Me 24 gusht kalendari kujton shën Bartolomeun Apostull
Me 24 gusht kalendari kishtar përkujton Shën Bartolomeun Apostull Bartolomeu
është njëri nga të Dymbëdhjetë Apostujt, që e ndoqën Jezusin. Apostulli martir lindi
në shekullin e I në Kanë të Galilesë, ndërsa vdiq nga gjysma e shekullit I, në Siri.
Emri i vërtetë i apostullit është Natanael, që do të thotë “Zoti ka dhënë”. Emri
Bartolome vjen nga aramaishtja “bar”, që do të thotë ‘bir’ e “talmai”, që do të thotë
‘bujk’. Bartolomeu mbërriti tek Krishti përmes Filipit apostull, i cili e njofton
se kishin gjetur Jezusin, të birin e Jozefit nga Nazareti. Natanaeli (Bartolomeu)
i përgjigjet me një paragjykim: “A mund të dalë gjë e mirë nga Nazareti?”. E Filipi
ia kthen: “Eja e shih”. Prej këndej kuptojmë se në lidhjen tonë me Jezusin nuk duhet
të përqendrohemi vetëm tek fjalët; që ta njohim mirë, kemi nevojë për një përvojë
të gjallë. Zoti na befason, duke na bërë ta gjejmë atë që kërkonim, pikërisht atje
ku nuk e prisnim. Dëshmia e të tjerëve është sigurisht e rëndësishme, sepse si
rregull, e gjithë jeta jonë e krishterë fillon me kumtimin që vjen deri tek ne përmes
veprës së një ose disa dëshmitarëve. Por më pas duhet të jemi ne vetë që hyjmë personalisht
në lidhje të ngushtë e të thellë me Jezusin Zot e Shpëtimtar. Është Shën Gjoni
ai që na tregon takimin mes Natanaelit e Jezusit i cili e apostrofoj “Ja një izraelitas
i vërtetë, në të cilin nuk ka dredhi”. E Natanaeli i befasuar përgjigjet: “Rabbì,
ti je Biri i Hyjit! Ti je mbreti i Izraelit!”. Kemi të bëjmë me pohimin e një feje
të pastër, që nxjerr në dritë përmasën e dyfishtë të Jezusit, atë njerëzore dhe Hyjnore.
Nuk mund të mos i mbajmë para sysh dy përmasat, sepse po të shpallim vetëm përmasën
qiellore të Jezusit, krijohet rreziku ta bëjmë Atë një qenie qiellore dhe të vagëlluar;
e në qoftë se, përkundrazi, pranojmë vetëm praninë e tij njerëzore në histori, e errësojmë
përmasën hyjnore, që e cilëson Krishtin në kuptimin e mirëfilltë të fjalës. Pas
ngjalljes së Krishtit, Bartolomeu qe predikatar endacak apo shëtitës në Armeni, Indi
e Mesopotami. U bë i famshëm për aftësinë e tij të shërimit të të sëmurëve. Bartolomeu
qe dënuar me vdekje Persiane: qe rrjepur për së gjalli e pasta qe kryqëzuar prej paganëve.
Nuk kemi lajme të tjera për Bartolomeun, i cili na mëson se bashkimi me Jezusin mund
të jetohet e të dëshmohet edhe pa kryer vepra të jashtëzakonshme por duke jetuar me
fe e dashuri jetën e përditshme.