Lutja e falënderimit ‘Te Deum’ në fund të vitit kompozuar nga shën Niketa, ilir.
Lutja e falënderimit - ‘Te Deum’- drejtuar Zotit në fund të vitit është kompozuar
nga Shën Niketa, ilir. Shën Niketa, apo "shën Niketa i Remessiana-s" (tek sllavët:
"sveti Nikita") jetoi në shekullin IV, pak a shumë në të njëjtën kohë me Shën Jeronimin.
I njohur edhe me emrin "shën Niketa i Dardanisë", ai kompozoi himnoren e mirënjohur
"Te Deum, laudeamus" - "Ty Zot të lavdërojmë". Të paktën që nga fillimi i shekullit
të kaluar, kur britaniku A. E. Burn botoi në Cambridge (1905) monografinë "Niceta
of Remessiana", dihet botërisht se ky shenjtor doli prej botës iliro-shqiptare. Vetë
Shën Niketa shkruan me dorën e tij: "Dardanus sum" - jam Dardan. Latinisht Te
Deum laudámus: te Dóminum confitémur. Te ćtérnum Patrem, omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, tibi cćli et univérsć potestátes: tibi chérubim
et séraphim incessábili voce proclámant: Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus
Deus Sábaoth. Pleni sunt cćli et terra maiestátis glórić tuć. Te gloriósus
apostolňrum chorus, te prophetárum laudábilis númerus, te mártyrum
candidátus laudat exércitus. Te per orbem terrárum sancta confitétur Ecclésia,
Patrem imménsć maiestátis; venerándum tuum verum et únicum Fílium; Sanctum
quoque Paráclitum Spíritum. Tu rex glórić, Christe. Tu Patris sempitérnus
es Filius. Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, non horrúisti Virginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, aperuísti credéntibus regna cćlórum. Tu ad
déxteram Dei sedes, in glória Patris. Iudex créderis esse ventúrus. Te
ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, quos pretióso sánguine redemísti. Ćtérna
fac cum sanctis tuis in glória numerári. Salvum fac pópulum tuum, Dómine,
et bénedic hereditáti tuć. Et rege eos, et extólle illos usque in ćtérnum.
Per síngulos dies benedícimus te; et laudámus nomen tuum in sǽculum, et
in sǽculum sǽculi. Dignáre, Dómine, die isto sine peccáto nos custodíre. Miserére
nostri, Dómine, miserére nostri. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos,
quemádmodum sperávimus in te. In te, Dómine, sperávi: non confúndar in
ćtérnum.
Përkthimi 'Te Deum-it' në shqipen zyrtare
Ne të lavdërojmë,
o Hy, Të shpallim Zot. O Atë i amshuar, toka mbarë të adhuron. Ty të këndojnë
Engjëjt, E mbarë Pushtetet qiellore: Shenjt, Shenjt, Shenjt, Zoti Hyji i
gjithësisë. Qielli e toka janë plot me lumni tënde. Të brohoret kori i Apostujve, Radha
e ndritshme e martirëve, Profetët njëzëri të lavdërojnë, E Kisha Shenjte shpall
lumninë tënde, Birin tënd të vetëm adhuron E Shpirtin Shenjt ngushëllues. O
Krisht, mbret i lumturisë, Bir i amshuar i Atit, Ti linde nga Virgjëra Nënë
për shëlbim të njeriut. Ngadhënjyes mbi vdekjen, Ia hape portat e qiellit besimtarëve. Ti
rri në të djathën e Atit, Do të vish të gjykosh botën në fundin e kohëve. Ndihmoi
bijtë e tu, o Zot, Që i shpërbleve me gjakun tënd të çmuar. Pranoi në lumninë
tënde, Në tubimin e shenjtorëve. Shpëtoje popullin tënd, o Zot, Priji e mbroji
bijtë tu. Çdo ditë të bekojmë, Lavdërojmë përgjithmonë emrin tënd. Denjohu,
o Zot, Të na ruash pa mëkat. Me ne qoftë gjithmonë mëshira jote: Në ty shpresuam. Mëshirë,
o Zot, mëshirë për ne. Ti je shpresa jonë S’ do të jemi të pështjelluar në amshim!
Varianti
i parë gegnisht
Ty, o Zot, të levdojmë, Ty të madhnojmë, o Zot. Ty,
Atë i amshuem, mbarë bota të nderon. Ty të këndojnë gjithë Engjujt, Ty Qiella
e të gjith Pushtetet: Ty Kerubinat e Serafinat të këndojnë pa pushim: Shęjt,
Shęjt, Shęjt âsht Zoti, Hyu i ushtrive. Qiella e toka janë plot me lumni tande.
Ty t’levdon vallja e lumnueshme e Apostujve. Ty çeta e levdueshme e Profetve.
Ty t’levdon urdia e kandritun e Martirve. Ty t’dishmon Kisha shęjte në tanë
boten: Nji të vetmin Birin tand adhron, E Shpirtin Shęjt ngushlluesin. Ti
je, o Krisht, Mbreti i lumnisë. Ti Biri i amshuem i Atit. Ti, per me krye
librimin e njerzve, nuk e perbuze krahnorin e nji Vashe; Ti, mbasi e ndrydhe
fuqinë e dekës, u çile besimtarve Mbretninë e Qiellve. Ti rrin ne e djathten
e Zotit, në lumninë e Atit. Prej kah besojmë se ke me ardhë porsi gjyqtar. Ty
pra po të lutemi: Eja në ndihmë të shërbtorve tú, qi Ti i shpërbleve me Gjakun
Tand të paçmueshem. Bân qi të kemi pjesë me Shęjten tú në lumninë e amshueshme.
Pështoje, o Zot, popullin tand e bekoje trashigimin tand. E drejtoi këta e
naltoi deri n’amshim. Na të bekojmë Ty ditë per ditë. E e levdojmë emnin tand
per shekuj të shekujve. Denjou, o Zot, me na ruejtë pa asnji mëkat. Të keshë
dhimbë për ne, o Zot: të keshë dhimbë për ne. U reshtë, o Zot, mishrira jote permbi
ne, njashtu si shpresuem në Ty. Në Ty, o Zot, kam shpresue: s’ do të mes
kurrë i topitun!