Շաբաթ 1 Յունիս 2013-ին լոյս տեսաւ ամենապատիւ Հոգեւոր Տիրոջ Նոր Աետարանումի մասին «Գացէ՛ք
աւետարանեցէ՛ք բոլոր ազգերը» խորագրով Հայրապետական պատգամը: «Վերջին տասնամեակներուն,
կը գրէ ամենապատիւ Հոգեւոր Տէրը իր պատգամին մէջ, հրատապ կարեւորութիւն մը ստացած է
քրիստոնեայ աշխարհին մէջ Նոր Աւետարանումի անհրաժեշտութեան մասին խօսիլն ու գործելը»:
Ան կ'աւելցնէ. «Նոր Աւետարանումը ուղղուած է նաեւ անոնց, որոնք աւանդականօրէն քրիստոնէայ
երկիրներու մէջ Եկեղեցիէն հեռացած են»: «Աւետարանումի գործին կը ներփակուին, կ'ըսէ
ան, քարոզութիւնը, քրիստոնէական վարդապետութիւնը, ծիսակատարումը, ժողովրդական բարեպաշտութիւնը
եւ մանաւանդ՝ կեանքի վկայութիւնը»: Ամենապատիւ Հոգեւոր Տէրը այս ներածականէն ետք,
պատմական ակնարկ մը կը ներկայացնէ քրիստոնէական քարոզութեան մասին, ըլլայ անոր առաքելական
սկիզբին մասին, ըլլայ հայոց եւ քրիստոնէաութեան առաջին յարաբերութիւններուն եւ նախալուսաւորչեան
շրջանին: Պատգամը ապա կը ներկայացէ հաւատացեալ ընթերցողին Հայոց Հաւատքի ռահվիրաները,
ինչպէս՝ սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ եւ Մեսրոպ Մաշտոց: Ամենապատիւ Հոգեւոր Տէրը կ'առաջարկէ
շարք մը նոր աւետարանիչներ, 17-րդ, 18-րդ եւ 19-րդ դարերէն: Ապա Աւետարանող հայ կաթողիկէ
միաբանութիւննու մասին ակնարկէ մը ետք, Հոգեւոր Տէրը կը խօսի հիմնական հաստատութիւններուն
մասին, որոնք կրնան Աւետարանող լաւագոյն միջավայրերը ըլլալ, ինչպէս՝ ընտանիքը, եկեղեցին
եւ դպրոցը: «Հաւատքը յառաջ կու գայ քարոզութենէն» կ'ըսէ Սուրբ Պօղոս: Այս խօսքէն
ետք է, որ պատգամը կը շարունակուի ներկայացնելու քարոզութիւնը, աղօթքը եւ կեանքի վկայութիւնը
որպէս Նոր Աւետարանումի ամէնակարեւոր ազդակները: Ամենապատիւ Հոգեւոր Տէրը կ'անդրադառնայ
ներկայ պայմաններուն մասին, մշակութային եւ ընկերային մարզերէն ներս, ապա կը շեշտէ մանաւանդ
ընկերային հաղորդամիջոցներու կարեւորութեան վրայ: Անհրաժեշտ է, կ'ըսէ ան, որոնել
նոր տուեալներ եւ նոր միջոցներ, որոնք Սուրբ Հոգիին միջոցաւ կը նորոգեն Եկեղեցւոյ նորէն
աւետարանելու խանդը: Այս Նոր Աւետարանումը նաեւ հասնելու է քահանայութեան թեկնածուներուն,
որպէսզի պատրաստուած աշխարհականներուն հետ միասին, կարենան դիմագրաւել այսօրուան աշխարհի
մարտահրաւէրները: Հուսկ, ամենապատիւ Հոգեւոր Տէրը կը խրախուսէ հաւատացեալները ըսելով.
«աննկուն հաւատքի վրայ հիմնուելով, գործենք Քրիստոսի այգիին մէջ իբրեւ հարազատ լուսաւորիչներ
հայ ազգի հոգեւոր վերածնունդին համար»: