Watykan: uroczysta inauguracja Roku Wiary

Eucharystią w 50. rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II Ojciec Święty rozpoczął Rok Wiary. Na placu św. Piotra koncelebrowało z Papieżem 400 hierarchów. Wśród nich obok kardynałów i uczestników Synodu Biskupów oraz przewodniczących episkopatów z całego świata byli też ojcowie soborowi. Spośród 70 jeszcze żyjących, ze względu na stan zdrowia związany z podeszłym wiekiem, mogło wziąć udział w koncelebrze tylko 15.

W homilii Benedykt XVI przypomniał, jak sam był pół wieku temu świadkiem pozytywnego napięcia, z jakim ojcowie soborowi pragnęli, by prawda i piękno wiary zajaśniały w naszych czasach. Sobór nie poświęcił wierze jakiegoś szczególnego dokumentu, ale cały czas się na niej opierał. Wskazywał na to bł. Jan XXIII, otwierając soborowe obrady. Mówił też o tym Paweł VI, gdy dwa lata po zakończeniu Soboru, w 1967 r., ogłosił Rok Wiary. Obecnie taka inicjatywa Roku Wiary, związana z nową ewangelizacją, jest jeszcze bardziej potrzebna.

„Uważam, że rzeczą najważniejszą, szczególnie przy tak znaczącej okazji jak obecna, winno być ożywienie w całym Kościele tego pozytywnego napięcia, tego pragnienia, aby głosić na nowo Chrystusa współczesnemu człowiekowi. Jednak by ten wewnętrzny impuls do nowej ewangelizacji nie pozostał jedynie ideałem i nie grzeszył zamętem, trzeba aby opierał się na konkretnej i precyzyjnej podstawie, a są nią dokumenty Soboru Watykańskiego II, w których znalazł on swój wyraz. Dlatego wielokrotnie podkreślałem konieczność powrotu, by tak powiedzieć, do «litery» Soboru, to znaczy do jego tekstów, aby w nich znaleźć także jego autentycznego ducha, i powtarzałem, że znajduje się w nich prawdziwe dziedzictwo Vaticanum Secundum. Odniesienie się do dokumentów chroni przed skrajnościami anachronicznych nostalgii i gonienia do przodu, pozwalając na uchwycenie nowości w ciągłości” – wskazał Benedykt XVI.

Papież zwrócił uwagę, że Sobór nie wprowadził do wiary niczego nowego. „Raczej troszczył się o to, aby ta sama wiara nadal była przeżywana w dniu dzisiejszym, nadal była wiarą żywą w zmieniającym się świecie”. Natomiast w późniejszych latach niektórzy usiłowali go interpretować, odchodząc od samych podstaw wiary.

„W tych dziesięcioleciach następowało duchowe «pustynnienie». Co znaczy życie i świat bez Boga, podczas Soboru można było już wiedzieć z pewnych tragicznych kart historii, ale niestety obecnie widzimy to każdego dnia wokół nas. Rozprzestrzeniła się pustka. Ale właśnie wychodząc od doświadczenia tej pustyni, od tej pustki, możemy odkryć na nowo radość wiary, jej życiowe znaczenie dla nas ludzi. Na pustyni odkrywa się wartość tego, co jest istotne, by żyć. W ten sposób we współczesnym świecie istnieją niezliczone znaki pragnienia Boga, ostatecznego sensu życia, często wyrażane w formie ukrytej czy negatywnej. Na pustyni trzeba nade wszystko ludzi wiary, którzy własnym życiem wskazują drogę ku Ziemi obiecanej i w ten sposób budzą nadzieję. Wiara przeżywana otwiera serce na Łaskę Bożą, która uwalnia od pesymizmu. Dziś bardziej niż kiedykolwiek ewangelizować znaczy być świadkiem nowego życia, przemienionego przez Boga, i w ten sposób wskazywać drogę” – powiedział Papież.

Na dzisiejszej Mszy byli też obecni ekumeniczni goście Synodu Biskupów, w tym prawosławny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej. Przemówił on przed jej zakończeniem. Przypomniał, że sam był świadkiem Soboru jako młody słuchacz rzymskiego Orientale, jeden z pierwszych niekatolickich studentów tej papieskiej uczelni. Podkreślił znaczenie, jakie miał okres posoborowy dla rozwoju dialogu katolicko-prawosławnego.

„Nasza droga nie zawsze była łatwa ani wolna od cierpień i wyzwań. Wiemy bowiem, jak «ciasna jest brama i wąska droga» (Mt 7, 14). Zasadnicza teologia i główne tematy Soboru Watykańskiego II – tajemnica Kościoła, świętość liturgii i autorytet biskupa – są trudne do zastosowania w traktowanej na serio praktyce. Przyswaja się je z wysiłkiem przez całe życie przy zaangażowaniu całego Kościoła. Winny zatem pozostać otwarte drzwi dla przyjęcia, zaangażowania duszpasterskiego i kościelnej interpretacji Vaticanum Secundum w sposób coraz głębszy” – wskazał patriarcha Barłomiej.

Na zakończenie Benedykt XVI wręczył symbolicznie grupie osób z różnych krajów orędzia końcowe Soboru i specjalne wydanie Katechizmu Kościoła Katolickiego na Rok Wiary. Osoby te reprezentowały różne stany i zawody. Byli wśród nich niemiecki filozof i biblista, włoska fizyk, a także chilijski górnik uratowany z zawalonej kopalni.

ak/ rv