Me 24 gusht kalendari kujton shën Bartolomeun Apostull
Me 24 gusht kalendari kishtar përkujton Shën Bartolomeun Apostull. Ai është njëri
nga të Dymbëdhjetë Apostujt, që e ndoqën Jezusin. Apostulli martir lindi në shekullin
e I në Kanë të Galilesë, ndërsa vdiq nga gjysma e shekullit I, në Siri. Emri
i vërtetë i apostullit është Natanael, që do të thotë “Zoti ka dhënë”. Emri Bartolome
vjen nga aramaishtja “bar”, që do të thotë ‘bir’ e “talmai”, që do të thotë ‘bujk’.
Bartolomeu mbërriti tek Krishti përmes Filipit apostull, i cili e njofton se kishin
gjetur Jezusin, të birin e Jozefit nga Nazareti. Natanaeli (Bartolomeu) i përgjigjet
me një paragjykim: “A mund të dalë gjë e mirë nga Nazareti?”. E Filipi ia kthen: “Eja
e shih”. Prej këndej kuptojmë se në lidhjen tonë me Jezusin nuk duhet të përqendrohemi
vetëm tek fjalët; që ta njohim mirë, kemi nevojë për një përvojë të gjallë. Zoti na
befason, duke na bërë ta gjejmë atë që kërkonim, pikërisht atje ku nuk e prisnim.
Dëshmia e të tjerëve është sigurisht e rëndësishme, sepse si rregull, e gjithë jeta
jonë e krishterë fillon me kumtimin që vjen deri tek ne përmes veprës së një ose disa
dëshmitarëve. Por më pas duhet të jemi ne vetë që hyjmë personalisht në lidhje të
ngushtë e të thellë me Jezusin Zot e Shpëtimtar. Është Shën Gjoni ai që na tregon
takimin mes Natanaelit e Jezusit i cili e apostrofoj “Ja një izraelitas i vërtetë,
në të cilin nuk ka dredhi”. E Natanaeli i befasuar përgjigjet: “Rabbì, ti je Biri
i Hyjit! Ti je mbreti i Izraelit!”. Kemi të bëjmë me pohimin e një feje të pastër,
që nxjerr në dritë përmasën e dyfishtë të Jezusit, atë njerëzore dhe Hyjnore. Nuk
mund të mos i mbajmë para sysh dy përmasat, sepse po të shpallim vetëm përmasën qiellore
të Jezusit, krijohet rreziku ta bëjmë Atë një qenie qiellore dhe të vagëlluar; e në
qoftë se, përkundrazi, pranojmë vetëm praninë e tij njerëzore në histori, e errësojmë
përmasën hyjnore, që e cilëson Krishtin në kuptimin e mirëfilltë të fjalës. Pas
ngjalljes së Krishtit, Bartolomeu qe predikatar endacak apo shëtitës në Armeni, Indi
e Mesopotami. U bë i famshëm për aftësinë e tij të shërimit të të sëmurëve. Bartolomeu
qe dënuar me vdekje Persiane: qe rrjepur për së gjalli e pasta qe kryqëzuar prej paganëve.
Nuk kemi lajme të tjera për Bartolomeun, i cili na mëson se bashkimi me Jezusin mund
të jetohet e të dëshmohet edhe pa kryer vepra të jashtëzakonshme por duke jetuar me
fe e dashuri jetën e përditshme.