Бэнэдыкт XVI: пакаранне злачынцаў павінна спрыяць іх выпраўленню
Дыскусіі аб пенітэнцыярнай
сістэме часцей тычацца санкцый, працэсуальных момантаў ці таго, каб пакаранне адпавядала
здзейсненым злачынствам, аднак, меншая ўвага надаецца пытанню “справядлівасці” у адносінах
да годнасці і правоў зняволеных. На гэта звярнуў увагу Бэнэдыкт XVI падчас сустрэчы
з кіраўнікамі пенітэнцыярных устаноў краін членаў Савета Еўропы, якая прайшла 22 лістапада
ў Ватыкане. Паводле Святога Айца, само грамадства зацікаўлена ў тым, “каб вярнуць
сабе чалавека, які зможа ўнесці каштоўны ўклад у дабро ўсіх”, а не яшчэ больш небяспечнага
злачынцу. На думку Папы, на працягу апошніх гадоў у гэтай сферы “быў дасягнуты пэўны
прагрэс, але шлях застаецца яшчэ доўгім”. Пантыфік падкрэсліў, што справа не тычыцца
толькі паляпшэння ўмоў утрымання асуджаных, але гарантавання ім больш эфектыўных метадаў
падтрымкі і выхавання.
“Паколькі чалавечая справядлівасць у гэтай сферы можа
ўлічваць Боскую справядлівасць і кіравацца ёй, трэба, каб перавыхаваўчая функцыя пакарання
не лічылася нечым дадатковым ці другасным у пенітэнцыярнай сістэме, але наадварот
– кульмінацыйным і канчатковым момантам. Мэтай “рэалізацыі справядлівасці” не з’яўляецца
выключна пакаранне злачынцы, але імкненне, каб падчас пакарання рабілася ўсё магчымае
для выпраўлення і паляпшэння гэтага чалавека. Калі гэтага не адбываецца – не рэалізуецца
сапраўдная справядлівасць”, - адзначыў Святы Айцец.
Бэнэдыкт XVI падкрэсліў
важную і складаную ролю турэмнага персаналу, якая, паводле яго, звязана між іншым
з місіяй Хрыста, які прыйшоў клікаць не справядлівых, а грэшнікаў. Пантыфік заахвоціў
працуючых у турмах падтрымліваць зняволеных і спрыяць нараджэнню ў іх самых шляхетных
і глыбокіх аспектаў, жыццёвага энтузіязму і жадання ўласнай прыгажосці, уласцівага
тым, хто адкрывае, што носіць у сабе вобраз самаго Бога.