Më 20 dhjetor 2002 Gjon Pali II miratoi dekretin mbi virtytet heroike dhe
mrekullitë e bëra me ndërmjetësinë e shërbëtores së Zotit, Nënë Terezës. Më 19 tetor
2003 e shpalli Nënë Terezën ‘Të Lume’. Gjatë homelisë u shpreh kështu, për të Lumen
shqiptare: “ Me emocion të posaçëm po kujtojmë sot Nënë Terezën, shërbëtoren e
madhe të të varfërve, të Kishës e të botës. Jeta e saj është dëshmi e dinjitetit dhe
e privilegjit të shërbimit të përvuajtur. Ajo nuk pati vendosur të ishte thjeshtë
e fundmja, por shërbëtorja e njerëzve më të fundmë. Si Nënë e vërtetë e të varfërve,
ajo vendosi t’i provojë vetë format e ndryshme të varfërisë. Madhështia e saj qëndron
në aftësinë për të dhënë pa pritur shpërblim, për të dhënë “deri në dhëmbje”. Jeta
e saj radikale, ishte Ungjill i gjallë. Britma e Krishtit në kryq "Kam etje!" (Gjn.
19: 28), që shpreh dëshirën e thellë të Zotit për njeriun, hyri në thelb të shpirtit
të Nënë Terezës dhe gjeti një tokë pjellore në zemrën e saj. Të shuash etjen e Jezusit
për dashuri dhe për shpirtra njerëzore, në bashkim me Shën Marinë, Nënën e Krishtit,
u bë qëllimi i vetëm i jetës së Nënë Terezës; u bë forcë e brëndshme, që e shtynte
atë të mos kujdesej për vetveten dhe të vraponte papushim rreth e përqark globit për
të punuar për shpëtimin dhe shenjtërimin e më të varfërve ndër të varfër”.