Më 18 nëntor përkujtohet kushtimi i bazilikave të shën Pjetrit e Shën Palit
Aposull. Dy bazilikat u kushtuan gjatë shekulli IV, shpejt pas lejimit të ushtrimit
të besimit të krishterë, por kulti ndaj dy prijësve të apostujve ishte përhapur në
mbarë kishën që në shekullin e parë. Martirizimi i tyre vulosi përfundimisht vërtetësinë
e predikimit, të cilit iu kushtuan gjer në derdhjen e gjakut, prandaj dy bazilikat
romake mbetën vende të rëndësishme shtegtimi përgjatë shekujve e deri në ditët tona. Më
19 nëntor përkujtohen shën Barlaami i Antiokisë, martir, dhe Shën Matilda e Heftës.
Dëshmitë e para për Shën Barlaamin fillojnë nga shekulli V, ndërsa Shën Matilda, mistike
dhe mësuese e shën Gertrudës, ka jetuar ne shekullin XIII. Drejtoi për shumë vite
korin e kuvendit dhe e përdori dhuntinë e muzikës për t’i kënduar lavde Zotit, gjë
për të cilën shkroi: “Pastaj ai, Këngëtari më i madh, me zërin e tij, jonet e të cilit
janë më të lartë se të gjitha harmonitë qiellore, vendosi ta magjepste thëllënzën
e tij, që disa herë e kishte bërë për vete Zemrën hyjnore, me devocionin e saj, më
shume se me zërin e mahnitshëm”. Më 20 nëntor përkujtohet shën Edmondi martir,
pajtor i Anglisë. Pas pushtimit të tokave angleze që ishin nën mbretërimin e tij,
ushtarët danezë, që e zunë rob, i kërkuan të mohonte fenë në Krishtin, në këmbim të
jetës dhe të kurorës mbretërore, por Shën Edmondi zgjodhi kurorën e lavdisë qiellore.
Varri i tij gjendet në afërsi të Kembrixhit. Më 21 nëntor përkujtohet Paraqitja
e së Lumes Virgjër Mari në Tempull. Sipas traditës së lashtë, që tregohet edhe në
disa nga shkrimet apokrife, Zoja iu kushtua Hyjit në tempull që kur ishte fëmijë.
Në këtë mënyrë ajo e përgatiti trupin dhe shpirtin për të pritur fjalën që do të bëhej
njeri në kraharorin e saj. Ky përkujtim ka rëndësi ekumenike, sepse misteri i paraqitjes
së Zojës në tempull ka gjetur jehonë të gjerë në botën ortodokse. Më 22 nëntor
përkujtohet Shën Çeçili, virgjër e martire. Jetoi në kapërcyell të shekullit II dhe
III dhe kulti i saj u përhap para lejimit të besimit të krishterë. Në vitet 1500 u
hap sarkofagu i saj dhe trupi i shenjtores u gjet i ruajtur mirë, mbështjellë një
mëndafsh të qëndisur me ar. Skulptori Maderna gdhendi atëherë statujën e famshme të
mermerit, që është riprodhimi besnik i pamjes dhe i pozicionit të trupit të martires
së hershme. Më 23 nëntor përkujtohen shën Klementi I martir dhe Shën Kolombani.
Shën Kolombani, nga Irlanda, jetoi ndërmjet shekullit VI-VII dhe në moshën 50 vjeçare
la gjithçka, mori dymbëdhjetë shokë me vete dhe vendosi të bëhej shtegtar i Krishtit
nëpër Evropë. Predikoi Ungjillin në Francë, Zvicër e Itali, ku edhe vdiq, dhe themeloi
disa manastire që shkëlqyen, qoftë për disiplinë, qoftë për studime. Më 24 nëntor
është e diel, festa e Krishtit Mbret i Gjithësisë dhe e diela e fundit gjatë vitit.