Liturgjia e Fjalës së Zotit e së dielës së 25-të gjatë Vitit kishtar ‘B’
Ja përsëri në takimin tonë javor me Fjalën e Zotit të së dielës, kësaj here do të
dëgjojmë e meditojmë së bashku leximet biblike të dielës së 25-të gjatë vitit kishtar,
ciklit të dytë, sipas kalendarit liturgjik. Në Liturgjinë e Fjalës Hyjnore të kësaj
së diele të 25-të, Jezusi na thotë se kush dëshiron të jetë i pari, le të bëhet shërbëtor
i të gjithëve ashtu siç ishte Ai vet. Jezusi na zbulon planet e Zotit Atë mbi beniamin,
mbi të dashurin e të preferuarin e tij: prej Tij do të dorëzohet në duart e njerëzve
(Ungjilli); e prej tyre do të dënohet me një vdekje të turpshme e të tmerrshme (leximi
1). Dishepujt nuk e kuptonin atë çka thoshte Jezusi, aq sa filluan të diskutonin
se kush prej tyre ishte më i madhi.. Ky diskutim i jep Jezusit rastin për të mësuar
se mbi çka mbështet e në çka vërtetë qëndron autoriteti në bashkësinë e në Kishën
e tij. Fjala e Zotit e kësaj së diele, e posaçërisht pjesa ungjillore, pra na propozon
dy realitete historike të jetës së Jezusit, në dy momente të ndryshme: i pari realitet
ka si sfond rrugët e Galilesë; i dyti e ka shtëpinë e Kafarnaumit, ku Jezusi tërhiqet
për të pushuar dhe për të biseduar me nxënësit e vet. Rruga, është realitet e simbol
i udhës së jetës, e në pjesën e ungjillit të kësaj së diele marrë nga Shën Marku,
na tregon vullnetin e prerë të Jezusit për të përshkuar e kryer besnikërisht deri
në fund vullnetin e Atit Qiellor, që e çon deri në flijimin shpëtimprurëse falas mbi
Kryq. Ai është i drejti, siç pohon leximi i parë i kësaj së diele marr nga Libri i
Urtisë, të cilin Ati Qiellor e dorëzon, të cilin e flijon për shëlbimin tonë njerëzor.
Është ky një flijim i rëndë, madje shikuar në aspektin njerëzor është vërtetë
absurd, të cilin Apostujt refuzojnë ta kuptojnë; e megjithatë kjo nuk e ndal Jezusin
ta çojë deri në fund misionin e tij, ta kryej vullnetin e Atit të Tij Qiellor. Krishti
ka ardhur e është mishëruar për të zbatuar pikërisht vullnetin e Hyjit Atë, duke besuar
e duke u mbështetur krejtësisht në Të. Pjesa e dytë e fragmenti ungjillor të kësaj
së diele, është një koment i “qartë” i këtij aspekti. Vetëm kush beson e mbështetët
në Zotin, porsi një fëmijë, mund ta kuptojë atë dhe të jetojë si nxënës i vërtetë
i tij. Pra, me pak fjalë, leximet biblike të kësaj së diele, na ndihmojnë ta njohim
nga afër e më tepër figurën e Krishtit dhe tiparet që duhet ti ketë ai njeri që dëshiron
dhe synon të jetë vërtetë nxënës i Jezusit. Liturgjia e Fjalës së Zotit Leximi
I Ur 2,12.17-20 Nga Kaini e më vonë njerëzit dhe shpesh edhe besimtarët kanë
kërkuar me të gjitha format të detyrojnë të drejtët të heshtin. Prania e të drejtit
nuk pushon së denoncuari poshtërsinë tonë. Njerëzit edhe sot, të verbër nga arsyetimet
e tyre, duan shkatërrimin e të drejtit, duke ripërtërirë dënimin e padrejtë të Krishtit.
Por pas vdekjes së tij edhe xhelati dëshmoi: Ky është Biri i Hyjit.
Lexim
prej Librit të Urtisë
Thanë të paudhët: “T’i vëmë pritë të drejtit, sepse
na pengon dhe u kundërshton veprave tona, sepse na qorton për mëkatet kundër ligjit
e na i përplas në sy mungesat e edukatës që kemi marrë. Të shikojmë a janë fjalët
e tija të vërteta dhe të shqyrtojmë çfarë mbarimi do të ketë: nëse i drejti është
vërtet bir i Hyjit. Ai patjetër do ta ketë kujdes dhe do ta shpëtojë nga duart e kundërshtarëve.
Ta vëmë në sprovë me fyrje e me mundime e ta shohim butësinë e sedrës së tij, ta sprovojmë
durimin e tij. Ta dënojmë me vdekje të turpshme: sepse siç thotë ai, shpëtimi do t’i
vijë!” Fjala e Zotit. Falënderojmë Hyjin!
Psalmi 54 Ti,
o Zot, je mburoja ime
Më shpëto, o Hyj, pashë Emrin tënd, me fuqinë
tënde mbroje të drejtën time. O Hyj, vështroje lutjen time, prire veshin nga
fjalët e gojes sime!
Sepse krenarët u çuan kundër meje, mizorët kërkojnë
të ma marrin shpirtin: për Hyjin ata s’kanë kujdes.
Por, ja, Hyji po më
vjen në ndihmë, shpirtin tim ai po e merr ndore. E unë me ëndje do të të kushtoj
fli, do ta lavdëroj Emrin tënd, o Zot, sepse është i mirë.
Leximi
II Jk 3,16-4,3 Ne të gjithë, thotë Jakobi, hapim luftë. Mosbesimi ynë, lakmia
jonë, kopracia jonë janë shkaqet e çdo lufte. Duhet të jemi miqtë e Hyjit për të
fituar mbi grindjet dhe ndarjet. Vetëm kur paqja e Hyjit mbush zemrën, ajo nuk provon
më as zili, as dëshira të çrregullta.
Lexim prej Letrës së shën Jakobit
apostull
Fort të dashur, ku është smira dhe grindja, atje ka pështjellim
dhe çdo të keqe. Kurse urtia që vjen prej së larti më se pari është e pastër, pastaj
pajtuese, e butë, e përshtatshme, plot mëshirë dhe vepra të mira, e durueshme dhe
jo shtiracake. Fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që punojnë për paqe. Nga
vijnë ngatërresat dhe grindjet që vlojnë ndër ju? A thua jo këndej: nka lakmimet tuaja
që luftojnë në gjymtyrët tuaja? Dëshironi e nuk keni; vritni e keni smirë, dhe gjë
nuk fitoni; griheni e luftoni. Nuk keni, pse nuk luteni. Luteni e nuk fitoni, pse
luteni keq që t’i shpenzoni në plotësimin e ëndjeve tuaja. Fjala e Zotit. Falënderojmë
Hyjin!
Aleluja. Aleluja. Po të bekoj, o Atë, Zotërues i qiellit
e i dheut, që të vegjëlve ua zbulove misteret e Mbretërisë qiellore. Aleluja.
Aleluja.
Ungjilli Mk 9, 30-37
Jezusi kërkon t’i përgatisë
dishepujt për fundin e tij tragjik, që do të jetë një interval përpara shpresës përfundimtare.
Por ata ushqejnë akoma shumë interesa dhe mburrje, kërkojnë në mbretërinë e Jezusit
një pozicion për tu dukur, diskutojnë mes tyre për të pasur vendet më të rëndësishme.
Nuk kanë mësuar akoma mësimin e kryqit: përvujtërinë, varfërinë dhe shërbimin.
Leximi
i Ungjillit shenjt sipas Markut
Në atë kohë, Jezusi dhe nxënësit e tij
kaluan nëpër Galile, por nuk donte ta dinte kush, sepse mësonte nxënësit e vet. U
thoshte: “Biri i njeriut do t’u dorëzohet njerëzve e ata do ta vrasin, por kur ta
kenë vrarë, ai do të ngjallet pas tri ditësh.” Ata nuk morën vesh këtë fjalë e kishin
frikë ta pyesin. Arritën në Kafarnahum. Si hyri në shtëpi, i pyeti: “Mbi çka biseduat
rrugës?” Ata nuk bënë zë, sepse udhës kishin biseduar kush ishte më i madhi. Jezusi
u ul, i thirri rreth vetes të Dymbëdhjetët e u tha: “Kush dëshiron të jetë i pari,
le të bëhet i mbrami i të gjithëve dhe shërbëtori i të gjithëve.” Pastaj mori një
fëmijë të vogël, e vuri në midis të tyre, e mori ngrykë dhe u tha: “Kush e pranon
një vogëlush si ky në Emrin tim, më pranon mua; e kush më pranon mua, nuk më pranon
mua, por atë që më dërgoi mua.” Fjala e Zotit. Lavdi të qoftë ty,
o Krisht!
Më shumë mbi liturgjinë e Fjalës Hyjnore të kësaj së diele
mund të dëgjoni edhe këtu.........