Святы Айцец пра “экуменізм крыві”, ролю жанчын у Касцёле і палітыку
Папа Францішак у абліччы
пераследу і насілля ў адносінах да хрысціян ва ўсім свеце лічыць адзінства хрысціянскіх
Цэркваў адной са сваіх найважнейшых задач. “Для мяне гэта – экуменічны прыярытэт”,
- сказаў ён у інтэрв’ю італьянскай газеце “La Stampa”. У цяперашні час існуе “экуменізм
крыві”. “У некаторых краінах забіваюць хрысціян, таму што яны носяць крыж або маюць
Біблію. І перш, чым іх забіць, іх не пытаюцца, хто яны: англікане, католікі, лютэране
або праваслаўныя. Кроў змешваецца”, - сказаў Святы Айцец. Хрысціяне розных канфесій
ужо аб’ядналіся ў гэтых пакутах, нават калі яны яшчэ не паспелі зрабіць неабходныя
крокі да набліжэння, бо гэты час, магчыма, яшчэ не надышоў. Праваслаўных лідэраў,
з якімі Пантыфік сустрэўся ў апошнія некалькі месяцаў, ён разглядае як братоў. “Гэта
боль, што мы яшчэ не можам цэлебраваць Эўхарыстыю разам, але сяброўства існуе”, -
адзначыў папа Францішак. Працаваць разам і маліцца за адзінства – гэта той шлях, лічыць
ён, якім трэба ісці.
Інтэрв’ю доўжылася паўтары гадзіны, на працягу якіх Пантыфік
звярнуўся да праблемы пакут дзяцей і драмы голаду ў свеце, пытання сужэнства і сям’і,
што будзе ў цэнтр наступнага Сінода Біскупаў.
Сваё інтэрв’ю Святы Айцец пачаў
з разважанняў аб сэнсе Божага Нараджэння. Для Папы Божае Нараджэнне – гэта “сузіранне
Бога, які наведвае свой народ”, “гэта таямніца суцяшэння”. Касцёл, які забыўся пра
надзею і пяшчоту Бога, становіцца “Касцёлам халодным”, які не ведае, куды ісці і трапляе
ў путы ідэалогій і духа гэтага свету. Францішак выказаўся супраць вульгарызацыі Божага
Нараджэння. “Калі чалавек няздольны зразумець гэту радасць, або знаходзіцца ў нейкай
чалавечай сітуацыі, якая не дазваляе яму гэта зрабіць, то ён перажывае гэта свята
з весялосцю гэтага свету. Але паміж глыбокай радасцю і такой весялосцю ёсць розніца”,
- адзначыў ён.
Пантыфіку былі зададзены “падступныя пытанні”, у тым ліку, аб
адносінах да марксізму, пра “жанчын-кардыналаў”, пра магчымасць удзялення сакрамэнтаў
разведзеным католікам, якія заключылі новыя саюзы. Але Папа засяродзіўся на іншых
тэмах: служэнні справе міру ва ўсім свеце, барацьбе з голадам, экуменізме.
На
пытанне аб правільных адносінах паміж Касцёлам і палітыкай, Святы Айцец адказаў, што
гаворка ідзе пра інстытуты, якія развіваюцца ў розных напрамках і маюць розныя задачы.
У той жа час у іх ёсць і нешта агульнае, а менавіта, пакліканне служыць народу. “Палітыка
высакародная, - працытаваў Францішак папу Паўла VI, - яна з’яўляецца адной з вышэйшых
форм міласэрнасці, але яна ж становіцца бруднай, калі яе выкарыстоўваюць для здзелак”.
У заключэнне інтэрв’ю Папа разважаў пра ролю жанчыны ў Касцёле. На яго думку,
варта шанаваць і выяўляць яе лепшыя якасці, а не заганяць у цесныя рамкі няправільна
разуметай эклезіяльнасці.