У двухтысячагадовай
гісторыі Касцёла, пасля абрання на Пасад св. Пятра, Папы ў падаўляючай большасці прымалі
адрозныя ад дадзеных ім падчас хросту імёны. Першаму Пантыфіку імя змяніў сам Хрыстус;
размова ідзе пра апостала Пятра. Гэта традыцыя асабліва прынялася ў другім тысячагоддзі
хрысціянства, калі пачалі лічыць, што выбар на Пасад св. Пятра – гэта другое нараджэнне.
Новае імя стала знакам пераходу да новага жыцця, як адказу на Божы заклік.
Імя,
якое найчасцей абіралі Пантыфікі – Ян. Яго ўпершыню прыняў у 523 г. св. Ян І. Апошнім
сярод Наступнікаў св. Пятра, прыняўшым гэта імя, стаў у 1958 г. кардынал Анджэла Ранкалі
– папа Ян ХХІІІ. Сярод імёнаў, якія часта бралі Папы, таксама Грыгорый. Пантыфікаў
з гэтым іменем было шаснаццаць, апошнім з іх стаў у 1831 г. Грыгорый XVI. Іншымі імёнамі,
якія рэгулярна выкарыстоўваліся ў двухтысячагадовай гісторыі хрысціянства, былі Бэнэдыкт,
Клімент, Інакенцій, Леў і Пій. Ніводзін з Пантыфікаў не насіў імёнаў: Юзэф, Якуб,
Андрэй і Лука. Таксама ніхто з Папаў не прымаў імя Пётр.