Papa pret mbretin e Jordanisë. Imzot Lahham ngre zërin kundër ndërhyrjes ushtarake
në Siri
Papa Françesku priti sot, në Vatikan, mbretin Abdallah të Jordanisë, së bashku me
mbretëreshën Rania. Sipas një note të Sallës vatikanase të Shtypit, sovrani hashemit
u takua edhe me Sekretarin e Shtetit të Vatikanit, Hirësinë e Tij, Kardinalin Tarçizio
Bertone, që shoqërohej nga Shkëlqesia e Tij, imzot Dominik Mambertì, sekretar për
Marrëdhëniet me Shetet. Gjatë bisedimeve të përzemërta, shton nota, u prekën tema
me interes të përbashkët, posaçërisht tema e paqes dhe e stabilitetit në Lindjen e
Mesme, me vëmendje të veçantë tek rifillimi i bisedimeve ndërmjet izraelitëve e palestinezëve
dhe tek çështja e Jeruzalemit. Vëmendje e posaçme iu kushtua edhe situatës tragjike
drejt së cilës vijon të shkojë Siria; lidhur me këtë, u ripohua me forcë se dialogu
dhe bisedimet ndërmjet të gjitha forcave të shoqërisë siriane, me mbështetjen e bashkësisë
ndërkombëtare, janë e vetmja mundësi për t’i dhënë fund konfliktit e dhunës, që shkaktojnë
ditë për ditë humbjen e jetëve të panumërta njerëzore, posaçërisht në gjirin e popullsisë
së pambrojtur e të pafaje.
U vlerësua edhe impenjimi i Mbretit Abdallah në
fushën e dialogut ndërfetar si dhe nisma për të thirrur në Aman, nga fillimi i shtatorit,
një Konferencë kushtuar sfidave që duhet të përballojnë të krishterët e Lindjes së
Mesme, posaçërisht në këtë periudhë shndërrimesh të vrullshme shoqërore-politike.
Në përfundim, u vu theksi edhe mbi kontributin, që i sjellin bashkësitë e krishtera,
shoqërisë, në gjirin e së cilës jetojnë. Me rastin e këtij takimi të rëndësishëm,
në një çast kaq delikat për mbarë Lindjen e Mesme, intervistuam kryeipeshkvin Maroun
Lahham, mëkëmbës patriakal, për Jordaninë, i Patriakatit latin të Jeruzalemit:
Përgjigje:
- Jordania është vend, që frymëzon paqen, ndonëse jeton në atmosferën e frikës
për çka po përgatitet. Shpresojmë se nuk do të ndodhë. Besoj se vizita e mbretit tek
Papa ishte, para së gjithash, rast për të folur për paqen në Tokën Shenjte e në Jordani,
por, mbi të gjitha, në Sirinë e rrethuar nga kërcënimet e të gjitha natyrave. Lidhur
me ngjarjet e fundit, Jordania, ndonëse vend i vogël, luan rol të madh për paqen siriane.
Shpresojmë se ‘këta të mëdhenjtë’ do të mendojnë, më në fund, për paqen, në vend
që të mendojnë kaq shumë për luftën, e do ta gjejnë shtegun paqësor për të dalë nga
gjithë ky tmerr. E shpresojmë edhe se Jordania do të luajë rol pozitiv, duke u bashkuar
me qëndrimin e Selisë së Shenjtë.
Pyetje: - Pra, mund të themi se shpresat
për paqen nuk mungojnë, ndërsa vijojnë të dëgjohen hamendje për mundësinë e ndërhyrjes
ushtarake...
Përgjigje: - Nëna ime! Është e tmerrshme! Po, kemi vërtet
frikë!
Pyetje: - Frikë, që pastaj bëhet edhe më e madhe, kur jetohet
në situata kaq të ndërlikuara e tragjike...
Përgjigje: - Absolutisht,
sepse dhuna lind dhunën. E askush nuk beson më se SHBA-së dhe Evropa po u shqetësokan
për mbrojtjen e të drejtave të njeriut në këto vise fatmjera. Nuk u beson më kush
fjalëve të tyre, sepse bota shikon veprat. Të gjithë përpiqen të mbrojnë interesat
e tyre politike dhe ekonomike. E me që s’u beson më askush, me që askush nuk mendon
se nisen me vullnet të mirë, nuk duam që kjo dëshirë për luftë të vihet në jetë në
Siri. Shpesojmë se zëri i arsyes, e për ne, i fesë, do të ketë epërsi mbi gjithçka
e se për krizën siriane do të gjinden rrugëzgjidhje politike.