22 верасня, у рамках
душпастырскага візіта на Сардзінію, папа Францішак сустрэўся з групай бедных і зняволенных,
а таксама супрацоўнікамі мясцовага аддзялення “Caritas”, якія аб іх клапоцяцца. Сустрэча
адбылася ў катэдральным касцёле ў Кальяры. “Тут мы моцным і канкрэтным чынам адчуваем,
што ўсе з’яўляемся братамі. Тут ёсць адзіны Айцец – наш Айцец Нябесны і адзіны Настаўнік
– Езус Хрыстус”, - сказаў Папа і адзначыў, што сузіранне Хрыста дае сілу і суцяшэнне,
неабходныя перад абліччам нашых цяжкасцяў. “Гледзячы на Езуса мы бачым, што Ён выбраў
шлях пакоры і служэння”, - падкрэсліў Папа і дадаў, што “гэта з’яўляецца шляхам любові”.
“Такім чынам мы бачым, што любоў – гэта не асістэнцыя: гэта жыццёвы выбар, спосаб
быцця, жыцця, шлях пакоры і салідарнасці. Пакора Хрыста – гэта не маралізм, не сантымент.
Пакора Хрыста – рэальная, гэта выбар быцця малым, прысутнасці з малымі, з выключанымі,
прысутнасць сярод нас, грэшнікаў. Але ўвага, гэта не ідэалогія! Гэта спосаб быцця
і жыцця, які пачынаецца з любові, які пачынаецца з сэрца Бога Айца”, - сказаў Папа.
Францішак
сцвердзіў: глядзець на Езуса не дастаткова, “трэба ісці за Ім”. Езус не прыйшоў у
свет, каб выстаўляць сябе на паказ – Езус, гэта дарога, а дарога патрэбна, каб ісці
па ёй. “Такім чынам, я хачу перадусім падзякаваць Пану за вашы намаганні ісці за Ім,
у цяжкасцях, у пакутах, паміж сценамі турмы”, - сказаў Папа і заклікаў прысутных,
перш за ўсё, захоўваць любоў паміж сабой. “Немагчыма ісці за Хрыстом па дарозе любові,
калі не любім адно аднаго, калі не намагаемся супрацоўнічаць, разумець адно аднаго
і прабачаць, прызнаючы уласныя недахопы і памылкі”, - адзначыў Францішак.
Папа
заклікаў ісці за Хрыстом па дарозе любові аж на перыферыі існавання. “Для добрага
пастыра, тое што далёкае, перыферыйнае, што згубленае і неацэненае – гэта аб’ект большага
клопату”, - адзначыў ён.
Святы Айцец ападкрэсліў, што ідучы за Хрыстом па дарозе
любові, “мы сеем надзею” і неабходна яе сеяць ў грамадстве, праз салідарныя ўчынкі
і супрацоўніцтва.