Papa Françesku në spitalin Shën Françesku: “Duhet më shumë drejtësi, jo liberalizim
i drogave”.
Nga Shenjtërorja e Aparesidës, në “shenjtëroren e vuajtjes njerëzore”: kështu e quajti
Papa Françesku spitalin 'Shën Françesku i Asizit' në Rio-De-Zhanéjro, specializuar
për mjekimin e alkoolistëve e të droguarve. I fortë, dënimi i “tregtarëve të vdekjes”
e dhe më i fortë qortimi i atyre, që mendojnë se përhapja e drogës edhe e alkoolit
mund të kufizohen duke i liberalizuar. Përqafimet me të sëmurët, përshëndetjet,
shtrëngimet e duarve, afërsia e ngrohtësia, ishin karakteristikat kryesore të kësaj
vizite në Spital, përfshirë në programin e shtegtimit me dëshirën e vetë Papës. Për ta përshëndetur Atin e Shenjtë në mjedisin spitalor ishte edhe delegacioni
i njërës nga qendrat e rehabilitimit të të droguarve e të alkoolistëve, që quhet “Projekti
Betania” e që punon ndërmjet njerëzve të braktisur në favelat e “Qytetit të Hyjit”,
në rrethinat e metropolit karioka. Projekti, në këtë skutë bote, lindi falë frymëzimit
të një murgeshe braziliane, motër Elsi Zerma-s. Murgesha njihet si engjëll i lagjeve
të lëna pas dore. E quajnë edhe Nënë Tereza e favelave, sepse në këto lagje jetojnë
të varfërit më të varfër të Rios. Një univers varfërie e përjashtimi, ku dy vjet më
parë policia e ndalonte hyrjen e njerëzve normalë. Ndërsa sot në mes të të varfërve
takon vazhdimisht murgeshat paoline, Dishepulle të Përshpirtshme të Mësuesit Hyjnor,
që shkojnë për të adhuruar Jezusin Eukaristi, në fytyrën e të varfërve. Papa e
quajti spitalin, shenjtërore të vuajtjes njerëzore e kujtoi se kur Shën Françesku
përqafoi të gërbulurin, e kuptoi se nuk ishin sendet materiale, pasja, idhujt e botës,
pasuria e vërtetë. Kjo pasuri nuk mund ta falë gëzimin, që nuk shitet, as nuk blihet.
Gëzimi i vërtetë gjindet udhëkryqeve të botës, ku Krishti të pret, për t’i shërbyer,
të pret me fytyrën e tjetrit, të vëllait, mikut, të varfërit, të droguarit, pijanecit,
shpresëhumburit. Të pret me fytyrën e të gërbulurit që, për Shën Françeskun e Asizit,
qe ‘ndërmjetësues i dritës’. Spitali i Shën Françeskut është vend ku mjekohen të
droguarit, e Ati i Shenjtë deshi t’i përqafonte një për një të pranishmit, si korp
i Krishtit, duke u lutur që Zotit ta mbushë me kuptim e shpresë udhën e tyre, e edhe
udhën e tij. Në Brazil e në mbarë botën ka shumë situata, siç është lufta kundër vartësisë
nga droga, që kërkojnë vëmendje, dashuri, theksoi Papa e vijoi: “São tantos
os ‘mercadores de morte’ que seguem a lógica do poder... Sa tregtarë të
vdekjes ndjekin logjikën e pushtetit e të parasë me çdo kusht! Tregtimi i drogës favorizon
dhunën, mbjell dhimbje e korr vdekje”. Prandaj Papa kërkoi nga ana e mbarë
shoqërisë një akt të guximshëm, me bindjen se liberalizimi i përdorimit të drogës,
për të cilin flitet në shumë vende të Amerikës Latine, nuk mund ta kufizojë përhapjen
dhe ndikimin e vartësisë nga ky mjet i vdekjes. Për të shpëtuar nga droga, duhen zgjidhur
problemet, që çojnë në përdorimin e saj, duke i edukuar të rinjtë me vlerat e jetës
së përbashkët, duke i shoqëruar në vështirësi e duke u dhënë shpresë për të ardhmen: “Ta
përqafosh të droguarin, nuk mjafton! Duhet t’i japim dorën atyre, që kalojnë çaste
të vështira, që kanë rënë në honin e drogës. Ndërsa atyre, që nuk kanë më guxim të
ecin në rrugën e çlirimit, u themi: ‘Do të gjesh dorën e shtrirë të atij, që dëshiron
të të ndihmojë, por askush nuk mund t’i ngjitet së përpjetës në vendin tënd. Você
é o protagonista da subida; esta é a condição imprescindível!". Më pas
Papa u kujtoi të gjithë atyre, që kanë dëshirë të kapin përsëri majat e jetës, me
vullnetin e njeriut të etur për rifitimin e lirisë së shpirtit e të korpit, se nuk
janë, as nuk do të jenë kurrë vetëm: “Kisha e shumë njerëz janë pranë jush.
Mos lejoni t’jua rrëmbejnë shpresën! Të bëhemi të gjithë mbartës të shpresës! Këtu,
në këtë spital, të bëhet konkrete shembëlltyra e Samaritanit të Mirë. Këtu nuk ka
indiferencë, por vëmendje, nuk ka çkujdesje, por dashuri”. Shoqata e Shën Françeskut
dhe Rrjeti i Mjekimit, kujtoi në vijim Ati i Shenjtë, na mësojnë të përkulemi mbi
atë, që kalon çaste të vështira, sepse në të shikohet fytyra e Krishtit, sepse në
të është korpi i Krishtit, që vuan. Në përfundim Papa ritheksoi me forcë: “Kisha
nuk është larg mundimeve tuaja, por ju shoqëron me dashuri”.