Me 4 nëntor 1990 kremtimi i Meshës në varreza të Shkodrës shënoi fundin e regjimi
komunist në Shqipëri
Më 4 nëntor, Kisha katolike në Shqipëri e Kryeipeshkvia e Shkodrës përkujtojnë 22
vjetorin e kremtimit të Meshës së Shenjtë ndër varreza të Rrmajit të Shkodrës nga
dom Simon Jubani, që shënoi rënien e regjimit të diktaturës ateiste komuniste dhe
rifitimin e lirisë e të demokracisë në Shqipëri. Pra, shkodranëve u takon merita
e rivendosjes së demokracisë në Shqipëri. Pas dekadash të tëra të ndalimit të rrëfimit
të fesë në Shqipëri nga regjimi ateist e komunist, meshtar katolikë dom Simon Jubani,
para 22 vjetësh kremtoi Meshën e parë në Shkodër duke sfiduar terrorin e diktaturës
komuniste e duke bërë të shpërthente fuqia e lirisë mbi diktaturën, fuqia e së mirës
mbi të keqen, e dashurisë e vëllazërimit mbi urrejtjen e përçarjen. Mesha e kremtuar
nga dom Simoni hodhi themelet e lirisë e të demokracisë në Shqipëri pas dimrit të
egër e të gjatë të imponuar nga komunizmi. Prifti shkodran dom Simon Jubani njihet
si një nga njerëzit e meshtarët shqiptarë që ka vuajtur tërë jetën në burgje komuniste
dhe që ka qëndruar besnikërisht e heroikisht torturave të tmerrshme të ushtruara nga
regjimi komunist ndaj të gjithë atyre njerëzve e qytetarëve që nuk mohonin vlerat
shpirtërore, kulturore e kombëtare as para dënimeve, persekutimeve e vrasjeve. Kështu
mund të pohojmë se kremtimi e Meshës së parëmë 4 nëntor 1990 në
varreza të Rrmajit, qe shprehje e asaj fuqie shpirtëror hyjnore e njerëzore që
diktatura komuniste nuk arriti kurrë ta çrrënjoste nga zemra e nga shpirti i shqiptarëve
besimtarë. Dom Simon Jubani u bë kështu nismëtari i rihapjes së Kishave e Xhamive
në Shqipëri kur komunizmi ende nuk ishte rrëzuar. Kleri e Kisha Katolike u bënë edhe
një herë shkëndija që rifitoi lirinë e rivendosi demokracinë në Shqipëri. Ja
një dëshmi mbi fjalën apo më mirë të themi homelinë që dom Simon Jubani kumtoi atë
ditë të paharrueshme që solli agimin e lirisë “Vllazën dhe Motra! Le
t’i kujtojmë për një minut në heshtje të gjithë Këta të vdekun që kemi ndër këto vorreza
dhe të gjithë Ata Vllazën e Motra tona, që kanë ra për një Shqipni Europjane gjatë
këtyne 46 vjetve të shkueme. Në vitin 1443, kur Heroi i ynë Kombëtar, Gjergj Kastrioti,
u arratis prej Stambollit dhe u kthye në Atdhe, e përshëndeti Popullin Shqiptar me
këto fjalë: “Lirinë nuk ua solla unë por e gjeta midis jush!” Unë, i padenjë
për këte mision po, Ju, tham: Se, fenë nuk ua pruna unë, por e gjeta të ndezun ndër
zemrat Tueja!... ...Shkodra qytet me një histori ma të lashtë se dymijvjeçare,
Shkodra dikur kryeqyteti i Ilirisë, Shkodra e Gentit e Teutës e Agronit, Shkodra që
deri para 50 vjetësh i ka dhanë gjithë Shqipnisë tonin moral, kulturor, politik, fetar
e ekonomik, kjo Shkoder asht gati edhe sot me bashkpunue me Tiranën e me të gjitha
qytetet e Shqipnisë, sepse trashigimtarët e Gjergj Balshës së madh dhe të Marin Barletit,
mbasardhësit e Bushatlive, të Fishtës, të Oso Kukës, të Don Ndoc Nikës, të Don Ndre
Mjedjës, të Gurakuqit, trashigimtarët e Frashërlive, të Konicës, të Fan Nolit gjinden
këtu në këto troje Shqiptare, të gatshëm me e ripërtri edhe njëherë traditën e autoritetin
që ka gëzue Shqipnia mbrendë e jashtë Atdheut! Amen.”