Papa, etërve, në audiencën e përgjithshme: Jozefi është modeli juaj, rrini pranë fëmijëve
Të dashur baballarë, uroj të jeni gjithnjë pranë fëmijëve tuaj, si Shën Jozefi pranë
Jezusit, duke i ndihmuar të rriten në moshë e në hir. Me këtë urim, pasuar nga duartrokitje
të stuhishme, e përfundoi Papa Françesku audiencën e sotme të përgjithshme, në Sheshin
e Shën Pjetrit, kremtuar para më se 60 mijë vetëve, kushtuar Pajtorit të Kishës universale,
në ditën e kryevjetorit të fillimit papnisë.
Qe njeri i
aftë për ta ndihmuar Zotin të rritej në moshë, dije e hir. Kjo, sipas Papës, ishte
jeta e pashembullt dhe e papërsëritshme, e jetuar nga Shën Jozefi, engjëll rojës pa
flatra për fatin e vet të dashur, Marinë, për djaloshin Jezus e për Kishën, që e
nderon si Pajtorin e vet universal. Përvojë e papërsëritshme, e megjithatë, e imitueshme,
kjo e zdrukthëtarit të Nazaretit. Përballë një sheshi, që dita e festës dhe
pranvera e mbushën përsëri me mijëra njerëz, Papa shpjegoi si e pse Jozefi u bë model
i edukatorit. Para së gjithash, theksoi Ati i Shenjtë, sepse e shoqëroi me shumë kujdes
aspektin më natyror për një atë, rritjen fizike e psikologjike të Jezusit të tij,
pa u lakuar as përballë rrezikut: “E ushqeu, duke u kujdesur të mos i mungonin
gjërat e nevojshme për zhvillimin e shëndetshëm. Nuk duhet harruar se kujdesi, gjithë
zell, për jetën e fëmijës përfshin edhe ikjen në Egjipt, përvojën e hidhur të të
jetuarit si refugjatë – Jozefi qe refugjat, me Marinë e Jezusin – për të shpëtuar
nga kërcënimi i Herodit”. Jozefi e ndihmoi Jezusin të rritej jo vetëm në moshë.
Ai u bë për Zotin edhe mësues i dijes, sepse pati urtinë - kujtoi më pas Papa, duke
përshëndetur shtegtarët e gjuhës arabe – ta kapërcejë errësirën e dyshimit, pa e humbur
për asnjë çast besimin në Zotin e në dashurinë e Tij: “Mund ta përfytyrojmë
sesi Jozefi e edukoi Krishtin Fëmijë për të dëgjuar Shkrimet e Shenjta, posaçërisht
duke e shoqëruar të shtunave në sinagogën e Nazaretit. E Jozefi e shoqëronte, që Jezusi
të dëgjonte Fjalën e Zotit, në sinagogë”. Përmasa e tretë, është ajo e hirit.
Këtu, sigurisht, vërejti Papa Françesku, pjesa që i takonte Jozefit ishte më e kufizuar,
në krahasim me moshën e dijen. E megjithatë: “... do të ishte gabim i rëndë
të mendohej se një baba a një nënë nuk mund të bëjnë asgjë për t’i edukuar fëmijët,
që të rriten në hir të Zotit. Të rriten në mote, të rriten në urti, të rriten në
hir: këtë punë bëri Jozefi me Jezusin, e bëri të rritej në këto tri përmasa, duke
e ndihmuar të zhvillohej në mënyrë të gjithanëshme”. Tri përmasa, që në gojën
e Papës Françesku, në përfundim të audiencës, u bënë urim i përzemërt e ftesë prekëse
drejtuar gjithë baballarëve, që të ecin në gjurmët e Jozefit: “Lypi për ju hirin
të jeni gjithnjë shumë pranë bijve tuaj, duke i lënë të rriten, po pranë e pranë!
Ata kanë nevojë për ju, për praninë tuaj, për afërsinë tuaj, dashurinë tuaj. Uroj
të jeni për ta si Shën Jozefi: rojtarë të rritjes në mote, në dije, në hir. Roje,
në çdo hap të udhës së tyre; edukatorë e bashkudhëtarë me ta. E me këtë afërsi, do
të bëheni edukatorë të vërtetë. Ju falënderoj për kujdesin ndaj bijve tuaj. E ju uroj
të gjithëve, gëzuar festën e babait e të të gjithë etërve, që janë e s’janë këtu!
Mes nesh. Shën Jozefi ju bekoftë e ju shoqëroftë”. E Papa i ëmbëlsisë, nuk
i harroi edhe ata, që festën e babait mund ta kremtojnë vetëm me një lot në sy e një
vështrim drejtuar kah qielli: “Shumë nga ju, që jeni këtu, në Shesh, nuk e kanë
më babain. Mund të lutemi për të gjithë baballarët e botës, e ta bëjmë së bashku,
duke kujtuar secili babanë e vet, të gjallë a të vdekur. E t’i lutemi Babait të të
gjithëve: Atit tonë. Një ‘Atynë’ për etërit tanë; Atynë.... E, urime të përzemërta
etërve!”.Në përfundim të përmbledhjes së katekizmit, Papa bekoi “pishtarin benediktin
të paqes”, sjellë në Shesh nga një delegacion, kryesuar nga kryeipeshkvi i Spoleto-
Norçias, imzot Renato Bokardo, nga administratori apostolik i Montekasinos, Dom Augusto
Riçi e nga abati i Subiakos, Don Mauro Meaçi, duke uruar që nisma të jetë ndihmesë
– theksoi - për atë paqe të zemrës, që vetëm Krishti mund ta japë. Papa përshëndeti,
ndërmjet tjerëve, edhe anëtarët e Lëvizjes së Fokolarëve, mbledhur në një kuvëndim
ndërfetar, si dhe shumë zyrtarë, ushtarakë e studentë, të pranishëm në Shesh që, në
përfundim të takimit të së mërkurës, vërshuan në rrugët e rrugicat e Qytetit të Amshuar
me fjalën e Papës në gojë. Për ta mbartur, pastaj me vete, edhe në vise të largëta,
prej nga kishin ardhur shumë prej tyre.