Францішак: сапраўдная радасць – гэта цнота вялікіх

Хрысціяне павінны быць сведкамі сапраднай радасці – той, якую дае Езус. На гэта звярнуў увагу папа Францішак падчас ранішняй Эўхарыстыі ў Доме св. Марты 10 мая. У сваёй гаміліі Пантыфік адзначыў, што хрысціянскую радасць нельга блытаць са звычайнай весялосцю. Радасць, паводле Святога Айца, гэта рэч больш глыбокая: яна не звязана з пэўнай сітуацыяй ці момантам. “Весялосць, калі мы хочам жыць ёй заўсёды, напрыканцы перамяняецца ў лёгкамыснасць, павярхоўнасць, і вядзе да згубы хрысціянскай мудрасці, пераўтварае ў глупцоў і наіўных. (...) Радасць, гэта іншае. Радасць, гэта дар Пана. Яна напаўняе нас унутры. Гэта, як намашчэнне Духам. Гэта радасць выклікана ўпэўненасцю, што Езус з намі і з Айцом”, - сказаў Папа. Святы Айцец звярнуў увагу на небяспеку, якая звязаная са спробамі захаваць сапраўдную радасць для сябе самаго. Паводле Папы, гэтага рабіць нельга, бо ў выніку наша сэрца “захварэе”, стане раўнадушным, а на твары, замест вялікай радасці, з’явіцца настальгія, нездаровая меланхалія. “Часам меланхалічныя хрысціяне, маюць твары, якія больш нагадваюць перац у воцаце, чым пра радасць тых, хто мае прыгожае жыццё”, - адзначыў Пантыфік і дадаў, што радасць, гэта “цнота пілігрымуючая”, якая заўсёды патрабуе ісці наперад.

Радасць гэта “цнота вялікіх, якія вышэй за недасканаласці іншых”, вышэй за чалавечыя слабасці, цнота тых, “хто не дазваляе уцягнуць сябе ў маленькія ўнутраныя сваркі у супольнасці, Касцёле”, але “заўсёды глядзіць на гарызонт”.
“Гэта дар, які нас вядзе на цноты велікадушнасці”, - адзначыў Святы Айцец і нагадаў, што велікадушныя хрысціяне, заўсёды ідуць наперад, напоўненыя Святым Духам.


Напрыканцы Папа адзначыў, што прычынай вялікай радасці для яго з’яўляецца прысутнасць у Рыме Патрыярха Аляксандрыйскага Тавардаса ІІ. Гэта вялікая радасць, таму што “брат прыехаў наведаць Рымскі Касцёл, каб паразмаўляць”, каб разам прайсці “частку шляху”, - сказаў Францішак.