Papa, administratorëve të burgjeve: impenjohuni në integrimin shoqëror të njeriut
Burgosja duhet të ketë edhe funksion riedukativ e nuk duhet të jetë thjesht dënim
për fajin e bërë. Kështu foli sot paradite Papa Benedikti XVI, duke pritur në Vatikan
pjesëmarrësit e Konferencës së 17-të të drejtorëve të administratave të burgjeve të
të gjitha vendeve, që bëjnë pjesë në Këshillin e Evropës. Ati i Shenjtë vuri theksin
sidomos mbi gjendjen e të burgosurve të huaj, të cilët, edhe pa burgun, kanë vështirësi
të shumta. Riedukimi i fajtorëve duhet të ketë parasysh respektimin e të drejtave
të njeriut, nënvizoi Papa: “Duhet një impenjim konkret e jo thjesht në parim,
për riedukimin e personit, i nevojshëm jo vetëm në funksion të dinjitetit të tij personal,
por edhe në perspektivën e integrimit të tij të ri shoqëror”. Benedikti XVI
shqyrtoi faktorët, që ndikojnë në shtimin e krimeve. Ndryshimet ekonomike e shoqërore,
tha Ati i Shenjtë, dhe individualizmi në rritje ushqejnë rrënjët e kriminalitetit,
prandaj është e nevojshme që këto ndryshime të sheshohen, duke filluar nga burgu: “Nevoja
personale e të burgosurit për të jetuar në burg një kohë rehabilitimi dhe reflektimi
është kërkesë e vetë shoqërisë, si për të integruar sërish një person që mund të kontribuojë
për të mirën e të gjithëve, ashtu edhe për ta dobësuar prirjen e tij për të kryer
krime, duke zvogëluar rrezikshmërinë e tij shoqërore”. Më pas, Papa vuri në
dukje se nuk është fjala për gjetjen e burimeve financiare, por për ndryshimin e mendësisë,
në mënyrë që puna e riedukimi në burg të konsiderohen pjesë e të drejtave të njeriut
të të burgosurve, kriter për të gjykuar mbi cilësinë e sistemit penal: “Për
të vendosur drejtësinë, nuk mjafton që fajtori të dënohet e aq. Duhet që pas dënimit,
të bëhet ç’është e mundur për ta ndrequr e për ta përmirësuar. Nëse nuk ndodh kjo,
drejtësia nuk është e plotë”. Benedikti XVI pati fjalë lavdërimi për ata administratorë
burgjesh, që i kushtohen me mish e me shpirt këtij misioni, me seriozitetin, që shpesh
jep fryte të pamenduara sidomos në integrimin e emigrantëve: “Respekti i thellë
për njerëzit, përkushtimi për rehabilitimin e të burgosurve, krijimi i një bashkësie
të vërtetë edukative, bëhen sot edhe më urgjente po të mendojmë praninë në rritje
të të burgursve të huaj në gjendje të vështirë e të brishtë”. Por impenjimit
të administratorëve duhet t’u përgjigjet edhe gatishmëria e të burgosurve, vazhdoi
Ati i Shenjtë. Qëndrimi i tyre pozitiv nuk duhet pritur duarkryq, por duhet nxitur
me nisma e propozime, në gjendje ta thyejnë vetminë e të burgosurve: “Në këtë
kuptim, është shumë e rëndësishme veprimtaria e ungjillëzimit dhe e ndihmës shpirtërore,
e aftë të zgjojë tek i burgosuri entuziazmin për jetën dhe dëshirën për të bukurën,
ta bëjë të rizbulojë se mban pashlyeshëm në trup gjurmën e fytyrës së Zotit”.