13 vjet më parë vdiste imzot Robert Ashta, ipeshkëv i Pultit
Ishte e diela e Pashkëve të Ngjalljes, 12 prill 1998, rreth orës 3 të pasdites, kur
ndërroi jetë ipeshkvi i dioqezës së Pultit, imzot Robert Ashta, ndërsa kishte kremtuar
një Meshë solemne në malet e Dukagjinit e përgatitej t'i çonte Krishtin Eukaristik
një malësori që po jepte shpirt në Dushman. Udhëtonte kështu, mbi mushkë, ndërsa po
i afrohej cakut të fundit të jetës së vet tokësore.
Imzot Robert Ashta lindi
në Shkodër më 22 gusht 1918. Shkollën fillore e të mesme i kreu pranë Kuvendit të
Shën Françeskut në Gjuhadol të Shkodrës. Veshi zhgunin e fretërve të vegjël më 13
korrik 1934 në Troshan, ku kreu edhe vitin e noviciatit. Pas kushteve të përkohshme,
më 24 gusht 1935, vijoi të studionte në Shkodër. Më 23 gusht 1939 bëri kushtet e përjetshme
në famullinë françeskane të Thethit. Nga viti 1939 deri më 1941 vijoi studimet filozofike
e teologjike, të cilat i filloi në Sienë, i vijoi dhe i kreu në Motta di Levenza (Treviso).
Më
1941 mori urdhrin e diakonatit në Venedik, për t'u shuguruar më pas meshtar në Shenjtëroren
e Zojës së Mrekullive të Motto di Leven-cës. (Treviso). U kthye menjëherë në Shqipëri
dhe nisi shërbimin meshtarak në famullitë më të vështira malore të Dukagjinit e të
Mirditës: më 1944-1946 shërbeu në Curraj të Epër; më 1946-1947 në Baz-Bushkash të
Lurës. Gjatë këtyre viteve qe edhe profesor i matematikës në Liceun françeskan ‘Illyricum’.
U
detyrua ta ndërpresë shërbimin meshtarak kur regjimi komunist e thirri nga elteri
për të kryer shërbimin ushtarak. Iu desh të rrokte, me detyrim, pushkën, që deri atëherë
nuk e kishte prekur kurrë me dorë. Si kreu shërbimin, u kthye rishtas në Baz- Bushkash
të Lurës, ku shërbeu nga 1950 deri më 1955. Nga ky vit e deri më 1967, vit tragjik
kur u mbyllën të gjitha institucionet fetare, qe famullitar në Vukël e Selcë. Nga
1974 deri më 1985 punoi si punëtor krahu për ndërtimin e hidrocentralit të Vaut të
Dejës e të Komanit.
Më 1990, kur Dom Simon Jubani kremtoi Meshën e parë të
mbas salvimit komunist, imzot Robert Aashta, aso kohe françeskan, ndodhej pranë elterit
të kapelës së varrezave, gati për ta vijuar kremtimin, në se do të ndodhte ndonjë
e papritur, së cilës i druheshin të gjithë. Më 18 nëntor 1990 kremtoi Meshën e parë
publike në Bajzë. Që nga 10 janari 1992 shërbeu si famullitar në Laç, duke e zgjeruar
shërbimin edhe në Rubik, Baz-Bushkash e Lurë.
Pikërisht në këtë stinë të vonë
të jetës, kur i kishte mbushur 75 vjet, ai u thirr për detyrën e rëndësishme të ipeshkvit.
Ishte vetë Papa i Lumi Gjon Pali II që, gjatë vizitës së tij në Shqipëri më 1993,
e shuguroi ipeshkëv të dioqezës së Pultit në Katedralen e Shkodrës. E ai, ndonëse
tashmë prelat, vijoi t'i ngjitej maleve të thepisura, herë në këmbë e herë mbi mushkë,
me kryqin e madh të Ipeshkvit fshehur paksa ndër palat e zhgunit. E pikërisht atje,
në shtigjet e rrëpirëta, Krishti e thirri nga Pashkët tokësore, në Pashkët pa mbarim
të Mbretërisë qiellore. Ishte 12 prill 1998, e Diela e Ngjalljes!