Uroczystą Eucharystią w bazylice watykańskiej pod przewodnictwem Benedykta XVI zakończył
się Synod Biskupów o nowej ewangelizacji. Mszę koncelebrowali kardynałowie i biskupi
biorący udział w obradach.
W homilii Papież nawiązał do słów Ewangelii opisujących
cud uzdrowienia niewidomego Bartymeusza pod Jerychem. Ojciec Święty podkreślił, że
św. Marek przedstawia go nie jako ślepego od urodzenia, ale człowieka, który wzrok
stracił. Jest więc osobą, która ma świadomość, że utraciła światło. Równocześnie jednak
jest pełen nadziei, że spotkanie z Jezusem i powierzenie się Jemu sprawi, że będzie
uzdrowiony. Tak też się dzieje.
Papież nawiązał również do ciekawej interpretacji
tej perykopy, spisanej przez św. Augustyna. Twierdzi on w niej, że Bartymeusz popadł
w nędzę z bardzo wielkiego dobrobytu. Był bowiem nie tylko ślepcem, ale także siedzącym
przy drodze żebrakiem.
„Ta interpretacja, mówiąca, że Bartymeusz był osobą
«bardzo zamożną», która popadła w biedę pobudza nas do zastanowienia. Zachęca do pomyślenia,
że są bogactwa niematerialne, cenne dla naszego życia, które możemy utracić. W tej
perspektywie Bartymeusz może być przedstawicielem tych, którzy mieszkają w regionach
od dawna ewangelizowanych, gdzie światło wiary osłabło, gdzie ludzie oddalili się
od Boga, już nie uważają, że jest On ważny w ich życiu: ci, którzy utracili więc wielkie
bogactwo, utracili wzniosłą godność – nie wynikającą z sytuacji ekonomicznej czy władzy
doczesnej, lecz chrześcijańskiej – stracili pewne i stabilne ukierunkowanie życia
i stali się, często nieświadomie, ludźmi żebrzącymi o sens swej egzystencji. Tak wiele
osób potrzebuje nowej ewangelizacji, czyli nowego spotkania z Jezusem Chrystusem,
Synem Bożym (por. Mk 1,1), który może ponownie otworzyć ich oczy i wskazać im drogę”
– powiedział Benedykt XVI.
Papież nawiązał także do kończącego się Synodu
Biskupów o nowej ewangelizacji.
„Nowa ewangelizacja dotyczy całego życia Kościoła.
Odnosi się ona w pierwszym rzędzie do duszpasterstwa zwyczajnego, które w większym
stopniu powinno być ożywiane ogniem Ducha, aby rozpalić serca wierzących, którzy regularnie
uczestniczą w życiu wspólnoty katolickiej, gromadząc się w Dzień Pański, by karmić
się Słowem Bożym i Chlebem życia wiecznego” – wskazał Benedykt XVI.
Ojciec
Święty podkreślił w tym kontekście trzy najważniejsze wskazania, które wyłaniają się
z dyskusji synodalnych. Pierwsze dotyczy sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia.
Podkreślono m.in. potrzebę odpowiedniej katechezy przygotowawczej do Chrztu, Bierzmowania
i Eucharystii, a także znaczenie sakramentu Pokuty jako źródła Bożego miłosierdzia.
Drugie
wskazanie dotyczy misji ad gentes. Zadaniem Kościoła wciąż pozostaje głoszenie
orędzia o zbawieniu wszystkim, którzy do tej pory nie poznali Jezusa Chrystusa, co
odnosi się wciąż do wielu miejsc, zwłaszcza w Afryce, Azji i Oceanii.
Trzeci
aspekt dotyczy ochrzczonych, którzy nie żyją jednak zgodnie z wymogami Chrztu. Takich
ludzi jest wielu na wszystkich kontynentach, zwłaszcza w krajach najbardziej zlaicyzowanych.
Oprócz tradycyjnych metod duszpasterskich Kościół powinien zatem, wciąż proponując
prawdę Chrystusa w postawie dialogu i przyjaźni, posługiwać się także nowymi metodami,
używając języka dostosowanego do różnych kultur świata.