Duke kaluar nga ana e Korit, nëpër Portat prej bronzi, që i përkasin kohës së kryqtarëve,
mund të zbresësh në Shpellën ku lindi Krishti (12,30 x 3.15 metra). Nën Elterin e
Shpellës është një yll argjendi, i fiksuar mbi një pllakë mermeri me një mbishkrim
latin, që tregon vendin ku lindi Krishti. Nuk dihet me saktësi në se Shpella ishte
një nga zgavrrat natyrore, që këtu nuk mungojnë, apo stallë e ndjonjë bujtine. Gjithsesi
tradita, që nis nga gjysma e shekullit II, e shpjegon qartë: këtu ishte një shpellë,
që përdorej edhe si stallë. Shpella ka qenë gjithnjë poshtë Bazilikës, me të cilën
komunikonte në fillim me një e pastaj me dy shkallë. Fasadat e të dy hyrjeve janë
të kohës së Kryqëzatave; ashtu edhe portat, që duhet të kenë pësuar mjaft ndryshime,
gjë që e tregon fakti se njëra është e vënë praptazi. Shpella është katrore,
e errët. Ndriçohet nga 48 llamba, 21 nga të cilat u përkasin latinëve. Në sfond të
Shpellës duket ende shkëmbi i dikurshëm, ndonëse muret janë veshur me mermere, që
nga dyshemeja, deri në qemer. Në këmbët e Elterit, Kometa tregon se shì këtu lindi
Zoti. Përballë vendit të Lindjes së Krishtit, një elter i vogël të kujton vizitën
e Tre Mbretërve: është elteri ku kremtojnë Meshën latinët.