t'i vemë [n]dë korvanat se
është pahaj e gjakut. e u mbëlodh[ë] në e vonë e blenë e vonë
e blenë arë 44.15 në e tjegulavet për të vorruam të huajtë e e quajnë
atë arë njëme
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 45 (Matthew 27:08-17)
ar
e gjakut mjen sot. atëhere u mbush fjala e Jeremiut profitit qi tha: e muarrë
L rgjandet, pahanë t'asaj paha për pahat të birtë Jisrai lit e i dhanë ata më
arëtë të tej 45.05 gulaxhivet si porositi Zoti. e Jisusi ndenj
përpara iğemonit e e pueti atë iğemoni i thoshte: ti je mbreti Iudheivet? e
Isusi tha: si thua. e nëgjyamë prej upeshkë 45.10 pinjvet e pleqvet,
nuku u për gjeq. atëhere i thotë ai Pilati: nuku nëgjon sa mbë tyj shpallnjë në?
e nuku u përgjeq mb'ata asnjë vjalë. u mërye iğemoni fort.
45.15 mbë gjithë ç'të kremt ju linte iğe moni ju shtëponte nga një rop kë do njënë.
kishinë atëhereza një të lidhunë qi e quanjënë Varavan e ishinë mbëledhun [-------]
45.20
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 46 (Matthew 27:17, 27:22-29)
ju
thotë atyne Pilati: cinë do ni të ju lëshoj ju, Varavanë a Jisu në qi e gjuajnë qi
e quajnë ΧC? i thoshinë gjithë atij: kruqzoje. i ğemoni ju tha:
qish të keq ka bam? 46.05 e të tepërmitë thërrisnjin e thoshin: kryqzoje.
pa Pilati se s'ka faj, po prej tjerëshit u ba. muar ujë e lau duartë përpara
gjinvet e tha: dam të jem prej gjakut të 46.10 këci. të drejmi
ju merie. e u për gjeq gjithë gjinja thanë: gjaku i atij mbë ne e më fëmi tona.
atë hereza e shtëpuanë Varavanë e Isunë ta mundojnë e e muarr[ë]
46.15 ta kruqzonë. atëhereza tri mat e iğemonit e muarë Jisunë më gjyq e
u mbëlodhë më të gjithë tri matë e i veshnë atij rrobe χlami dhë të kuqe e i
vunë kunorë prej 46.20
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 47 (Matthew
27:29-35)
drize e ja vunë më krye të tij e kalamnë ndë dorë të tij të djathët e
binjënë mbë gjunjë përpara tij e e qeshnjinë e i thoshinë: gazulo u o mbret
i Iudheivet. e e pshtu 47.05 njënë e e muarrë kalamnë e i ra në
kresë atij. e kur e luajtinë ja xveshnë χlamidhënë e i veshnë robet e tij. e
e shpunë qi ta kru qzonjënë. e tye votë gjetnë nje 47.10 ri Qirineon
emënitë Simon. atë zunë qi të shpjerë kryqnë. e erdhë mbë ven qi i thonë Golgotha, qi
e quajnë vendi kraniu. i dha në atij të pinjë uthul me tyme. 47.15 nuku
desh ta pinjë. tye kryqzu am i danë rrobet e tij, vunë kli ron qi të mbushetë
fjal e profitit i danë rrobet e tij [--------]
Anonimi i Elbasanit, 1761
- Page 48 (Matthew 27:35-39 = -48.08; Luke 23:39-43 = 48.08-)
mbë rrobe
të mia vunë kliron. tye ndenjun e ruajtyn atë atje. e i vunë mbi krye të tij
këtë të shkruame: ky është mbreti Iu dheivet. atëhereza kryq
48.05 zuanë me atë dy kysarë, një më të djathëtë e një më të magjëtë. e i
vjerri përmys nimti atë. tha: ndë je ti ΧC, shtëpo vet'henë e ne. u përgjeq
tjetëri e vdoi atë 48.10 i tha: s'ke frikë perëndinë se
u mkate? e na jemi të drejtë, të drejtinë e fijuemë e muarmë. ky asnjë faj s'ka
bam. e i tha Jisusit: ndiejmë, ZT, kur të veç 48.15 më mbretënit
tande. e i tha a tij: amin si të them, sot me mu të jesh ndë parrist. e ata
qi sh
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 49 (Matthew 27:39-46)
konjënë
e shanjënë i kërrusnjënjë krye të e i thoshinë: ti qi prish kishënë e për tri
dit e ndërton shtëpo vet'henë. ndë je i biri perëndisë, zbrit prej kryqjet.
ashtu nde upeshkëpinj 49.05 të e luanjinë me letërorët e pleq t
e Farisetë thoshinë: tjerë i shtë pove e vet'henë s'munç ta shtëpoj sh. ti o
mbreti Israilit qi je, zbri t prej kryqjet e të mbesonjëmë. 49.10 shpre
më perëndinë të të shtëponjë njëme ai ndë do, ai qi thua se i bi ri perëndisë
jam. jo po ata nde po nde kusarëtë qi ishinë kryqzy am me të e nimnjinë atë.
prej gja 49.15 shtë sahaç errëtë u ba më gjithë më gjithë dhet mjen
më sahat t[ë] na ndë. më sahat të nandë thiri Jisu si me za të math e tha: i[li
ili l]a
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 50 (Matthew 27:46-54)
ma
savaχthani, qi ë perëndi PRdi pëse më le. ca aty qi rri njën nëgjonjënë e thoshinë
se Ilinë thërret ky. e vote një acish e muar sygjer e mbushnë nd uthil e e vu
50.05 në mbë kalam e i dhanë të pinjë. e tjerëtë thoshinë: lini të shofë më
vjene Ilia ta shtëponjë. Isu si thiri pësëri me za të math e la frymënë. e të
shkelunat e kishës 50.10 u çanë mbë du prej nalt mjen po shtë.
e dheu u tund, gurëtë plas në, vorrezetë u çelnë, e shumë shtatëna të fjetuna
shenjtash u gritnë e dual prej vorrit pas 50.15 cë gritmit
të tij e hynë ndë shenj t qytet e u dëftyenë shymë. e qinpari e tjerëtë shëkonjën
JSu në k[-----] tërmetnë qi u ba
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 51 (Matthew
27:54 = 51.01-02; John 19:31-36 = 51.03-)
e u frinë fort thanë: vërtet pe rëndisë
bir ë ky. e Judheit mos jesë më kryqt shtati të shëtynë, se qe e premte, se
ishte dite e madhe ajo e shëtunë, pyetnë 51.05 Pilatnë ti thyejnë
gjynjëtë e u nisnë. erdhë trimatë e të [p]a rit i thyenë gjunjët ende tjetë rit
të kryqzuam me të. e mbë Ji sunë erdhë. si e panë se ishte 51.10 vdekun,
nuku ja thy[e]në atij gjunjët, po një trimashit me shtijë i ra ndë brinjë, e
du al [gja]k e ujë. e u pa marturi e vërtetë e tij. ca acish panë
51.15 se vërtet thotë qi nde ju besë të kini. e u banë këto qi e
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 52 (John 19:36-37 = 52.01-03; Matthew 27:55-61 = 52.04-)
shkruameja
të mbushet: eshtën të mos përzihetë me të. e tjetëra[v] e shkruameja thotë:
pa një qi ruante. ishinë atje gra shumë cë larg ruanjënë qi u gjitnë Jisusit
52.05 prej Galilejet qi i shëbenjën a tij. acosh ishte Maria Madha lina e
Maria e Jakovit e O sia ama e e am e të birt Zeve dheut. u grys nata. erth një
njeri 52.10 i pëgatë prej Arimathiet emënit Jiosif qi nde ai
u psua prej Jisusit. ky vote ke Pilati, lypte shtatn e Jisusit. atëhe re
Pilati urdhënoi ta amënë 52.15 shtatnë. e muar shtatnë
Jiosifi e e pshtual ndë pëlhurë të pastrë e e shtiu ndë vorr të rri qi goditi prej
guri e vunë gur të math më derë të vorrit votnë. e qenë atje Mari
52.20 a Ma[--------] e tjetëra [-]
Mari rrinte mbi vorrt. e diela e qorrit pas pashkëvet. Joan. nd'atë
koho tye shëdritun JSi pa njeri të verbët të lem. e pyet 53.05 njënë
të psuamit e tit e i thonë: ra vvi, qish faj ka bam gjënia e kë tij qi verbët
ë lem. përgjegjetë Jsusi: as ky faj s'ka as gjëni e tij. po të dëftohetë pun
e perëndisë më të 53.10 se mu të më quhetë punë puna e atij qi më
ka çyam sa është dita. vjene nata kur s'mun kush të punonjë. kur jam ndë gjin,
drita jam i gjinsë. këtë tha e pshtyni mbë dhet e u ba bal 53.15 të
prej p[sh]tymet e e leu baltën[ë] më su të të verbëti. e i tha atij: ecë u laj
ndë hurdhë të Siloamsë qi e quajnë e çuame. vote e u la e erth tye pam. gjënia
e tij e 53.20
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 54 (John
09:08-16)
ata qi e kishinë pam përpara se verbëtë qe thoshinë: nuku është ky
qi rrinte e përderonte? tjerë të thoshinë: ky është. tjerëtë thoshi në: i gjan
atij. ai thoshte: se unë 54.05 jam. i thonë atij si tu çelë sytë? përgjegjetë
ai e thotë: NJRi qi e quajnë JS baltë bani e ma gji ti syvet, e më tha: ecë
ndë hur dhë të Siloamit e u laj. vojta e 54.10 u lashë e shof.
i thonëte ata: ku është ai? thotë ai: s'e pashë. u ndi e këjo ndë Fariset qi
qe përpara verbëtë. ishte e shëtunë kur bani baltënë JSi e i çeli syt e tij.
pë 54.15 sëri e puesnjënë Farisei si tu çe lë sytë. ai ju
thotë atune: baltë më vu më syt e u lashë e shof. i thonë prej farisheishit
ca: ky njeri s'ë
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 55 (John 09:16-19,
09:21-22)
shtë i perëndisë qi të shëtu nënë s'e shëkon. tjerëtë thoshi në:
si mun njeri fajtuar kë të të gjoftuna të banjë? e mbë ni ishinë mb'atë. i thonë
të ver 55.05 bëtit pësëri: ti qish thua për të qi të çeli
sytë? thotë ai se fjalëparë qe. s'mbesitnë Iudhe it mbë atë se verbëtë qe e
shef mjen ke thirë gjënin e tij ta shofë 55.10 në. i pyesnjinë
ata e ju thoshinë: ky është biri juaj qi thoni ju se verbëtë leu? si njëme shef?
s'e pamëte. kush ja çeli sytë? na s'e pamëte. ai di. atë pyetni. ai
55.15 mbë vet'he le të flasë. këto tha në gjëni e tij se kishinë frikë prej
Iudheivet nde këtë medo njënë Iudheitë se ai q[---]të shpal
Anonimi i
Elbasanit, 1761 - Page 56 (John 09:22-29)
krishnë, xcjerrë të jetë prej
si nagoiet. e pradaj gjëni e tij thanë: ai di. atë pyetni. e py etnë të dytënë
herë atë njeri qi qe verbëtë. thotë ai: dha la[v] 56.05 di perëndisë.
na s'e pamëte se ky njeri fajtyar është. përgje gjenë ata e thanë: na fajtyar s'e
dimëte se është, po këtë dimë të na qi ky verbëtë qe e njëme 56.10 shef.
i thonë atij pësëri: qish ba ne? si t'u çelë sytë? përgjegje të ai: unë juve
ju them e ju s'nëgjo ni. përse pësëri do të nëgjoni? mos ju të psuamit e tij
doni të 56.15 baχi? u jdhënuanë ata e thanë ti je i psuam
i tij. na të Moiseut jemi të psuam. na s'kemi nëgjuam
Anonimi i Elbasanit,
1761 - Page 57 (John 09:29-35)
se Mosinë thirri perëndia. kë të na
s'e dimëte gëha është. për gjegjetë ai njeri e ju thotë aty ne: më këtë mërehem
nde u se ju s'e patë gëha ë e më çeli sytë. 57.05 shof se fajtuar
perëndia nu ku nëgjon, po kush është i der shimi i perëdisë e urdhënim n
e tij ban, atë nëgjon. se kurrë s'ë nëgjua qi të çelnjë sy 57.10 të
të verbëtë të jetë lem. po me mos qenë i perëdisë, s'mun të bante gja kurrë.
përgjegje në e i thonë atij: me faje ti leve gjithë, e ti ne të na psojsh?
57.15 e nxuarrë këtë përjashta. e në gjoi Isusi se e xuarë këtë për jashta
e gjet kë [-----------]
Anonimi i Elbasanit, 1761 - Page 58 (John
09:35-38)
ti mbesit mbë të bir të perë disë? përgjegjetë ai e tha: kush
je ti ZT qi të mbesit mbë të? i thotë atij Jisusi: qi pe ti e foli me tuj, ai
ë ai tha: mbe 58.05 sit ZT e i falem atij.
Anonimi
i Elbasanit, 1761 - Page 59
PA PA T[-]
Anonimi i Elbasanit, 1761
- Page 60 (John 11:32-39)
se vetë më vor të qaj atje. e Maria si
erth ke ishte Ji susi, e pa atë e i ra ndë kambë e ji thoshte: ZT të qen kshe
këtu s'kishte vdekun 60.05 im vëlla. Jisusi si e pa se
qan, pshanëtini. i pue ti e ju tha: ku e kini mbu luan. thonë ata: ZT eja e
shëko. lotoji Jisusi. tho 60.10 shinë Jiudheit: shëkoni
si e dashka atë. një acish tha: nuky mun ku të çelnjë sut e te vdekunit të
banjë nde kë të të mos vdesë? Jisusi pësëri 60.15 vote më vort.
jishte një spell gë e rrasë ishte mbi të. thotë Ji
Anonimi i Elbasanit,
1761 - Page 61 (John 11:39-43)
susi hiqni gurrë. i thotë e motra
e të vdekunit Martha: ZT, mos se qelbe të katër diç është. thotë Jisusi nuku
tha[t]ë qi të 61.05 mbesoni më gjithë laf të perëndisë?
e gritinë gu rrë ke flinte i vdekuni. Jisusi griti sutë nalt e tha: prindë
të lutem tuj 61.10 tyj të më nëgjojsh se u shof se më
gjithë më nëgjon nde për këtë qi dergjetë këtu qi të mbesojnë se ti më ke çu am.
e atë tha, me za të m[a]th 61.15 thiri: Llazar del jashtë .