Stacionet e Udhës së Kryqit kujtojnë mundimet e Krishtit, pasqyruar në të rinjtë e
sotëm. Udha e Kryqit, përshkuar nga Jezusi në Jeruzalem, rijeton në Udhën e Kryqit
të Kopakabanës. 14 stacione, nga të cilat 13 do të përshkojnë 900 metra pranë Udhës
së Atlantikut. Stacioni i fundmë, mbi tribunën qëndrore, ku do të jetë Papa Françesku.
Një orë e gjysëm shtegtim me Krishtin, që mbart kryqin mbi shpinë. Kryqin e kohës
së vet e të të gjitha kohëve! I rrethuar nga 280 artistë e vullnetarë nga Brazili,
por nga Puerto Riko, Meksika, Argjentina, Gjermania, SHBA-s. Është populli i dy anëve
të rrugës drejt Kalvarit. Rijeton ngjarjen më tragjike e më të lumnueshme, që ndau
më dysh historinë e njerëzimit, kur trojet e Rios ishin krejt të panjohura për anën
tjetër të botës, ku gozhdohej një Zot! Secili stacion ka një temë të caktuar, që
prek drejtpërdrejt, edhe përmes figurave konkrete, problemet e premtimet e rinisë
së sotme: veprimtarinë misionare, kthesën e zemrës, bashkësinë, nënat e reja, seminaristët,
fenë në mbrojtje të jetës, çiftet, gratë e munduara, studentët, rrjetin shoqëror,
të rinjtë e burgosur dhe baritorinë e burgjeve, sëmundjet e pashërueshme, vdekjen
e të rinjve dhe shqetësimet e rinisë së mbarë botës. Çdo stacion do të kremtohet njëkohësisht
gjatë Udhës së Kryqit dhe mbi tribunën e Papës, duke e bërë kështu, të pranishëm në
të gjitha çastet e kremtimit. Tekstet e meditimeve janë të meshtarëve dehonianë
atë Zezinho (José Fernandes de Oliveira) e atë Joazinho (João Carlos Almeida), shumë
të njohur në Brazil për veprimtarinë e tyre baritore ndërmjet të rinjve.