Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës kushtuar festës së Trinisë Shenjte
Ja përsëri në takimin tonë javor me Fjalën e Zotit të dielës, që përkon me festën
e Trinisë Shenjte. Pas festën së Rrëshajëve kremtuar të dielën e kaluar, me të
cilën u mbyll cikli i kohës së Pashkëve, me këtë të diele, Kisha e fillon ciklin tjetër
kohor të quajtur “Gjatë Vitit” dhe me njëherë na propozon festën më të Madhe e më
të mistershme të fesë sonë të krishterë: festën e Trinisë Shenjte Hyjnore. Kështu
pra, edhe kësaj here jemi të bashkuar përmes valëve radiofonike, në Emër të Atit e
të Birit e të Shpirtit Shenjtë, për ta dëgjuar Fjalën Hyjnore të Zotit Trini. Tërë
jeta tokësore e Jezu Krishtit ka qenë shfaqje e misterit më të bukur, më të thellë
, më të pashqyrtueshëm të Hyjit: e ky mister është Ati, Biri e Shpirti Shenjtë = Një
natyrë e vetme Hyjnore në Tri vehtje ( në tre persona). Përmes festës së Trinisë
Shenjte Kisha na propozon të vërtetën e fesë: Hyji Atë e ka dërguar në botë të
Birin e Vet, Fjalën e së Vërtetës, Jezu Krishtin, e Shpirtin Shenjtë shenjtërues për
të na bërë pjesëmarrës të jetës së tij Hyjnore. Hyji Atë bashkë me të Birin e Tij
Jezus Njëlindurin dhe me Shpirtin Shenjtë, janë Një Zot i vetëm në Trininë e vehtjeve
dhe në Njininë e natyrës. Ai na ka zbuluar këtë mister përmes Jezus Krishtit, e ne
besojmë dhe dëshmojmë fenë tonë në Hyjin e vërtetë e të përjetshëm, rrëfejmë Njëninë
e Natyrës dhe Barazinë e madhërisë së Trinisë Hyjnore. Për besimtarët e krishterë
të kremtosh festën e të Shenjtënueshmes Trini do të thotë t’i përgjigjesh dëshirës
për ta njohur Zotin gjithnjë më tepër, por edhe të jesh i gatshëm ndaj manifestimit,
ndaj shfaqjes së Tij Hyjnore: Ai i pari e dëftoi veten porsi Urti, porsi Fjalë dëftuese,
porsi Dashuri jetike. Leximet biblike të liturgjisë së këtij solemniteti pohojnë
se Zoti është Trini Dashurie për t’u besuar, për t’u dëgjuar e për t’u pranuar në
jetë. Zoti ynë është Zot “bashkësi” ; Ai do që ne ti bashkohemi Atij e në të njëjtën
kohë na thërret të jemi në bashkim edhe me të gjithë vëllezërit e të afrimit tanë. Hyjit
Atë nuk është larg nesh: përmes Pagëzimit, Hyji Trini vjen në ne, që ne të bëhemi
tempull i gjallë i pranisë së Tij në kohë e në histori. Kështu pra, detyra e misioni
ynë si besimtarë është ta lavdërojmë Atin, Birin e Shpirtin Shenjtë me lutje e sidomos
ta dëshmojmë me vepra të mira, me vepra drejtësie, dashurie e të vërteta. Hyji
Atë e ka dërguar në botë të Birin e Vet, Fjalën e së Vërtetës, Jezusin, dhe Shpirtin
Shenjtë shenjtërues për të na bërë pjesëmarrës të jetës së tij Hyjnore. Hyji Atë
bashkë me të Birin e Tij Jezus Njëlindurin dhe me Shpirtin Shenjtë, janë Një Zot i
vetëm në Trininë e vehtjeve dhe në Njininë e natyrës. Ai na ka zbuluar këtë mister
përmes Jezus Krishtit, e ne besojmë dhe e dëshmojmë fenë tonë në Hyjin e vërtetë dhe
të përjetshëm, rrëfejmë Njëninë e Natyrës e Barazinë e madhërisë së Trinisë Hyjnore. Të
kremtosh festën e të Shenjtënueshmes Trini për besimtarin domethënë t’i përgjigjesh
dëshirës për ta njohur Zotin gjithnjë më tepër, por edhe të jesh i gatshëm ndaj manifestimit,
shfaqjes së Tij Hyjnore: Ai i pari e dëftoi veten porsi Urti, porsi Fjalë dëftuese,
porsi Dashuri jetike. Kisha na mëson që nga fëmijëria të fillojmë çdo ditë, të
nisim çdo vepër, çdo punë me shenjën e kryqit, që dmth. Gjithçka të fillojmë dhe mbarojmë
në Emër të Shenjtënueshmes Trini. Me shenjën e kryqit përkujtojmë misterin e Njësisë
e Trinisë së Hyjit, dhe misterin e mundimeve, të vdekjes e ngjalljes së Jezusit Zot. Edhe
kremtimi më solemn liturgjik, që është kremtimi i meshës shenjte, Eukaristia, fillon
në emër të Shenjtënueshmes Trini Hyjnore. Meshtari u drejtohet besimtarëve me këto
fjalë: “Hiri i Zotit tonë Jezu Krishtit, dashuria e Hyjit Atë dhe bashkimi i Shpirtit
Shenjtë “(qofshin përherë me ne). Festa e kësaj së diele e Trinisë Shenjte, është
kremtimi liturgjik që meriton të konsiderohet absolutisht si festa më e rëndësishme
ndër të gjitha festat tjera. Për besimtarët, e vetmja festë qiellore është adhurimi
i Trinisë Shenjte nga ana e engjëjve dhe shenjtorëve, në një Hosana të përhershëm
këngësh e lavdesh. Trinia është në ne Jezusi tha: “Unë jam në Atin e Ati është
në mua”. Edhe ne mund të themi: “Unë jam në Trininë e Trinia është në mua”. Në të
vërtetë ne jemi Tempull i Zotit. “Kush më do – tha Jezusi – unë dhe Ati im do të
vijmë tek ai e të hamë darkë me të”, e do të vendosim banesën e përhershme tek ai. Babai
i Origenit (teologut të lashtë kishtar) gjunjëzohej para fëmijës së vet dhe në të
e adhuronte të Shenjtënueshmen Trini. “Ta bëjmë njeriun sipas shëmbëllimit tonë,
të ngjashëm me ne”, thotë Zoti në momentin e krijimit të Adamit. Në të gjithë prindërit
e botës ekziston dëshira për të parë në fytyrën e fëmijëve tiparet e veta. Mirëpo
ne nuk jemi shëmbëllim – imazhi i Zotit për tiparet “fizike” që kemi – për kokën,
duart e këmbët – sepse Zoti nuk ka trup. Secili është i krijuar në shëmbëllim të
Zotit sepse është i pajisur me inteligjencë, me mendje, me vullnet, me shpirt. Por
më shumë se njeriu si individ, është familja ajo që i pasqyron tiparet trinitare:
babai, nëna, fëmija: janë tre persona të ndryshëm, e megjithatë janë një familje e
vetme, një gjë e vetme në dashuri. Zoti, në të vërtetë, është Familje, është Dashuri. O
Zot, Ti je Dashuria, e Vërteta e Jeta. urtia e Zotit, e zbuluar, e dëftuar në Jezusin
i tregon njeriut të vërtetën mbi veten dhe rrugën për arritur deri tek Ti. Çdo
i krishterë është i thirrur ta përjetojë, ta shijojë këtë përvojë pajtimi me Zotin,
në Jezusin, ta njohë vetveten në fytyrën e Zotit bërë njeri e ta jetojë në fe dashurinë
e Zotit për ne. Liturgjia e Fjalës
Leximi
i parë Fu 8, 22-31
Qysh në Besëlidhjen e Vjetër flitet në mënyrë
të mistershme për Trininë e Shenjtë. Dituria e Hyjit është paraqitur si një person
që vepron në momentin e krijimit dhe në ngjarjet e historisë njerëzore. Ajo i jep
një kuptim botës sipas planit të Hyjit. Kur Biri i Hyjit bëhet njeri dija merr një
emër: Jezu Krisht.
Lexim prej Librit të Fjalëve të urta
Urtia
e Zotit flet kështu: “Zoti më kishte krijuar që në fillim të veprave të veta, qysh
në fillim, para se të krijonte ndonjë send. Kam qenë shuguruar prej amshimit, qysh
në kohet më të lashta, para se të krijohej toka. Ende nuk ishin humnerat e unë
isha e ngjizur, ende nuk ishin burimet e ujërave të shumta, para se të viheshin themelet
e maleve, para se të ishin kodrat, unë linda. Ende nuk e kishte krijuar tokën as fushat,
as elementet e para të pluhurit të tokës. Kur i ujdisi qiejt, unë isha pranë,
kur e kufizoi me ligje të sigurta rrethin e humnerës, kur në lartësi i dendi retë,
kur i bëri të fuqishme burimet e humnerës kur ia vuri kufirin rrethues detit dhe ujërave
që të mos i kalojnë kufijtë e vet, kur tokës ia qiti themelet, unë isha pranë si kryemjeshtër:
kënaqësia e tij për çdo ditë, duke luajtur pranë tij gjithë kohën, duke luajtur mbi
globin tokësor: kënaqësia ime është të jem me bijtë e njerëzve. Fjala e Zotit.
Psalmi
8/9, 4-9
O Zot, Zoti ynë, sa i mrekullueshëm është Emri yt! ----
---- ---- Kur e sodis qiellin, veprën e gishtave të tu, hënën e yjet që
ti u dhe qendër, çka është atëherë njeriu që ta kujtosh, biri i Adamit që të
përkujdesesh për të? ---- ---- ---- E pra, e bëre pak më të vogël se
engjëjt, e kurorëzove me lavdi e shkëlqim, i dhe pushtet mbi veprat e duarve
të tua. ---- ---- ---- Gjithçka vure nën këmbët e tija: delet e
kafshët të gjitha, për më tepër edhe egërsirat e fushës, shpendët e ajrit dhe
peshqit e detit, të gjitha që përshkojnë udhët e detit. ---- ---- ----
Leximi
i dytë Rom 5, 1-5
Jeta jonë është e gjithëpërfshirë në misterin
e Trinisë së Shenjtë. Gjithçka na dhurohet nga Ati nëpërmjet Birit në Shpirtin Shenjt;
por gjithçka ngjitet përsëri te Ati me anë të Shpirtit Shenjt nëpërmjet Birit. Themeli
i shpresës së krishterë është dashuria e Hyjit derdhur në zemrat tona nga Krishti
mbi kryq dhe nga Shpirti Shenjt i cili vepron në ne.
Lexim prej Letrës
së shën Palit apostull drejtuar Romakëve
Vëllezër: të shfajësuar me anë
të fesë, jemi në paqe me Hyjin nëpër Jezu Krishtin, Zotin tonë, nëpër të cilin me
anë të fesë fituam hirin, në të cilin tani jemi dhe me të cilin mburremi, sepse shpresojmë
se do të kemi pjesë në lumturinë e Hyjit. Madje, jo vetëm kaq! Ne mburremi edhe për
vuajtje, sepse e dimë mirë se vuajtja sjell qëndresën, qëndresa na bën besnikë të
sprovuar, e besnikëria e sprovuar sjell shpresën. E shpresa nuk turpëron, sepse dashuria
e Hyjit u ndikua në zemrat tona me anë të Shpirtit Shenjt që na u dhurua. Fjala
e Zotit.
ALELUJA, aleluja. Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt: Hyjit
që është, që ishte dhe që po vjen. Aleluja.
Ì Ungjilli
Gjn 16, 12-15
Jezusi na zbulon se Ati i ka komunikuar jetën dhe
të vërtetën e vet Birit. Biri na e komunikon neve nëpërmjet Shpirtit Shenjt. Fjala
e Hyjit vazhdon akoma tu flasë zemrave të njerëzve edhe pas largimit të Jezusit.
Akoma sot, nëpërmjet profetëve, gra dhe burra të ndriçuar nga Shpirti, Ungjilli nuk
mbetet një libër i së shkuarës, por një forcë jetësore që shndërron historinë.
Leximi
i Ungjillit shenjt sipas Gjonit
Në atë kohë Jezusi u tha nxënësve të vet:
“Kam edhe shumë tjera për t’ju thënë, por tani s’mund t’i kuptoni. E kur të vijë Ai,
Shpirti i së Vërtetës, Ai do t’ju udhëzojë ta njihni tërë të Vërtetën. Ai s’do të
flasë prej vetvetes, por do të flasë çka të dëgjojë dhe do t’ju zbulojë të ardhmen.
Ai do të më lëvdojë, sepse do të marrë prej simes e do t’ju zbulojë juve. Gjithçka
ka Ati, është imja. Prandaj edhe ju thashë: ‘Merr prej simes dhe do t’ju zbulojë juve’.” Fjala
e Zotit. Më shumë mbi liturgjinë e Fjalës Hyjnore të solemnitetit të festës
së Trinisë Shenjte mund të dëgjoni edhe këtu.........