Ад 741 года на Святы
Пасад не выбіраліся Папы-нееўрапецы. Касцёл быў кіраваны, акрамя Пятра, яшчэ трыма
Пантыфікамі, якія паходзілі са Святой Зямлі. Пяцёра былі з Сірыі, трое нарадзіліся
ў Афрыцы. Так, Міланскі эдыкт і рэзідэнцыя папы на Латэране былі аб’яўлены падчас
пантыфікату афрыканскага Папы Мельхіяда (пант. 311-314 гг.) У моры бурных падзей,
пазначаных верай у Хрыста, 11 Папаў Рымскіх былі не-еўрапейцамі, прычым, не толькі
ў першахрысціянскую эпоху; а 254 Пантыфікі, уключаючы Бэнэдыкта ХVІ, паходзілі з Еўропы.
Многія Пантыфікі, як і Пётр, засведчылі веру мучаніцтвам. Ніколі не было яшчэ Папы,
які б паходзіў з Амерыканскага кантыненту ці Акеяніі.