W Wielki Piątek myśli wszystkich chrześcijan kierują się ku Jerozolimie, gdzie Chrystus
umarł na krzyżu, aby pojednać ludzkość z Bogiem. Katolicy wspominają tam wielkopiątkowe
wydarzenia w dwóch miejscach: na Kalwarii i na Via Dolorosa.
W Jerozolimie
celebracja misterium Męki Pańskiej na Kalwarii łączy liturgiczne wspomnienie z historycznym
miejscem ukrzyżowania Jezusa. Liturgii z licznym udziałem duchowieństwa oraz lokalnych
wiernych i pielgrzymów przewodniczył łaciński patriarcha Jerozolimy Fouad Twal. Jerozolimska
liturgia tajemnicy Wielkiego Piątku charakteryzuje się dwoma bardzo ważnymi elementami.
Pierwszym jest bliskość miejsca, gdzie Chrystus umarł na krzyżu, a drugim adoracja
relikwii Krzyża Świętego.
Kalwaria nie była jednak jedynym miejscem modlitwy
Kościoła jerozolimskiego. Od wczesnych godzin porannych liczni pątnicy przemierzali
bowiem ulice Starego Miasta, by w modlitewnym skupieniu medytować tajemnicę męki i
śmierci Jezusa. Wielu pielgrzymów dołączyło do nabożeństwa Drogi Krzyżowej, prowadzonego
przez franciszkanów zatłoczonymi ulicami Starego Miasta. Nabożeństwo to jest doskonałym
wyrazem wiary w zwycięstwo Chrystusowego Krzyża.
Jerozolimskie obchody Wielkiego
Piątku zakończy wieczorne misterium pogrzebu Jezusa w bazylice Bożego Grobu. Program
misterium obejmuje czytanie opisu Męki Pańskiej, procesję na Kalwarię, zdjęcie ciała
Jezusa z krzyża, namaszczenie wonnościami i złożenie do Grobu. Tradycja procesji pogrzebu
Jezusa, tak samo jak i nabożeństwo Drogi Krzyżowej, została wprowadzona przez franciszkanów.
Podkreśla ona człowieczeństwo Jezusa, który umarł na krzyżu. Jest ona także formą
adoracji Ukrzyżowanego Pana.