Është Krishtlindje sa herë i buzëqesh vëllait e i shtrëngon dorën. Krishtlindje,
sa herë hesht e ia vë veshin të afërmit. Është Krishtlindje, sa herë shpreson me
të pashpresët, Krishtlindje, kur pranon përvujtas caqe e ligështi. Është Krishtlindje,
kur e lë Zotin të rilindë në ty, për t’ua dhuruar, pastaj, edhe të tjerëve!