Françesku, Kuries: t’i shërbehet Kishës me shenjtëri e pa thashetheme, që të mos jetë
doganë burokratike
Profesionalitet, shërbim, shenjtëri. Janë këto tri karakteristikat, që duhet të ketë
kush dëshiron të punojnë në Kurien Romake. E nënvizoi sot Papa Françesku, në fjalimin
e tij të parë drejtuar pikërisht Kuries, me rastin e urimeve të Krishtlindjes. Papa
tërhoqi vëmendjen për të ndenjur larg thashethemeve që, vërejti, dëmtojnë cilësinë
e njerëzve, të punës, të ambientit. E shtoi: “Nuk jeni doganë burokratike”, që nuk
lejon veprimin e Shpirtit Shenjt! Papën e përshëndeti kardinali Dekan, Anxhelo
Sodano.
Kënaqësi e mirënjohje. Fjalimi i Papës Françesku drejtuar Kuries Romake
nisi me shprehjen e këtyre ndjenjave për ata që punojnë çdo ditë në shërbim të Kishës.
E menjëherë i drejtoi një përshëndetje të veçantë imzotit Parolin, sekretar i ri
i Shtetit të Shenjtërisë së Tij që, tha Papa, ka nevojë për lutjet tona. Ndërsa afrohet
Krishtlindja, vijoi Françesku, është kënaqësi t’i shprehim edhe mirënjohjen njëri-tjetrit: “E
unë kam nevojë, në këtë Krishtlindje të parë si Ipeshkëv i Romës, t’ju them me plot
gojën ‘faleminderit’ ju, si bashkësi pune në përgjithësi e secilit prej jush, personalisht.
Ju falënderoj për shërbimin tuaj të përditshëm, për kujdesin, zellin, frymën krijuese;
për impenjimin, jo gjithnjë të lehtë, të bashkëpunimit në zyrë, ku dëgjohen, ballafaqohen,
vlerësohen persona e cilësi të ndryshme, me respekt reciprok”. Në mënyrë
të veçantë, shtoi Papa, dëshiroj t’u shpreh mirënjohjen time atyre që, në këtë periudhë,
e kryejnë shërbimin e dalin në pension. E dimë mirë, saktësoi, se si meshtarë e ipeshkvij,
nuk dilet kurrë në pension, por si zyrtarë, po, e është e drejtë, edhe për t’iu kushtuar
pakëz më shumë lutjes e kujdesit për shpirtrat, duke nisur nga vetja. Një falënderim
i posaçëm i Papës, për ata, që punuan në Kurie për shumë vjet e me shumë përkushtim,
në heshtje të plotë, pa kërkuar kurrfarë vëmendjeje a shpërblimi të veçantë: “Kjo
është vërtetë e denjë për admirim. I admiroj ata ipeshkvij, që marrin për model punonjësit
e vjetër të Kuries, njerëz shembullorë… Por edhe sot kemi Njerëz, që punojnë me kompetencë,
saktësi, vetmohim, duke e çuar përpara me kujdesin më të madh, detyrën e tyre të përditshme”. Nga
ky model e nga kjo dëshmi, shtoi, mund të përcaktoj karakteristikat e zyrtarit të
Kuries, e aq më shumë, të Eprorit, për të cilin dëshiroj të nënvizoj: profesionalitet
e shërbim: Profesionalitet, që do të thotë kompetencë, studim, azhurnim…
Kjo është kërkesë themelore për të punuar në Kurie. Natyrisht profesionaliteti formohet,
e pjesërisht, edhe fitohet; por mendoj se, pikërisht nga që formohet e edhe fitohet,
duhet të ketë, që në fillim, një bazë të mirë”. Karakteristika e dytë është
shërbimi, shërbim ndaj Papës, ipeshkvijve, Kishës universale e Kishave të veçanta.
Në Kurien Romake, pohoi Papa, ndjehet në mënyrë të veçantë kjo përmasë e dyfishtë
e Kishës, ky depërtim ndërmjet universales e së veçantes. Fjalë, këto, që u pasuan
nga një vërejtje: “Kur mungon profesionaliteti, dalëngadalë rrëshqitet në
mediokritet. Praktikat bëhen raporte klishè e komunikimi, pa tharm jete, i paaftë
për të krijuar horizonte të ndritura. Nga ana tjetër, kur nuk u shërbehet Kishave
të veçanta dhe ipeshkvijve të tyre, atëhere rritet struktura e Kuries e bëhet si të
ishte ndonjë doganë burokratike, që inspekton me rreptësi, duke penguar, kështu, veprimin
e Shpirtit Shenjt dhe rritjen e popullit të Zotit”. E këtyre dy cilësive,
profesionalitet e shërbim, Papa u shtoi edhe një të tretë, shumë të rëndësishme: “shenjtëri
jete”. E dimë mirë, tha, se kjo është më e rëndësishmja në hierarkinë e punës. Përbën
bazën edhe të cilësisë së punës e të shërbimit: “Shenjtëri do të thotë
jetë e ndikuar nga Shpirti Shenjt, zemër e hapur për Zotin, lutje e vazhdueshme, përvujtëri
e thellë, dashuri vëllazërore në marrëdhëniet me kolegët. Do të thotë edhe apostullim,
shërbim i kujdesshëm baritor, besnik, i çuar përpara me zell e marrëdhënie të drejtpërdrejta
me popullin e Zotit”. E kjo, pohoi me forcë Papa, është e domosdoshme për
meshtarin. Dëshiroj të shtoj se në Kurien Romake ka pasur e ka shenjtorë! Këtë e kam
thënë më se një herë publikisht, për të falënderuar Zotin. Por shenjtëri në Kurie,
shtoi Papa, do të thotë edhe mospranim i thashethemeve, për arsye të ndërgjegjes: “Ne
me të drejtë ngulmojmë shumë mbi vlerën e kundërshtimit për arsye të ndërgjegjes,
por ndoshta duhet ta ushtrojmë edhe për t’u mbrojtur nga një ligj i pashkruar i mjedisve
tona që, për fat të keq, është ai i thashethemeve. Atëherë t’u kundërvihemi të gjithë,
për arsye se na kundërshton ndërgjegjja; e, vini re! Nuk dua të bëj vetëm një fjalim
moral! Sepse thashethemet e dëmtojnë cilësinë e njerëzve, dëmtojnë cilësinë e punës
e të mjedisit”. Papa e përfundoi fjalimin, duke kujtuar Shën Jozefin, aq
të heshtur e aq të nevojshëm pranë Zojës së Bekuar. Të mendojmë atë, shtoi, kujdesin
e tij për Fatin e vet e për Foshnjën Hyjnore. Na mëson shumë për shërbimin tonë në
Kishë! Atëhere ta jetojmë këtë Krishtlindje shpirtërisht pranë Shën Jozefit:
“Ju
falënderoj shumë për punën tuaj e, në mënyrë të posaçme, për lutjet tuaja. Me të vërtetë
ndjehem i mbështetur fort nga lutjet e ju kërkoj të vijoni të më ndihmoni kështu.
Edhe unë ju kujtoj në Tënzonë e ju bekoj, duke i uruar Krishtlindje drite e paqeje
secilit nga ju e edhe të dashurve tuaj. Gëzuar Krishtlindjen!”.