Феномен пагрозаў і дамаганняў у інтэрнэце абмеркавалі ў Ватыкане
Аб новым феномене
дамаганняў у інтэрнэце размаўлялі ў Ватыкане. 9 снежня 2014 г., з нагоды 25-годдзя
Канвенцыі ААН аб правах дзіцяці, у Зале Друку Апостальскай Сталіцы адбылася прэзентацыя
міжнароднай кампаніі пад назвай “Спыніць пагрозы ў інтэрнэце”, ініцыятарам якой выступіла
Міжнароднае каталіцкае бюро па справах дзяцей. Кампанія прадугледжвае інфармаванне
грамадскасці аб небяспецы феномену траўлі ў інтэрнэце, а таксама заахвочванне маладых
людзей да змагання з ім. Удзельнікам ініцыятывы прапануецца падпісаць адпаведную хартыю,
у якой яны абяцаюць не размяшчаць у інтэрнэце правакацыйных і абразлівых матэрыялаў
пра іншых людзей, быць гатовымі паразмаўляць з дарослымі, калі сутыкнуцца з насіллем,
і супрацьстаяць розным формам дамаганняў у віртуальнай прасторы.
Гэты феномен
дамаганняў у інтэрнэце дапаўняе доўгі спіс іншых форм насілля, ужо знаёмых дзецям
і моладзі, з жалем канстатаваў прысутны на прэзентацыі старшыня Папскай рады “Iustitia
et pax” кардынал Пітэр Тарксан.
Падчас прэс-канферэнцыі сваім сведчаннем падзялілася
21-гадовая францужанка Летыцыя Шанут, якая доўгі час падвяргалася дамаганням праз
сацыяльныя сеткі і смс-паведамленні, што прывяло яе да глыбокай дэпрэсіі і спробы
скончыць жыццё самагубствам. Людзей, якія маюць справу з падобнымі праблемамі шмат.
Паводле сацыялагічных даследванняў, у 2013 г. з дамаганнямі і пагрозамі ў інтэрнэце
сустракаліся каля 20 тыс. еўрапейскіх юнакоў і дзяўчат.
Дамаганні ў інтэрнэце
могуць набываць розныя формы: запалохвання, пагрозаў, сексуальных дамаганняў, публікацыі
прыватных фотаздымкаў ці відэаматэрыялаў ахвяры і многае іншае. Наступствы гэтага
трагічныя: роспач, стрэс, адчуванне сораму, пагаршэнне паспяховасці ў школе, дэпрэсія
і нават суіцыды. Часта ахвяры не адважваюцца паразмаўляць з бацькамі і перажываюць
насілле, якое толькі здаецца віртуальным, у адзіноце.
Удзельнікі ватыканскай
прэзентацыі адзначылі, што, каб адказаць на пагрозу насілля ў інтэрнэце бацькам неабходна
праводзіць больш часу з дзецьмі, надаваць больш увагі іх выхаванню, будаванню даверлівых
адносін, навучанню належным адносінам да інтэрнэту і іншых людзей. Таксама падкрэслівась
неабходнасць большай увагі Касцёла да сферы адносін паміж сям’ёй і сацыяльнай камунікацыяй.