Jak co miesiąc, Ojciec Święty poleca modlitwom wiernych dwie intencje: ogólną
i misyjną. Pierwsza z nich to: „Aby postępowanie polityków cechowały zawsze uczciwość,
prawość i umiłowanie prawdy”. Głęboką refleksję nad prawem i polityką Benedykt
XVI podjął, przemawiając przed rokiem, 22 września 2011 r., w niemieckim parlamencie.
„Polityka
musi być działaniem na rzecz sprawiedliwości i tworzeniem w ten sposób podstawowych
przesłanek dla pokoju – mówił w Bundestagu Papież. – Oczywiście polityk będzie szukał
sukcesu, bez którego nie byłoby możliwe skuteczne działanie polityczne. Sukces podporządkowany
jest jednak kryterium sprawiedliwości, woli przestrzegania prawa i znajomości prawa.
Sukces może również omamić, otwierając drogę do zafałszowania prawa, do niszczenia
sprawiedliwości. «Czymże są więc wyzute ze sprawiedliwości państwa, jeśli nie wielkimi
bandami rozbójników?» — powiedział kiedyś św. Augustyn (De civitate Dei, IV,
4, 1). My, Niemcy, wiemy z własnego doświadczenia, że słowa te nie są czczymi pogróżkami.
Przeżyliśmy odłączenie się władzy od prawa, przeciwstawienie się władzy prawu, podeptanie
przez nią prawa, tak iż państwo stało się narzędziem niszczenia prawa — stało się
bardzo dobrze zorganizowaną bandą złoczyńców, która mogła zagrozić całemu światu i
zepchnąć go na skraj przepaści. Służba prawu i walka z panowaniem niesprawiedliwości
jest i pozostaje podstawowym zadaniem polityka”.
Ojciec Święty poleca nam też
intencję misyjną. We wrześniu mamy się modlić, „aby we wspólnotach chrześcijańskich
wzrastała gotowość do ofiarowania misjonarzy, kapłanów i wiernych świeckich, a także
konkretnych zasobów Kościołom uboższym”. Papież często wzywa do takiego zaangażowania.
Szczególną do tego okazją jest doroczny Dzień Misji (Światowy Dzień Misyjny) i przygotowujące
do jego obchodów orędzie.
Sprawie tej Benedykt XVI poświęcił w znacznej mierze
swe misyjne przesłanie sprzed trzech lat. Przypomniał, że Kościół powszechny musi
być odpowiedzialny za głoszenie Ewangelii wszystkim narodom. Cały Kościół ma się angażować
w misję ad gentes. Winna ona stanowić priorytet planów duszpasterskich każdego
Kościoła lokalnego.
Ojciec Święty zachęcił, by Papieskie Dzieła Misyjne „zapewniały
animację, formację misyjną i pomoc gospodarczą młodym Kościołom”. Podkreślił, że „za
pośrednictwem tych instytucji papieskich dokonuje się w sposób widzialny wspólnota
między Kościołami, z wymianą darów, we wzajemnej trosce i we wspólnym planowaniu misyjnym”.
Przypomniał, że „Kościół lokalny wysyła swych misjonarzy i misjonarki, aby przekraczali
własne granice”. Prosił zatem wszystkich katolików „o modlitwę do Ducha Świętego,
aby umacniał w Kościele zamiłowanie do misji szerzenia Królestwa Bożego oraz wspierania
misjonarzy, misjonarek i wspólnot chrześcijańskich zaangażowanych na pierwszej linii
w tej misji, niekiedy w środowiskach wrogich i w prześladowaniach”. Wezwał też „do
dawania widzialnego znaku wspólnoty między Kościołami przez pomoc ekonomiczną, zwłaszcza
w okresie kryzysu, jaki przeżywa ludzkość, aby młode Kościoły lokalne były w stanie
oświecać ludy Ewangelią miłości”.
Do tematyki orędzia Papież powrócił w rozważaniu
przed modlitwą Anioł Pański 18 października 2009 r.
„Światowy Dzień Misyjny
dla każdej wspólnoty kościelnej i dla każdego chrześcijanina stanowi silne przypomnienie
o zaangażowaniu na rzecz głoszenia i dawania świadectwa Ewangelii wobec wszystkich,
a zwłaszcza tych, którzy jeszcze jej nie znają – stwierdził Ojciec Święty. – Pragnę
wspomnieć misjonarzy i misjonarki – kapłanów, zakonników, zakonnice i wolontariuszy
świeckich – którzy poświęcają swoje życie, by nieść w świat Ewangelię, podejmując
również niewygody i trudności, a czasem nawet znosząc autentyczne prześladowania.
Dziękuję Papieskim Dziełom Misyjnym za cenną posługę, jaką oddają ożywieniu i formacji
misyjnej. Wzywam też wszystkich chrześcijan do dzielenia się materialnie i duchowo,
by pomóc młodym Kościołom w krajach najuboższych”.