Traktat i devocionit të vërtetë për Marinë: “Të vërtetat themelore të devocionit të
Marisë” par. 87, 88
Duke shfletuar veprën “Traktat i devocionit të vërtetë për Marinë”, shkruar nga
Shën Luigji Maria Grignion de Monfort, kemi folur deri tani për katër të vërteta
të devocionit për Zojën e Bekuar. Sot, në paragrafin 87 e 88, e vërteta e pestë
87.
E vërteta e pestë. Është shumë e vështirë, duke pasur parasysh ligështinë tonë, t’i
ruajmë në shpirt thesaret, që morëm nga Hyji.
1. Sepse “e kemi këtë thesar”
që vlen më shumë se qielli e se toka, “në enë balte” (2 Kor 4,7), në një trup të kalbshëm,
në një shpirt të dobët, të paqëndrueshëm, që një kurrgjësend e trazon dhe rrëzon
përdhe.
88. 2. Sepse demonët, që janë braca dinakë, kërkojnë të na zënë
në befasi për të na grabitur e për të na lënë me shpirtin e thatë: ruajnë ditë-natë
çastin e përshtatshëm për këtë, sillen e përsillen vazhdimisht për të na i përlarë,
për të na i rrëmbyer në çast, për një mëkat të vetëm, të gjitha hiret e meritat, që
i kemi fituar për vjet e vjet. Ligësia e tyre, përvoja e tyre, dinakëria e tyre e
numri i tyre, duhet të na trembin pambarimisht, aq më tepër kur shikojmë që njerëz
plot me hire, të pasur me virtyte, të sprovuar në shkallën më të lartë të shenjtërisë,
u zunë në beh, u grabitën e u plaçkitën në çast. Ah! Sa kedra Libani e sa yje të
kupës së qiellit u panë kah rrëzohen poshtërsisht e edhe ta humbasin gjithë lartësinë
e tyre e gjithë shkëlqimin vetëm në një të imtë kohe! Nga vjen ky shndërrim i çuditshëm?
Nuk është mungesë hiri, sepse hiri nuk i mungon askujt, por mungesë përvujtërie: ata
besuan se mund t’i kishin përgjithmonë thesaret e tyre; besuan e u mbështeten mbi
vetveten. Besuan se shtëpia e tyre ishte krejt e sigurt e kasafortat, tejet të shëndosha
për të ruajtur thesarin e tyre të hirit, e për shkak të këtij besimi mbi vetveten
(ndonëse ata besuan se po mbështeteshin mbi hirin hyjnor) Hyji, tejet i drejtë, lejoi
të grabiteshin e të liheshin në fatin e vet. Medet! Nëse do ta kishin njohur devocionin
e admirueshëm, që do ta tregoj në vijim, nuk do t’ua kishin besuar thesarin e tyre
kasafortave, por Virgjërës së pushtetshme e besnike, e Ajo do t’ua kishte ruajtur
si të ishte thesari i saj, duke bërë një detyrë drejtësie.