Benedikti XVI: absurditet i plotë, ndërhyrja ime në Sinod
Po të kisha pasur energjitë, të cilat atë çast nuk i kisha, do të kërkoja vetëm një
gjë: “të thirresha ‘Vater Benedikt” – “Atë Benedikt”. Këtë do të kishte dëshiruar
Papa i nderit në çastin e dorëheqjes. E pikërisht këtë e rrëfen në një intervistë,
me jehonë të madhe mediatike, dhënë gazetës gjermane Frankfurter Allgemeine, botuar
të dielën e kaluar.
Asokohe isha tepër i ligshtë e i lodhur, pohon Benedikti
XVI, duke folur me gazetarin Joerg Bremer, të cilit i tregon këtë prapaskenë, sepse,
vëren, “ndoshta mund edhe të ndihmojë”. Ndërmjet temave, prekur nga Papa i nderit
në një gjysëm ore bisede, është edhe rishikimi, lidhur me botimin e vëllimit të katërt
të Veprës së tij të plotë(Opera omnia) i përfundimeve të një studimi të vitit 1972,
që ka të bëjë me pazgjidhshmërinë e martesës dhe me mundësinë për t’u dhënë Kungimin
shenjt të divorcuarve të rimartuar. Gazetarit, që e pyet nëse kështu dëshironte të
mbante qëndrim për temat e Sinodit të fundit, Benedikti XVI i përgjigjet: “Është absurditet
i plotë”, sepse, vëren, rishikimi i vëllimit ishte kryer përpara se të mblidhej Sinodi”. “Atë
Benedikti” tregon, më pas, se ka marrëdhënie shumë të mira me Françeskun: “Kërkoj
të jem sa më i heshtur”, pohon , por ndërkaq, për besimtarin, shton: “dihet tashmë
kush është Papa i vërtetë”. Një mendim edhe për Krishtlindjen e për Tokën Shenjte,
vendlindje e Jezusit Hyj e Njeri: “Kjo përmasë tokësore, ripohon, është e rëndësishme
për besimin e njerëzve”.