Benedikti XVI: në Lindjen e Mesme, për një paqe të sigurtë nesër, shërben dialogu
i sotëm
Në se duam një ardhmëri me paqe e drejtësi në Tokën e Shenjtë, duhet të dialogojmë
e të bashkëpunojmë. E pohoi sot paradite Benedikti XVI në audiencën me anëtarët e
Komisionit të Përzier Ndërkombëtar për dialogun teologjik ndërmjet Kishës Katolike
e Kishave Ortodokse. Edhe për këtë aspekt, Papa uroi të nxitet progresi, që bota ta
njohë gjithnjë më mirë Ungjillin. Lindja e Mesme dhe Afrika për të krishterët janë
troje të fesë së lashtë, fesë së zanafillës së krishterimit, e njëkohësisht, troje
të ngarkuara me paqartësi e ankthe, të vjetra e të reja. Benedikti XV, që nuk i harron
kurrë këto shqetësime, i theksoi edhe një herë sot, duke pritur në audiencë, në Vatikan,
anëtarët e Komisionit të Përzier Ndërkombëtar për dialogun teologjik ndërmjet Kishës
Katolike e Kishave Ortodokse, shumica ardhur nga ato zona në të cilat, kujtoi Papa,
të krishterët, si individë e si bashkësi, duhet të përballojnë prova të dhimbshme
e vështirësi, që bëhen vazhdimisht burim shqetësimi për të gjithë: “I would
like to assure all the faithful… Dëshiroj t’i siguroj të gjithë besimtarët
e Lindjes së Mesme për afërsinë time shpirtërore e edhe për lutjen time, që kjo tokë,
kaq e rëndësishme në planin e shëlbimit të Hyjit, të drejtohet, përmes dialogut konstruktiv
dhe bashkëpunimit, kah një ardhmëri me drejtësi e paqe të qëndrueshme. Gjithë të krishterët
kanë nevojë të punojnë së bashku me mirëkuptim, besim reciprok e besnikëri të patundur
ndaj vullnetit të Zotit, në shërbim të kauzës së paqes e të drejtësisë”. Pjesën
e parë të fjalimit të sotëm, Papa ia kushtoi reflektimit mbi punën e Komisionit të
Përzier, i cili që prej dhjetë vjetësh merret me ballafaqimin e ndërlikuar teologjik,
nisur në vitin 2003, ndërmjet autoriteteve kishtare të Kishave Ortodokse Lindore e
Këshillit Papnor për nxitjen e Bashkimit të të Krishterëve. Dhjetë vjet, kujtoi Papa,
të cilat kaluan duke shqyrtuar mënyrat e rrugët, që ndoqën Kishat e shekujve të parë
për ta shprehur bashkimin e tyre. Gjatë takimeve, mbajtur këtë javë, në përkim
me periudhën e lutjes për bashkimin e të krishterëve, që përfundoi sot, u shoshit
posaçërisht çështja e bashkimit dhe e komunikimit ndërmjet Kishave të pesë shekujve
të parë të historisë së krishterë: “In acknowledging the progress which has
been made… Duke pranuar progresin e arritur, uroj që marrëdhëniet ndërmjet
Kishës Katolike dhe Kishave Ortodokse lindore, të vijojnë me frymën e bashkëpunimit
vëllazëror, porsaçërisht përmes zhvillimit të një dialogu teologjik, që është në gjendje
t’i ndihmojë të gjithë dishepujt e Zotit për ta bërë përherë e më të dukshëm bashkimin
e për ta dëshmuar para botës të vërtetën shëlbuese të Ungjillit”.