Папа ўласнаручна напісаў ліст на Міжнародны дзень памяці ахвяр Халакоста
Ніколі больш жаху
Халакоста, які з’яўляецца ганьбай для чалавецтва, напісаў папа Францішак 27 студзеня
2014 г., у Міжнародны дзень памяці ахвяр Халакоста, у лісце да свайго сябра, рабіна
Буэнас-Айрэса, Абрагама Скоркі. Пантыфік абраў самы асабісты спосаб, ліст да чалавека,
сяброўства з якім выходзіць далёка за рамкі дыялогу паміж дзьвума рэлігіямі, каб выказаць
сваю блізкасць да яўрэйскага народу. Ён напісаны Святым Айцом уласнаручна на іспанскай
мове. У пасланні, якое будзе чытацца сёння ўвечары ў Рыме падчас канцэрту “Скрыпкі
надзеі” – мерапрыемства, арганізаванага ў памяць аб ахвярах Халакоста – Папа выказвае
надзею, што слухачы гэтай пранізлівай музыкі будуць “ідэнтыфікаваць сябе з тымі гістарычнымі
слёзамі, якія сёння прыходзяць да нас праз гучанне скрыпак, і адчуваць моцнае жаданне
спрыяць таму, каб ніколі не паўтарыліся падобныя жахі, якія з’яўляюцца ганьбай для
чалавецтва”. Удзельнікі канцэрту, напісаў Пантыфік, слухаючы музыку Вівальдзі, Бетховена
і іншых вялікіх кампазітараў, несумненна, адчуюць, што “унутры гукаў жывой музыкі
ціха гучаць гістарычныя слёзы, слёзы тых, хто заставіў след на душы і целе народаў”.
У
сённяшнім канцэрце будуць гучаць дванаццаць скрыпак і віяланчэль, якія перажылі Халакост.
Іх аднавіў ізраільскі скрыпічны майстар Амнон Вайнштэйн. Сярод іх, скрыпка, што суправаджала
тых, каго вялі ў газавыя камеры Асвенцыма, а таксама скрыпка, кінутая яўрэямі з цягніка
па дарозе ў лагер, якую забраў і захаваў французскі рабочы. Сёння будуць граць інструменты
яўрэйскіх музыкантаў, якія ў 1936 г. пакінулі Германію, каб стварыць Сімфанічны аркестр
Палестыны, што ўратавала іх ад дэпартацыі ў лагеры смерці. Сімвалічна, што скрыпачы-салісты
канцэрту з’яўляюцца прадстаўнікамі трох монатэістычных рэлігій, што, паводле арганізатараў,
падкрэслівае сілу музыкі пераўзыходзіць межы і даваць надзею нават падчас самых страшных
выпрабаванняў.