Jak co miesiąc, Ojciec Święty poleca modlitwom wiernych dwie intencje: ogólną
i misyjną. Pierwsza z nich to: „Aby biskupi, kapłani i wszyscy słudzy Ewangelii
dawali odważne świadectwo wierności ukrzyżowanemu i zmartwychwstałemu Panu”.
Papież
często spotyka się z duchowieństwem i innymi ludźmi, którzy są zaangażowani w głoszenie
Ewangelii. Nieraz przypomina im potrzebę wiernego świadectwa. Mówił o tym 12 maja
2010 r w Fatimie na nieszporach dla księży, zakonników, seminarzystów i nowych ruchów
kościelnych. Przypomniał, że główną troską każdego chrześcijanina, a tym bardziej
osób poświęconych służbie Bożej, musi być wierność wobec własnego powołania. Jest
ona wyrazem „konsekwentnej, prawdziwej i głębokiej miłości do Chrystusa Kapłana”.
Ojciec
Święty przytoczył słowa swego poprzednika, Jana Pawła II, z listu apostolskiego Novo
millennio ineunte: «Skoro chrzest jest prawdziwym włączeniem w świętość Boga poprzez
wszczepienie w Chrystusa i napełnienie Duchem Świętym, to sprzeczna z tym byłaby postawa
człowieka pogodzonego z własną małością, zadowalającego się minimalistyczną etyką
i powierzchowną religijnością» (31). Dalej Benedykt XVI powiedział:
„Niech
spłynie na was wszystkich obfita łaska, byście z radością przeżywali konsekrację i
dawali świadectwo wierności kapłańskiej opartej na wierności Chrystusa. To wymaga,
oczywiście, prawdziwie bliskiego obcowania z Chrystusem w modlitwie, bowiem właśnie
głębokie i intensywne doświadczenie miłości Pana doprowadzi kapłanów i osoby konsekrowane
do tego, by odpowiadali na Jego miłość w sposób wyłączny i oblubieńczy. To życie w
szczególnej konsekracji zrodziło się jako przypominanie Ewangelii ludowi Bożemu. Ukazuje
ono, poświadcza i głosi całemu Kościołowi ewangeliczny radykalizm i nadejście Królestwa.
Istotnie, drodzy zakonnicy i zakonnice, przez gorliwą modlitwę, ascezę, rozwijanie
życia duchowego, działalność apostolską i misyjną zmierzacie do niebieskiego Jeruzalem.
Jesteście zapowiedzią Kościoła eschatologicznego, kontemplującego wytrwale i z umiłowaniem
swojego Boga, który jest Miłością. Jakże potrzebne jest dzisiaj to świadectwo!”.
Papież
poleca nam też intencję misyjną. W listopadzie mamy się modlić, „aby Kościół
pielgrzymujący na ziemi był promiennym światłem narodów”. To misyjne zadanie Kościoła,
które dotyczy wszystkich ochrzczonych, Benedykt XVI nieraz przypomina. Tak mówił o
nim podczas swej ubiegłorocznej podróży do Niemiec 24 września 2011 r. we Fryburgu
Bryzgowijskim:
„Czujemy prawdę słowa Chrystusa, który mówi, że miasto znajdujące
się na górze nie może pozostawać ukryte. Świeca może dawać światło tylko wtedy, gdy
pochłania ją płomień. Byłaby bezużyteczna, gdyby płomień nie trawił wosku. Pozwólcie,
aby Chrystus płonął w was, nawet gdyby mogło to niekiedy oznaczać ofiarę i wyrzeczenie.
Nie lękajcie się, że możecie coś stracić i zostaniecie na końcu, że tak powiem, z
pustymi rękoma. Odważnie wykorzystujcie swe zdolności i dary dla dobra królestwa Bożego
i ofiarujcie samych siebie jak wosk świecy, aby przez was Pan rozświetlał ciemności.
Śmiało stawajcie się płonącymi świętymi, w których oczach i sercach jaśnieje miłość
Chrystusa i którzy w ten sposób niosą światło światu. «Wy jesteście światłem świata».
Gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość!”.