Толькі ў Езусе ў поўні
праяўляецца задума Бога адносна чалавека. У ім да канца рэалізуецца чалавецкасць згодна
з воляй Бога, падкрэсліў Бэнэдыкт XVI, звяртаючыся да ўдзельнікаў агульнай аўдыенцыі,
якая прайшла 9 студзеня ў Ватыкане. У сваёй катэхезе Святы Айцец падзяліўся з вернікамі
некаторымі думкамі аб значэнні ўцелаўлення Пана, “адной з тых рэальнасцяў, да якім
мы настолькі прызвычаіліся, што нас амаль не ўражвае веліч падзеі, якую яна выражае”.
Папа вылучыў некалькі аспектаў таямніцы Уцелаўлення. Па-першае, Святы Айцец нагадаў,
што Бог прыняў чалавечае цела, каб цалкам аздаравіць яго ад усяго, што перашкаджае
лучнасці паміж чалавекам і Ім, “каб мы маглі па-сапраўднаму стаць Яго дзецьмі”. Іншы
аспект, на які звярнуў увагу Пантыфік, тычыўся “прызвычаенасці” чалавека да таямніцы
Уцелаўлення Бога. “Нарадзіўшыся ад Панны Марыі, Ён стаў па-сапраўднаму адным з нас,
ва ўсім падобным да нас акрамя граху. Таму важна аднавіць захапленне гэтай таямніцай,
дазволіць агарнуць сябе веліччу падзеі: Бог, як чалавек, прайшоў нашымі шляхамі, увайшоўшы
ў час чалавека, каб пераказаць яму свой шлях. Ён зрабіў гэта без бляску валадара,
які авалодвае светам з дапамогай сілы, але праз сціпласць дзіцяці”, - сказаў Папа.
Бэнэдыкт XVI звярнуў увагу на тое, што Божае Нараджэнне традыцыйна з’яўляецца
часам, калі людзі робяць адно аднаму падарункі. Адначасова, паводле Святога Айца,
ідэя дару адпавядае святочнай літургіі і самой таямніцы Уцелаўлення. “У гэту святую
ноч Бог, стаўшы чалавекам, пажадаў стаць дарам для людзей, даў самаго сябе нам; прыняў
нашу чалавецкасць, каб падараваць нам боскасць. Гэта вялікі дар. Таксама ў нашым
дарэнні, не важна наколькі каштоўным з’яўляецца падарунак; той, хто не здольны парадыць
частку самаго сябе, заўсёды дорыць мала; больш за тое, часам людзі спрабуюць замяніць
сэрца і самаахвярны клопат грашыма, матэрыяльнымі рэчамі. Таямніца Уцелаўлення паказвае
нам, што Бог не рабіў так: не падарыў нам проста нешта, але даў самаго сябе ў сваім
Адзінародным Сыне. Тут мы знаходзім прыклад дарэння, каб мы ў нашых адносінах, асабліва
самых фундаментальных, кіраваліся бескарыснасцю і любоўю”, - падкрэсліў Папа.
Бэнэдыкт
XVI адзначыў таксама, што таямніца Уцелаўлення дэманструе нам “рэалізм Божай любові”
– Бог дзейнічаў не словамі, але прыняў на сябе “складанасці і цяжар чалавечага жыцця”.
Паводле Святога Айца, такая дзейнасць Бога з’яўляецца для нас моцным стымулам, каб
спытацца аб рэалізме нашай веры – “яна не павінна быць абмежаванай сферай пачуццяў,
эмоцый, але павінна ўвайсці ў рэальнасць існавання, павінна тычыцца нашага штодзённага
жыцця і кіраваць ім практычным чынам”. “Вера мае фундаментальны аспект які тычыцца
не толькі розуму і сэрца, але ўсяго нашага жыцця”, - сказаў Пантыфік.
Нарэшце,
у апошняй частцы сваёй катэхезы Папа адзначыў, што з уцелаўленнем свайго Сына Бог
адказаў на старажытнае пытанне: “Хто такі чалавек?”. Паводле Святога Айца, “толькі
ў Езусе ў поўні праяўляецца задума Бога адносна чалавека. “У гэтым дзіцятку, Сыне
Божым, якога сузіраем падчас святаў Божага Нараджэння, мы можам распазнасць сапраўднае
аблічча чалавека; і толькі шляхам адкрыцця дзейнасці Яго ласкі, спрабуючы кожны дзень
ісці за Ім, мы рэалізуем задуму Бога аб нам саміх”, - падкрэсліў Папа.