Në rubrikën “Ju kumtojmë Lajmin e Mirë”, vijojmë leximin e Ungjillit sipas Markut.
Sot, kapitulli 3, 20-30. Në këtë pikë të Ungjillit, Jezusi ka ngjallur tashmë shumë
interes dhe njerëzit e kërkojnë, sepse duan të dëgjojnë çfarë thotë dhe si vepron,
por ende nuk e kanë të qartë kush është, nga vjen dhe cili është misioni i tij kryesor.
Dimë se zgjodhi dymbëdhjetë vetë, “që të rrinin me të” (Mk 3,14) dhe “për t’i dërguar
të predikojnë” (Mk 3,15). Në shoqërinë e të dymbëdhjetëve zhvillohet tërë veprimatria
e tij publike. Sot, siç ndodh shpesh në tregimin ungjillor, Jezusi gjendet në një
shtëpi, ku “përsëri” – thekson Marku – përreth tij ishte mbledhur një turmë e madhe,
aq sa nuk mund të hanin. Lidhja e Jezusit me turmën, deri në harresën e vetvetes dhe
të nevojës për t’u ushqyer me bukë, i nervozon të vetët, aq sa thonë: “nuk është në
vete” (Mk 3,21). Nga ana tjetër, skribët, që kanë udhëtuar nga Jeruzalemi për ta
parë e për ta dëgjuar, thonë se “Është i pushtuar nga Beelzebuli dhe i dëbon djajtë
me anë të princit të djajve” (Mk 3,22). Jezusi është i pakuptuar si nga të vetët,
ashtu edhe nga kundërshtarët e përhershëm, por gjithmonë i kërkuar nga turma dhe i
rrethuar me njerëz. Ndërsa vërejtjes së të vetëve nuk i përgjigjet, në vargjet
23-30 ai e hedh poshtë akuzën e skribëve dhe tregon shëmbëlltyrën e vjedhësit, i cili,
kur hyn për të vjedhur shtëpinë e të fortit, duhet ta lidhë më parë të fortin, për
t’ia paçkitur shtëpinë. Jezusi nuk e ka lejen e Beelzebulit, për t’i dëbuar djajtë,
sepse “nëse një mbretëri është e ndarë në vetvete, ajo mbretëri nuk qëndron” (Mk 3,24),
por ka hyrë në shtëpinë e tij dhe e ka “lidhur të fortin”. Ardhja e Jezusit në botë
është hyrja e tij në shtëpinë e “të fortit”, për ta plaçkitur. Jezusi, me mësimet
e tij, me shenjat, mrekullitë, por mbi të gjitha me vuajtjen, vdekjen dhe ringjalljen,
e nxjerr njeriun nga pushteti i Beelzebulit, sepse sjell faljen, që e mbante peng
mëkatarin. Prandaj jep këtë kumt: “Të gjitha mëkatet do t’u falen njerëzve, edhe të
gjitha blasfemitë që do të thonë, por kush do të blasfemojë kundër Shpirtit të Shenjtë,
nuk do të falet në amshim” (Mk 3,28-29). Cili është mëkati kundër Shpirtit të Shenjtë?
Ai që nuk na lejon të shohim në Jezusin Birin e Hyjit, që ka ardhur për ta shkëputur
njeriun nga pushteti i të ligut.