Այսպիսի աշխարհի մը մէջ կ'ապրինք ուր կարծէս թէ լաւ, մաքուր սրտերը տեղ չեն գրաւեր հասարակութեան
մէջ... մարդիկ որոնք կը կորսնցնեն իրենց յոյսը, լաւատեսութիւնը այս կեանքին մէջ: Կ'ըսուէր
ժամանակին որ քրիստոնեան կը ճանչցուի իր միւռոնի հօտէն... այդ միւռոմը որ դրուեցաւ մեր
մարմնոյն վրայ մկրտութեան խորհուրդին ժամանակ: Անոր համար քրիստոնեային պարտականութիւնը
պահել է այդ դրոշմին շնորհքը իր քրիստոնեական ինքն-ութիւնը պահելու համար: Քրէստոնեային
լաւատեսութիւնը պարզ մարդկային վստահութիւն մը չէ՝ թէ ամէն բան լաւ աւարտ պիտի ունենայ:
Այս լաւատեսութիւնը կ'արմատանայ մարդուս ազատ գիտակցութեան մէջ եւ այն վստահութեան մէջ
թէ Աստուածային շնորհքը հզօր է: Ան լաւատեսութիւն մըն է որ մեզ կը մղէ պահանջող ըլլալու
մեր անձին հանդէպ, եւ մեզմէ կր խնդրէ որ պատրաստ ըլլանք միշտ համապատասխանելու Տիրոջ
կամքին: Ինչպէ՞ս լաւատես ըլլալ այս դժուար օրերուն, երբ Տիրոջ պարգեւները մեզի կը
թուին անբաւաբար եւ անգոհացուցիչ, նկատի ունենալով անշուշտ պատերազմներն ու բնական աղէտները: Մենք
կը գտնուինք աշխարհի մը մէջ ուր ամէն օր աւելի դժուարութիւններ կր գտնենք եւ շատ մը անձեր
կր յանձնուին մտահոգութեան տարբեր տեսակներու: Այս վիճակին արդիւնքն է ընտանեկան եւ ընկերային
կեանքի ձախողութիւնը, ինչպէս նաեւ գործի անյաջողութիւնը: Որքան աւելի մտահոգութեան ենթարկուինք,
այնքան աւելի դժուարութիւն պիտի ունենանք լուծումներ գտնելու եւ հետեւարար այնքան աւելի
մեր ձախողութիւնները կը բազմապատկուին: Տէրը մեզ կը սիրէ որպէս իր զաւակները եւ մեզի
տուած է հաւատքի շնորհքը: Ան մեզմէ կը խնդրէ արտացոլալ մեր լաւատես ու նախնական տրամադրութիւնը
ստեղծագործութեան նկատմամբ, այս ,աշխարհի սէրըե որ կը գտնուի քրիստոնէութեան սրտին մէջ: Յիսուս
մեզի սորվեցուց թէ պէտք է ապրիլ ուրախութեան մէջ : Ան մեզ քաջալերեց ըլլալու տիպարները
լաւատեսութեան եւ բարեսիրտութեան: Ան երբեք չդադրեցաւ բացատրելէ Լաւին իմաստը՝ մեզի հասցնելով
Սիրոյ գաղափարին եւ Աստուծոյ կամքին ամբողջական նուիրումին: Մենք քրիստոնեաներս բախտաւոր
ենք ունենալու Յիսուսը որպէս Փրկիչ, բժիշկ, հայր եւ տիպար: Մենք հպարտ ենք նաեւ մեր հզօր
Եկեղեցիով որ երբեք վախը չէ ապրած իր առաջին օրերէն իսկ: Սուրբ Աւետարանը մեզի կ'ուսուցանէ
միշտ ուրախ եւ զուարթ ըլլալ հակառակ կեանքի բոլոր դժուարութիւններուն. ,Միշտ ուրախ եղէք
Տիրոջ մէջ, դարձեալ կը կրկնեմ՝ ուրախ եղէք (Փիլ 4, 4): Սուրբ Գիրքէն սորվեցանք նաեւ որ
ամէն բան կրնայ նպաստել հաւատացեալներու բարիքին. ,Գիտենք թէ Աստուած ամէն բանի մէջ գործակից
է բարիքին անոնց՝ որոնք զինք կը սիրեն եւ կանչուած են իր կամքին համաձայն (Հոոմ 8, 28)
: Եթէ քրիստոնեան միշտ ուրախ է, ուրեմն ան իր հետ ու իրեն համար ունի Տէրը: Քրիստոնեային
լաւատեսութիւնը պարզամիտ ընդունելութիւն մը չէ թէ ամէն ինչ բարի աւարտ մը պիտի ունենայ,
այլ համոզումն է թէ Տէրը զինք կը պաշտպանէ երբ ամէն ինչ իր շուրջը քայքայումի մատնուած
է: Որպէս եզրակացութիւն, կը փափաքիմ խօսքս ուղղել անոնց որոնք միշտ կը կասկածին եւ
կը տառապին իրենց յոռետեսութենէն. ,ինչո՞ւ յուսահատիլ: Քու տկարութիւններո՞ւդ, ձախողութիւններո՞ւդ
կամ տխուր լուրի մը պատճաուաւ: Պա՛րզ եղիր, սիրտդ բաց: Ապաստանէ՛ Աստուծոյ սիրոյ մէջ
քանի որ Տէրը քու սիրալիր Հայրդ է: Ահա քու վստահութիւնդ: Անկարելի բան չկայ Աստուծոյ
համար: Ան քեզ զօրաւոր ստեղծեց, քեզի հաւատքի շնորհքը տուաւ եւ իր սիրոյն ոյժը պարգեւեց:
Այսպիսով է որ իսկական ուրախութիւնը, զօրութիւնը, լաւատեսութիւնն ու յաղթանակը կը գտնես: