Papa Françesku jezuitëve të ‘Civiltà Cattolica’: ndërtoni ura me mendje e zemër të
hapur.
Dialog, gjykim, kufi. Mbi këto tri fjalë u mbështet Papa Françesku gjatë bisedës që
bëri sot paradite me bashkësinë e revistës së njohur të jezuitëve “Qytetërimi Katolik”
(Civiltà Cattolica”), themeluar në vitin 1850. Shkrimtarëve të revistës, që del çdo
pesëmbëdhjetë ditë, drejtuar nga atë Antonio Spadaro, Papa u kërkoi të jenë njerëz
të vijës së parë të kufirit, të impenjuar në ndërtimin e urave, jo të mureve. Prej
këndej, i nxiti të dialogojnë edhe me ata, që nuk besojnë në fenë e krishterë. Nga
ana e Shoqërisë së Jezuitëve, Papën e përshëndeti eprori i përgjithshëm, atë Adolf
Nicolás. “Jam i sigurt se mund të mbështetem tek ju”. Është një nga fragmentet
e fjalimit të Françeskut, që flet vetë për atmosferën e këtij takimi të veçantë,
i pari i Papës së parë jezuit, me revistën e jezuitëve, për antonomazi, pra me ‘Qytetërimin
katolik”. Papa Françesku, duke ndjekur ritmin tresh injacian, e përqendroi gjithë
fjalimin mbi tri fjalë, si tri shtylla; dialog, gjykim, kufi. Dhe i nxiti menjëherë
sivëllezërit të mbajnë qëndrim të ashpër kundër hipokrizive, fryt i zemrave të mbyllura,
të sëmura, por pa ngritur mure: “Detyra juaj kryesore nuk është të
ndërtoni mure, por ura: të dialogoni me gjithë njerëzit, edhe me ata, që nuk besojnë
në fenë e krishterë, por kanë kultin e vlerave të larta njerëzore, e edhe me ata që
i kundërvihen Kishës dhe e persekutojnë në mënyra të ndryshme” (Gaudium
et Spes). Të dialogosh, vërejti në vijim, do të thotë të jesh
i bindur se tjetri ka diçka të bukur për të thënë, pa rënë, natyrisht, në relativizëm.
E shtoi se për të dialoguar, duhet të zbutet mbrojtja e të hapet porta. E pikërisht
për këtë është e thirrur revista “Qytetërimi Katolik”, edhe për të dhënë kontributin
e vet në formimin e qytetarëve, që e kanë për zemër përparimin e të gjithëve e që
punojnë për të mirën e përbashkët. Në vijim Papa vuri theksin mbi përmasën e gjykimit
të shëndoshë, duke vërejtur se pyetjet e mëdha shpirtërore sot janë më të mprehta
se kurrë e se duhet të dalë dikush që t’i shpjegojë e t’i kuptojë. Me inteligjencë
të përvuajtur e të hapur, tha, duke cituar Shën Injacin e Lojolës, kërkojeni e gjejeni
Zotin në të gjitha sendet. Theksoi edhe se një nga thesaret e jezuitëve është pikërisht
gjykimi i shëndoshë shpirtëror, që kërkon ta njohë praninë e Shpirtit të Zotit në
realitetin njerëzor e kulturor. Pa harruar se për ta kërkuar Zotin në të gjitha sendet,
janë të nevojshme “studimi, ndjeshmëria, përvoja”: “E gjithë kjo kërkon mendje
e zemër të hapur, duke e shmangur sëmundjen shpirtërore të vetëvlerësimit. Edhe Kisha
kur vlerëson vetëm vetveten, sëmuret, plaket. Syri ynë, i ngulur fort te Jezu Krishti,
duhet të jetë profetik e dinamik drejt së ardhmes: në këtë mënyrë, do të jeni gjithnjë
të rinj e plot guxim në leximin e ngjarjeve”. Fjala e tretë, mbi të cilën
u ndalua Papa, ishte ‘kufi’. Shkëputja e kulturës nga Ungjilli, vërejti Ati i Shenjtë,
është pa dyshim dramë; e ja, atëherë, një nga detyrat e ‘Civiltà Cattolica’, është
pikërisht ta shërojë këtë sëmundje. E duke kujtuar fjalët e Palit VI dhe të Benediktit
XVI për Shoqërinë e Jezuitëve, i nxiti etërit e revistës të jenë të pranishëm në fushat
më të vështira, në udhëkryqet e ideologjive, në llogoret shoqërore.Vendi, që ju përket,
pohoi, janë vijat e para të kufijve: “Ju lutem, jini njerëz të vijave
të kufijve, me atë aftësi, që vjen nga Zoti (cfr 2Kor 3,6). Në
botën e sotme, që është subjekt i ndryshimeve të stuhishme e që tronditet nga çështje
me rëndësi të madhe për jetën e fenë, është urgjent impenjimi i guximshëm për të edukuar
njeriun me një fe plot bindje e pjekuri, të aftë për t’i dhënë kuptim jetës e përgjigje
bindëse, atyre që janë në kërkim të Zotit”. Duhet ta mbështesni veprimtarinë
e Kishës në të gjitha fushat e misionit të saj. ‘Qytetërimi Katolik’, theksoi Papa,
këtë vit u përtri e i arrin lexuesit e vet edhe në rrjetet shoqërore: “Edhe
këta janë kufij, ku jeni të thirrur të veproni. Vijoni në këtë rrugë!”.