Benedykt XVI do osób konsekrowanych o potrzebie radykalizmu miłości do Chrystusa

Do podtrzymywania i odnowienia wiary, tak by oświetlała ona powołanie, pomagała rozpoznać „mądrość słabości” oraz ukierunkowywała na przyszłość z Chrystusem Benedykt XVI zachęcił zakonników i zakonnice świata. Jednocześnie przestrzegł ich, by nie dołączali do „proroków klęski” głoszących koniec, czy też brak sensu życia konsekrowanego we współczesnym Kościele.

W liturgiczne święto Ofiarowania Pańskiego Kościół obchodzi Dzień Życia Konsekrowanego. Jego głównym wydarzeniem w Watykanie była popołudniowa Msza sprawowana przez Papieża z udziałem zakonników i zakonnic reprezentujących właśnie ten „stan” we wspólnocie Kościoła powszechnego.

Liturgię rozpoczęła sugestywna procesja, w której szli, niosąc zapalone świece, przełożeni i przełożone generalne wielu zakonów i zgromadzeń. Był to symbol – jak podkreślił Papież – piękna i wartości życia konsekrowanego, jako odbicia światła Chrystusa. Znak, który przypomina wejście Maryi do świątyni: „Dziewica Maryja, konsekrowana par excellence, niosła w ramionach samo Światło, Słowo Wcielone, które przyszło, aby rozproszyć ciemności świata miłością Boga”.

„Po pierwsze zachęcam was do podtrzymywania wiary, tak by mogła ona oświecać wasze powołanie – mówił Papież. – Zachęcam, abyście przypomnieli sobie, jakby w pielgrzymce wewnętrznej o tej «pierwszej miłości», którą Jezus Chrystus rozpalił wasze serce, nie z powodu nostalgii, ale aby podtrzymać ten płomień. By to się mogło dokonać trzeba z Nim przebywać w ciszy adoracji i rozbudzić w ten sposób wolę i radość dzielenia Jego życia, wyborów, posłuszeństwa wiary, błogosławieństwa ubogich, radykalnej miłości. Wychodząc nieustannie na nowo od tego spotkania miłości porzucacie wszystko, aby być z Nim i tak jak On oddać się na służbę Bogu i braciom. Po drugie, zachęcam was do wiary, która umie rozpoznać mądrość słabości. W radościach i smutkach obecnego czasu, kiedy dają się odczuć twardość i ciężar krzyża, nie wątpcie, że kenoza Chrystusa jest już zwycięstwem paschalnym. Właśnie w ograniczeniach i w ludzkiej słabości jesteśmy powołani do życia na wzór Chrystusa, we wszechogarniającym napięciu, uprzedzającym na ile to możliwe w czasie, eschatologiczną doskonałość. W społeczeństwach skuteczności i sukcesu, wasze życie naznaczone «małością» i słabością maluczkich, współczuciem z tymi, którzy pozbawieni są głosu, staje się ewangelicznym znakiem sprzeciwu”.

Benedykt XVI podkreślił, że chrześcijanin jest osobą ukierunkowaną na przyszłość, nieustannie szukającą oblicza Boga:

„Niech to będzie niezmiennym pragnieniem waszego serca, podstawowym kryterium ukierunkowującym waszą drogę, czy to w małych codziennych krokach, czy też w najważniejszych decyzjach. Nie dołączajcie do proroków klęski, głoszących koniec, czy też brak sensu życia konsekrowanego w Kościele naszych czasów. Raczej przyoblekajcie się w Jezusa Chrystusa i nakładajcie zbroję światła – jak napominał św. Paweł (por. Rz 13, 11-14) – będąc przebudzonymi i czuwającymi. Święty Chromancjusz Akwilei napisał: «Oddal on nas o Panie takie niebezpieczeństwo, abyśmy nigdy sobie nie pozwolili na obciążenie snem niewierności, ale udziel nam swojej łaski i miłosierdzia, abyśmy zawsze mogli czuwać w wierności Tobie. Bowiem nasza wierność może czuwać w Chrystusie»(Kazanie 32, 4)”.

Dzień Życia Konsekrowanego znalazł też echo na papieskim Twitterze. „Serdeczną myślą ogarniam dziś każdą zakonnicę i zakonnika: niech zawsze wiernie naśladują Chrystusa w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie” – napisał Benedykt XVI.

bz/ rv