Konferenca për trafikun e njerëzve: nga Vatikani, impenjim i fuqishëm kundër kësaj
skllavërie moderne
Përfundoi dje në Vatikan, Konferenca e organizuar nga Akademia Papnore e Shkencave
Shoqërore për të reflektuar mbi problemin e trafikut të njerëzve, çështje shumë e
ndjerë nga Papa Françesku, i cili i nxiti ekspertët të diskutojnë për këtë temë. Vërtet,
si kardinal në Buenos Ajres, Horhe Mario Bergolio është impenjuar jashtëzakonisht
në luftën kundër kësaj skllavërie moderne. I pranishëm në punime, zv.dekani i Kolegjit
kardinalor, Roxher Eçegaraj. Ta dëgjojmë, në mikrofonin tonë: Ky takim foli
për atë, që e quajmë ‘skllavëri moderne’. Skllavëria – të themi ‘klasike’ – është
ajo që fillon me njerëzimin, por ajo që njohim më mirë është skllavëria e zezakëve.
Ndërsa sot, skllavëria ka marrë një formë të re, formën moderne të trafikut të njerëzve.
Akoma nuk ekziston ndjeshmëria e nevojshme për këtë fenomen, sepse ndërgjegjet e shumë
vetëve flenë, ose mbeten indiferente. Nëse Papa e deshi këtë takim, ku morën pjesë
ekspertë botërorë, do të thotë se deshi të zgjojë ndërgjegjet e secilit, për të vënë
në dukje kërcënimin e madh, që vjen nga ky trafik, në të gjitha kontinentet, sidomos
përsa u përket grave e fëmijëve. Ia afruam mikrofonin njërës prej eksperteve,
që morën pjesë në mbledhje. Marija Vasiliadu, koordinatore e luftës kundër trafikut
të njerëzve për Bashkimin Evropian: Bashkimi Evropian ka, tani për tani, legjislacionin
më të përparuar në botë për luftën kundër trafikut të njerëzve. Kemi edhe infrastruktura
të avancuara politike. Sfida e çastit është kthimi i këtij legjislacioni në ligje
kombëtare për çdo vend anëtar. Besoj se edhe organizatat fetare, shoqatat e krishtera
në botë, po bëjnë një punë shumë të rëndësishme për të ndihmuar viktimat. Ky takim
do ta rrisë vetëdijen se duhet të bëjmë më shumë. Takimi u organizua jo vetëm
me impenjimin e Akademisë Papnore të Shkencave Shoqërore, por edhe me bashkëpunimin
e Federatës Botërore të Shoqatave të Mjekëve Katolikë. Komenti i sekretarit të përgjithshëm
të Federatës, Ermano Pavezi: Është shumë e rëndësishme të shqyrtohet problemi
me të gjitha ndërlikimet e veta, sepse ka rrezik të analizohet thjesht nga pikpamja
ligjore, ose statistikore. Mendoj se edhe më i rëndësishëm është parandalimi, që ka
të bëjë me baritorinë e familjes, me një antropologji të shëndoshë për trupin e seksualitetin
e njeriut… Për shembull, flasim për prostitucionin e shfrytëzimin seksual, por nëse
nuk kufizohet numri i klientëve e mundësitë për shfrytëzimin e tregut të seksit,
ky treg do të vazhdojë të zhvillohet. Vetë mjekët, nganjëherë, janë pjesë e
trafikut të njerëzve, sidomos në trafikun e organeve. Si mund të luftohet një fenomen
kaq i shtrirë? Them se është shumë e vështirë. Problemi nis nga formimi etik
i mjekëve e ky, në dhjetëvjeçarët e fundit, as që ka ekzistuar. Kemi pasur një baritori
të mjekësisë, që pasqyronte aspekte etike, por në më të shumtën e rasteve, formimi
‘etik’ kufizohej me deontologjinë e tipit ‘nuk duhet t’i vjedhim pacientët kolegut’.
Mendohej se problemet janë thjesht me natyrë teknike, prandaj mjeku, ashtu si tekniku,
duhej të kishte fushë të lirë veprimi, pa iu referuar parimeve morale.