Пакора неабходна для
плённасці, менавіта яна супрацьстаіць “бясплоднасці нашага жыцця”, адзначыў Святы
Айцец 19 снежня 2013 г. падчас ранішняй Эўхарыстыі. Ён нагадаў, што ў Бібліі мы чытаем
пра бясплодных жанчын, якім Бог затым дае дар жыцця, і прывёў прыклад Альжбеты, маці
Яна Хрысціцеля. “Ад немагчымасці даць жыццё, - сказаў Папа - зыходзіць жыццё”. Бясплоднасць,
паводле яго, звязана з яшчэ адной з’явай – “адсутнасцю надзеі жыцця”. “Пан уваходзіць
у жыццё гэтых жанчын, каб сказаць нам: “Я ў стане даць жыццё”, - заўважыў Святы Айцец.
Прарокі выкарыстоўвалі сімвал пустыні, каб апісаць бясплоднасць, нагадаў ён. Пустынная
земля не ў стане вырасціць дрэва, даць плён, даць нешта. Але пустыня, - кажуць прарокі
- будзе квітнець. Так і бясплодная жанчына можа нарадзіць, і гэта абяцанне Пана, падкрэсліў
Пантыфік дадаючы, што Бог з засухі нашага жыцця можа вырасціць збаўленне. І збаўленне,
удакладніў Папа, заключаецца ва “умяшанні Бога, Які робіць нас плённымі і дае нам
магчымасць даць жыццё”.
Але што чалавек можа і павінен рабіць са свайго боку?
– задаўся пытаннем Францішак. Па-першае, “прызнаць сваю сухасць, няздольнасць нарадзіць”.
Па-другое, “прасіць: “Пане, я хачу быць плённым. Я хачу, каб маё жыццё давала жыццё,
каб мая вера была плённай, перадавалася далей і ўдзялялася іншым”, - адказаў ён. І
гэта, на яго думку, павінна быць малітвай у перыяд чакання Божага Нараджэння.
Многія,
- заўважыў Папа - якія думаюць, што могуць рабіць усё самі – бедныя, бо нічога не
атрымаюць. Таму менавіта пакора неабходна для плённасці. Трэба вялікай пакоры, каб
прызнацца Богу ў сваёй “сухасці”. Толькі ў такім выпадку Ён зможа спаслаць ласку нашай
пустыні “квітнець, прыносіць плён і даваць жыццё”, - адзначыў Пантыфік падчас Эўхарыстыі
ў капліцы Дому св. Марты.