P. Kovalçik, për 20-vjetorin e Katekizmit të Kishës Katolike: “lindi prej Virgjërës
Mari”.
Reflektimi i 26-të i jezuitit atë Dariush Kovalçik, titullohet: “Lindi prej Virgjërës
Mari”.
Shpallim se vetja e dytë e Trinisë Shenjte u bë njeri. Biri i amshuar
i Atit u mishërua, duke u zënë në kraharorin e Virgjërës Mari për virtyt të Shpirtit
Shenjt. Në këtë rrethanë Katekizmi vëren se “çka feja beson lidhur me Marinë, bazohet
mbi atë, që beson Ajo lidhur me Krishtin”(n.487). Nëse Kisha shpall se Jezusi
është Vetje hyjnore me dy natyra: hyjnore e njerëzore, atëherë, si pasojë, shpall
edhe se Maria është vërtet Nëna e Zotit (Theotokos) (KKK,495). Natyrisht flasim
për Nënën e Zotit, me që Zoti u bë njeri në një çast konkret të historisë. Kisha e kremton
Marinë edhe si “gjithmonë Virgjër”, domethënë, shpall virgjërinë reale e të përhershme
të Marisë. Katekizmi shpjegon se zënia virgjërore e Marisë “tregon nismën absolute
të Hyjit në mishërim (n503). Virgjëria tregon edhe lindjen tonë të re për jetën e
pasosur, që nuk vjen nga “dëshira e mishit dhe e gjakut, as nga vullneti i njeriut,
por nga Hyji” (Gjn 1,13)(cfr KKK,505). Engjëlli e përshëndet Marinë si ‘hirëplote’.
Në rrjedhë shekujsh Kisha, e udhëhequr nga Shpirti Shenjt drejt së vërtetës së plotë,
fitoi vetëdijen se qenia përplot me hir ka edhe kuptimin e zënies së papërlyer të
Marisë. Nëna e Zotit, falë meritave të Birit të saj, u ruajt e paprekur nga çdo njollë
e mëkatit të rrjedhshëm”(KKK,491).Në këtë mënyrë Zoti e zgjodhi Marinë që të
bëhej Nëna e të Birit. Pa harruar se Maria nuk u programua si të mos kishte rrugë
tjetër. Ajo dha një përgjigje të lirë:“Qe shërbëtorja e Tënzot, u bëftë mbi mua si
është fjala jote!”(Lk 1,37-38).