Abp Tomasi o konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur
Moralny autorytet Stolicy Apostolskiej, jej interpretacja przystąpienia do Konwencji
w sprawie zakazu stosowania tortur, a także istotnie rozróżnienie podmiotów, jakimi
są Państwo Watykańskie, Kościół katolicki i Stolica Apostolska, to główne punkty wystąpienia
abp. Silvano Tomasiego w Genewie. Szef watykańskiej delegacji na spotkanie zajmującego
się tym problemem komitetu ONZ przedstawił odnośny raport.
Abp Tomasi przypomniał,
że Stolica Apostolska przystąpiła do rzeczonej Konwencji w 2002 r. Uczyniono to z
oczywistym przekonaniem, że odnosić się ona będzie do suwerennego podmiotu, jakim
jest Państwo Watykańskie. Z kolei racją przystąpienia było wyrażenie moralnego poparcia
obrony tego wszystkiego, co dotyczy osoby, tak jak jest określona w Powszechnej Deklaracji
Praw Człowieka.
Stały przedstawiciel Watykanu przy ONZ wskazał, że konwencja
jest ważnym instrumentem w walce z naruszaniem godności człowieka. „W tym duchu Stolica
Apostolska pragnie udzielać moralnego wsparcia i współpracy społeczności międzynarodowej,
by przyczynić się do wyeliminowania stosowania tortur, które jest niedopuszczalne
i nieludzkie” – przypomniał abp. Tomasi. Dużą część wystąpienia hierarcha poświęcił
precyzacji odrębności różnych podmiotów określanych potocznie przymiotnikiem „watykański”.
Stolica
Apostolska jako podmiot wspólnoty międzynarodowej jest powiązana z terytorium utworzonego
w 1929 r. Państwa Watykańskiego, ale też od niego różna. Powołano je wówczas do życia,
by skuteczniej zagwarantować duchową i moralną misję Stolicy Apostolskiej. Jednak
system prawny Państwa Watykańskiego jest autonomiczny względem systemu prawnego Kościoła
katolickiego.
Nie wszystkie normy prawa kanonicznego odnoszą się do zarządu
terytorium watykańskim. System penitencjarny w tym maleńkim kraju jest ściśle określony
przez Traktaty Laterańskie i korzysta w pewnych przypadkach z prawnej asystencji państwa
włoskiego. Mimo jednak tak niewielkiego terytorium rocznie przemieszcza się przez
Watykan ok. 18 mln pielgrzymów i turystów, jednak procent zarejestrowanych aktów kryminalnych
i przestępstw jest znikomy.
Precyzując odmienność różnych podmiotów abp Tomasi
podkreślił, że Stolica Apostolska nie ma jurysdykcji prawnej, w rozumieniu postanowień
Konwencji o zakazie stosowania tortur, nad wszystkimi członkami Kościoła katolickiego.
„Osoby, które mieszkają w danym kraju, znajdują się pod jurysdykcją prawowitych władz
tego kraju. Podlegają zatem prawu krajowemu i konsekwencjom z tego wynikającym. Władze
państwowe są zobowiązane do ochrony, a gdy jest to konieczne, do ścigania osób podlegających
ich jurysdykcji. Taką samą władzę Stolica Apostolska sprawuje nad tymi, którzy mieszkają
w Państwie Watykańskim, zgodnie z jego własnym prawem” – podkreślił papieski przedstawiciel
przy ONZ.
„Moja delegacja uważa, że Stolica Apostolska spełniła w dobrej wierze
zobowiązania przyjęte w ramach Konwencji, ponieważ zintegrowała swoje wartości i zasady
z prawodawstwem Państwa Watykańskiego, zgodnie z określonym i wyjątkowym charakterem
tego państwa” – dodał abp Tomasi. Wskazał także, że odegrała ona i nadal będzie pełnić
szczególną rolę w promowaniu na szczeblu globalnym określonych wartości. Dotyczy to
także praw człowieka chroniących godność każdej osoby, co jest niezbędnym elementem
przyjaznych relacji między narodami i zapewnienia pokoju na świecie.