Imzot Parolin: Diplomacia e Vatikanit në shërbim të paqes në botë
Diplomacia e Vatikanit në shërbim të paqes në botë. Mbi këtë argument, më 11 janar
2008, u shpreh në një intervistë dhënë Radio Vatikanit, imzot Parolin, asokohe zëvendës-sekretari
i Vatikanit për marrëdhëniet me Shtetet, sot Sekretar i ri i Shtetit të Vatikanit,
emëruar të shtunën e kaluar nga Papa Françesku. Çështja e paqes në botës, në njërën
anë sot paraqitet në domethënien dhe vlerën aq të domosdoshme, e në anën tjetër rrezikon
të nëpërkëmbët e të asgjësohet, në dëme të popujve e kombeve të botës. Mbi vlerën
e paqes, në kuadrin e një seminari që asokohe organizohej çdo javë në Radion e Vatikanit
lidhur me misionin e emitentes sonë për përhapjen e mësimeve të Papës Benediktit XVI
në kulturat bashkëkohore, në Selinë e Radio Vatikanit pranë Pallatit Pio, foli zëvendës-sekretari
i Vatikanit për marrëdhëniet me Shtetet, imzot Pietro Parolin. Duke trajtuar temën
‘politika ndërkombëtare në Radion e Vatikanit dhe kërkesat e Selisë Apostolike’, prelati
Parolin kujtoi fjalët ‘diplomacia është arti i shpresës’, theksuar nga Papa gjatë
takimit të së hënës së kaluar me Trupin Diplomatik të akredituar pranë Selisë së Shenjtë.
E diplomatët vatikanas e dinë se kjo shpresë ka një emër, sepse është diplomaci e
meshtarëve. E pyetëm, prandaj, imzotin Parolin, si lindi konkretisht kjo strukturë
e si e çon përpara Vatikani politikën ndërkombëtare:
Përgjigje: - Siç
duket, diplomacia e Selisë së Shenjtë ka lindur nga historia, gjë që do të thotë se
Selia e Shenjtë, që në zanafillë, ka gëzuar personalitet juridik ndërkombëtar. Prej
këndej, mund të zhvillojë edhe të gjitha ato veprimtari që janë tipike për subjektet
ndërkombëtare, dmth për shtetet. Ka edhe mundësinë të dërgojë ambasadorë e të pranojë
ambasadorë. Do të thosha se është një mjet, që i shërben Selisë së Shenjtë si qeveri
qëndrore e Kishës katolike, për zhvillimin e misionit të saj.
Pyetje: -
Vijmë tek fjalimi i Papës drejtuar pak ditë më parë Trupit Diplomatik…
Përgjigje:
- Ati i Shenjtë, në fjalimin e tij drejtuar Trupit Diplomatik, kërkon të hyjë
në situatat e vështira, ose në krizat e botës. Në këtë fjalim kujton shumë situata
të tilla, që shqetësojnë e trondisin mbarë bashkësinë ndërkombëtare. Besoj se është
një fill i kuq që i lidh këto fjalime, e ky fill është shqetësimi për mbrojtjen dhe
promovimin e dinjitetit të njeriut, dinjitet i bazuar mbi përmasën e mbinatyrshme
të njerëzve, një aspekt tjetër ky, që tregon se Selia e Shenjtë ka vizion të gjithanshëm
mbi njeriun; vizion që nuk kufizohet vetëm në një përmasë të vetme, në atë fizike,
materiale, ekonomike, por e shikon njeriun në tërësinë e tij e mbi këtë tërësi Selia
e Shenjtë ngul këmbë gjithnjë. Prandaj mund të themi se tema e mbrojtjes së dinjitetit
të njeriut, e mbrojtjes së të drejtave të tij, fillon nga e drejta për jetën, nga
çasti i zënies, deri në vdekjen e natyrshme e deri tek mbrojtja e lirisë së tij. Natyrisht,
një aspekt tjetër është ai i edukimit me frymën e paqes, paqes së kuptuar si tërësi
e kushteve që i krijojnë njeriut mundësitë të zhvillohet si njeri e si bir i Hyjit
e të krijojë rreth vetes marrëdhënie të qeta e të frytshme me të tjerët.
Pyetje:
- Na duket e arsyeshme të përfundojmë me fjalët e Benediktit XVI ‘diplomacia është
art i shpresës” ….
Përgjigje: - Art i shpresës, sepse art i shpresës
do të thotë që ekziston mundësia të zgjidhen në mënyrë paqësore vështirësitë dhe konfliktet
që vërehen në botë. E ky është mesazhi i madh i diplomacisë. Kemi shumë e shumë shembuj,
shumë situata, që mund të mos jenë gjithnjë në lartësinë e asaj që pritej, por në
të cilat shpresa na ndihmon të ecim përpara; e atëherë kur nuk shihen menjëherë rezultatet,
duhet të punojmë me afate të gjata e – rikutjoj se diplomacia e Vatikanit është diplomaci
e meshtarëve - gjithnjë me ndihmën e Zotit, duke e ditur se hiri i Hyjit i bën të
frytshme të gjitha përpjekjet e mëdha apo të vogla në këtë drejtim.