Papa Françesku: hebrenj e të krishterë të veprojnë së bashku për një botë më të drejtë
e vëllazërore
Pasuria e njohjes së ndërsjellë dhe e miqësisë mes hebrenjve dhe katolikëve u duhet
përçuar brezave të ardhshëm. Kështu uron Papa Françesku, që sot u takua në Sallën
e Koncistorit, në Vatikan, me rreth 55 anëtarët e delegacionit të American Jewish
Committee (Komisioni Hebraik Amerikan)
Edhe sot e
kësaj dite, Deklarata Nostra aetate e Koncilit II të Vatikanit përbën “pikën e pashmangshme
të referencës” për Kishën, për sa u përket marrëdhënieve me “vëllezërit tanë të mëdhenj”.
Duke u nisur nga ky dokument, që vitin e ardhshëm mbush 50 vjet, është zhvilluar me
forca të ripërtërira përsiatja mbi pasurinë e përbashkët shpirtërore “që përbën themelin
e dialogut tonë”. E thotë Papa Françesku, në takimin me Komisionin hebraik amerikan,
ndaj të cilit thotë se është mirënjohës, sepse i ka dhënë, gjatë viteve, “një ndihmesë
cilësore” vëllazërisë ndërmjet hebrenjve dhe të krishterëve:
“Ky themel
është teologjik, dhe jo thjesht shprehje e dëshirës sonë për respekt e vlerësim të
ndërsjellë, prandaj është e rëndësishme që dialogu ynë të mbartë thellë shenjën e
vetëdijes së marrëdhënies sonë me Hyjin”.
Përveç dialogut, kemi edhe veprimin
dhe Papa Françesku nënvizon se hebrenjtë dhe të krishterët mund të veprojnë së bashku
“për ndërtimin e një bote më të drejtë e vëllazërore”, duke u kushtuar vëmendje në
veçanti të varfërve e të vuajturve dhe, siç na e kujton libri i Daljes, duke mbrojtur
të venë, jetimin e të huajin. “Është një detyrë, që na e ka besuar Hyji”, thotë Papa,
“një detyrim i mirëfilltë fetar”. Pastaj Papa Françesku kujton se duhet “t’u përçojmë
brezave të rinj pasurinë e njohjes së ndërsjellë, të vlerësimit dhe të miqësisë së
ndërtuar gjatë këtyre viteve, falë edhe angazhimit të shoqatave si e juaja”:
“Uroj
që tema e marrëdhënieve me hebraizmin të mbetet e gjallë nëpër seminare dhe në qendrat
e formimit të laikëve katolikë, sikurse besoj se edhe tek komunitetet hebraike dhe
tek rabinët e rinj të rritet interesi për njohjen e krishtërimit”.
Në
përfundim Papa kujton shtegtimin e ardhshëm në Tokën e Shenjtë, më 24-26 maj. “Pas
pak muajsh, pohoi, do të shkoj me gëzim në Jeruzalem, atje ku, siç thotë Psalmi, të
gjithë kemi lindur dhe ku një ditë do të mblidhen të gjithë popujt”:
“Më
shoqëroni, ju lutem, me uratat tuaja, që ky shtegtim të sjellë frytet e bashkimit,
të shpresës e të paqes. Shalom”!