Քրիստոնեաները յատուկ
բարեպաշտութիւն ունին Սուրբ Կոյսին՝ նուիրելով իրեն սէր եւ աղօթք : Մայիս ամիսը Մուրբ
Կոյսին եւ զինք սիրողներուն ամիսն է : Սուրբ Կոյսին եւ Եկեղեցւոյ միջեւ սերտ միութիւն
մը հիմնուած է, որ կը կոչուի Մարիամ-Եկեղեցի : Այս կապը դարերէ ի վեր կ’ոգեւորէ հաւատացեալները,
որովհետեւ Եկեղեցին իր կարգին կը մարմնաւորէ Սուրբ Կոյսը, որպէս «Կոյս, Մայր, Բարեխօս
եւ Դաստիարակ»: Եկեղեցին ծնաւ Մարիամի հետ՝ Խաչին ոտքը, ուր ան եւ քրիստոնեութիւնը
ստացան սիրոյ եւ աոաքելութեան շունչը : Մարիամ Եկեղեցին կը խորհրդանշէ եւ կը մասնակցի
անոր չարչարանքներուն եւ ուրա-խութիւններուն : Ան հաւատացեալներուն կր պարգեւէ շնորհքը
Եկեղեցիին ու հաւատքին զօդուած մսալու: Յիսուս՝ տեսնելով իր մայրը եւ Իր սիրելի աշակերտը
կ’ըսէ. «Կին, ահաւասիկ քու որ-դիդ» (Յովն 19, 26) : Այս որդին Յովհաննէս աոաքեալը, Եկեղեցին
կը ներկայացնէ, որ ծնունդ առաւ Խաչին դիմաց : Մարիամ կը ներկայանայ Կանայի հարսանիքին,
որպէս նոր ժողովուրդին խորհրդանիշը փըրկ-չագործութեան առաքելութեան մէջ : Մարիամ,
Եկեղեցւոյ եւ սուրբերու հոյլին մէջ, առաջինը կը հանդիսանայ հաւատացեալները առաջնորդելու
դէպի սրբութիւն. Ինքն է որ Եկեղեցւոյ կը շնորհէ ընտանեկան կեանքը : Սուրբ Բեռնարդոս
կ’ըսէր. «Արքայաշուք Կոյսը կեղծ պատիւներու կարիքը չունի» : Յաջորդ դարուն, Սուրբ Բոնաւենտուրա
աւելի խիստ ոճով կ’ըսէր. «Սրբուհի Մարիամը մեր սուտերուն պէտք չունի : Պիտի փափաքէի այս
տեսակէտս իմ ընթերցողներուս հետ բաժնել : Ժամանակի ընթացքին, անոնց բարե-աշ-տութիւնն
ու հաւատքը զօրաւոր կ’ըլլան» : Մարիամ այս իւրայատուկ օրհնութիւնը Աստուծմէ կը ստանայ
: Ան ընտրուեցաւ բոլոր կիներուն մէջ որպէսզի դուռը բանայ նոր ժամանսւկներուն : Ճանչնալ
մեր կոչումը կը նշանակէ թողուլ որ Աստուած մեզի յայտնէ թէ մենք արժանի ենք Իրեն : Ան
ցոյց կու տայ մեզի մեր իսկական կոչումը : «Քրիստոնէութեան մեկնակէտը Բանին մարմսացումս
է : Հnu, միայն մարդը չէ որ զԱստուած կը փնտռէ, այլ Աստուած անձամբ կու գայ մարդուն մօտ՝
խօսելու անոր հետ : Մարդը Աստուծոյ փառքին Յայտնութիւնն է, որ կոչուած է ապրելու Աստուծոյ
կեանքին լիութեան մէջ» (Յովհաննէս Պօղոս Բ.) : «Ինչպէ՞ս պիտի ըլլայ ինծի ասիկա, քա-նի
որ ես մարդ չեմ ճանչնար» (Ղուկ 1, 34) : Հակառակ Զաքարիային, որ կը տարակուէր եւ նշան
մը կը խնդրէր (Ղուկ 1, 18), Մարիամ իր հարցումով կր յայտնէ իր փափաքը Աստուծոյ նշանը
ընդունելու իր ամբողջ խելքով ու սրտով : «Այսպէս է որ մարդուս կոչումին մէջ կը փայլին
Աստուծոյ ձրի սէրն ու մարդուն ազատութեան ամենաբարձր վերացումը, այս-ինքն Աստուծոյ կոչին
հաւանութիւնը եւ վըս-տահութիւնը» (Յովհաննէս Պօղոս Բ.) : Մարիամին կոչումը կր բխի
Սէրէն որ ամէն բան կը վերանորոգէ: Սուրբ Հոգին իր վրան պիտի իջնէ: Ան արարչագործութիւն
է եւ կեանք : Մարիամ, իր ամբողջ սրտով կր նուիրուի աստուածային փրկութեան կամքին : Աստուծոյ
խնդրած զոհերը չեն որ ամէնէն աւելի հաւատք կր պահանջեն, այլ անոր ըրած անյուսալի խոստումները:
Ինչպէս որ Աբրահամ «յուսաց ամէն յոյսի դէմ», այնպէս ալ Մարիամ հաւատաց Աստուծոյ Խօսքին
: Սուրբ Հոգին ամէն կոչում կը վերածէ յոյսի, նշանի ու գործի... «եւ յոյսը չի խափեր, որովհետեւ
Աստուծոյ սէրը սփռուած է մեր Սրտերուն մէջ (Հռոմ 5, 5) : Մարիամ Քրիստոսի մայրն է
հաւատքին մէջ նախքան բնական մայր ըլլալը, ինչպէս կ’ըսէ Սուրբ Օգոստինոս. «Մարիամ երանելի
է, որովհետեւ Ան Աստուծոյ Խօսքը լսեց ու պահեց» : Մարիամ կատարեալ տիպարն է Սիրոյ՝
Աստուծոյ եւ մերձաւորին հանդէպ : Իր ամբողջ կեանքը զայն կը հռչակէ. «Հզօրը սքանչելիքներ
ըրաւ ինծի. Սուրբ է Անոր Անունը» : Հայր Գէորգ Վրդ. Ասատուրեան