Папа да моладзі: Карэя – адна, маліцеся аб адзінстве!
Маліцца аб паяднанні
адзінай карэйскай сям’і, якая складаецца з братоў, што размаўляюць на адной мове,
заклікаў папа Францішак удзельнікаў VI Дзён азіяцай моладзі. Сустрэча працягвалася
каля паўтары гадзіны, у вялікім намёце, устаноўленым на паркоўцы перад санктуарыем
Сальмоэ ў Тэджоне. На пачатку сустрэчы маладыя людзі з розных краін кантынента скіравалі
да Святога Айца свае пытанні. Францішак сказаў юнакам і дзяўчатам, што сучасны свет
разлічвае на іх. “Езус увайшоў у вашы сэрцы ў дзень хросту; даў свайго Духа ў дзень
вашай канфірмацыі; пастаянна ўмацоўвае вас праз сваю прысутнасць у Эўхарыстыі, і так
вы можаце быць Яго сведкамі перад светам. Вы гатовыя сказаць “так”?”, - спытаў Папа.
Адказваючы на пытанне дзяўчыны з Камбоджы, пра выбар паміж пакліканнем да манаскага
ці сямейнага жыцця, Пантыфік параіў не выбіраць, а проста ісці за Езусам, пытаючыся
у яго: “Пане, што я павінна рабіць?”. Мэта абодвух гэтых пакліканняў адна: шанаваць
Бога і чыніць дабро людзям, сказаў Папа.
Верніца з Камбоджы распавяла папе
Францішку пра вялікую колькасць мучанікаў з яе краіны, пра якіх ніхто не ведае. Папа
ў сваю чаргу, паабяцаў задзейнічаць у вырашэнні гэтага пытання, “добрага чалавека,
якога зваць Анджэла”, маючы на ўвазе прэфекта Кангрэгацыі па справах Кананізацыі кардынала
Анджэла Амата.
Маладая карэянка спытала ў папы Францішка, які сэнс мае нянавісць
існуючая паміж двума Карэямі. Але Папа перакананы: не існуе двух Карэй. Ёсць адна,
але падзеленая: падзеленая сям’я.
“Перш за ўсё парада: маліцеся, маліцеся за
вашых братоў з Поўначы. “Пане, мы сям’я, дапамажы нам, дапамажы нашаму адзінству (...)
Каб не было пераможцаў і пераможаных”, - сказаў Святы Айцец. “Карэя – адна. Гэта сям’я.
Вы ведзь размаўляеце на адной мове, мове сям’і; вы з’яўляецеся братамі”, - дадаў Пантыфік.
Пасля
слоў Святога Айца усе прысутныя ў цішыні маліліся аб адзінстве Карэі. Але адзінства
будзе ўтопіяй без прабачэння. Менавіта гэтай тэме Папа прысвяціў апошнюю частку сваёй
прамовы. Ён заклікаў моладзь карыстацца міласэрнасцю і цярплівасцю Бога і заўсёды
“вяртацца ў дом, дзе чакае Айцец”.