Саверыа Петрыла, дырэктар
Папскай Вілы ў Кастэль Гандольфа, працуе ў летняй рэзідэнцыі Пантыфікаў ужо на працягу
50 гадоў, падчас якіх ён мог назіраць пераўтварэнні, якія адбываліся ў тым ліку дзякуючы
ўнікальнаму стылю і характару кожнага з Пантыфікаў. Кастэль Гандольфа служыў папскай
рэзідэнцыяй на летні перыяд з XVII ст. Усё пачалося з папы Урбана VIII, з таго часу
ніхто з апошніх Наступнікаў св. Пятра не перарываў традыцыі. А іх было ўжо 31. Толькі
выключныя прычыны не дазвалялі некаторым Пантыфікам прыбываць у рэзідэнцыю над Альбанскім
возерам. Напрыклад у перыяд ад Пія IX да Пія XI Папы не пакідалі Ватыкан з-за палітычнай
сітуацыі ў Італіі.
Сады ў Кастэль Гандольфа дзеляцца на тры ярусы. Першы мае
кветкавы сад, а другі – чатыры лабірынты, якія ў італьянскай традыцыі “уяўляюць пошук
чалавекам ведаў”, - тлумачыць дырэктар. Трэці ярус – цытрусавы сад, акружаны кіпарысамі,
лімоннымі і апельсінавымі дрэвамі.
На тэрыторыі рэзідэнцыі ёсць таксама патаемны
ход імператара Даміцыяна. Менавіта ў ім Папа Пій XII загадаў схаваць падчас ІІ Сусветнай
вайны 10 тыс. асоб. “Вельмі прыемна ўспамінаць, што ў гэты перыяд тут нарадзілася
50 дзяцей; і ўсе яны нарадзіліся ў пакоі Папы, ператвораным у радзільную залу”, -
прызнаецца Саверыа Петрыла.
Дырэктар паведаміў таксама, што мясцовае гаспадарства
пастаўляе вялікую частку таго, што Папа есць, і не толькі ў летні перыяд. Тут нават
вырабляецца свой аліўкавы алей.
Кожны з Пантыфікаў, паводле слоў Саверыа Петрыла,
уносіць нешта сваё ў воблік рэзідэнцыі. У Бэнэдыкта XVI – гэта настрой засяроджанасці
і малітвы.