Бэнэдыкт XVI перад “Анёл Панскі”: цуд не адбываецца з нічога (поўны тэкст)
Бэнэдыкт XVI звярнуў
увагу на патрэбу сучаснага чалевека ў хлебе любові і праўды. Святы айцец разважаў
29 ліпеня ў Кастэль Гандольфа над фрагментам Евангелля св. Яна аб размнажэнні хлябоў.
Пантыфік перакананы, што цуд не адбываецца з нічога; патрэбны першы сціплы ўклад з
боку самаго чалавека, чаго сімвалам з’яўляюцца пяць хлябоў і дзве рыбы, ад якіх насыціўся
цэлы натоўп. “Дарагія браты і сёстры, - звярнуўся да сабраных Папа, - у гэту нядзелю
мы пачалі чытанне 6 раздзелу Евангелля св. Яна. Урывак пачынаецца сцэнай размнажэння
хлябоў, якую Езус затым каментуе ў сінагозе Капернаўма, называючы сябе самаго “хлебам”,
які дае жыццё. Можна правясці паралель паміж паводзінамі Езуса ў гэты момант і падчас
Апошняй Вячэры: “Езус узяў хлябы і, падзякаваўшы, раздаў тым, хто сядзеў”, - так кажа
Евангелле (Ян 6, 11). Агульнасць тэмы “хлебу” і падзякі (па-грэцку eucharistesas),
вядуць да Эўхарыстыі, ахвяры Хрыста дзеля збаўлення свету.
Евангеліст адзначае,
што Пасха, свята, была недалёка. Погляд тут скіраваны на Крыж, агульны дар любові,
і ў Эўхарыстыю, захаванне гэтага дару: Хрыстус становіцца хлебам жыцця для людзей.
Св. Аўгустын кажа: “Хто, як не Хрыстус ёсць хлеб нябесны? Але паколькі чалавек не
можа есці хлеб анёлаў, Пан анёлаў стаў чалавекам. Калі б гэтага зроблена не было,
мы б не мелі яго цела; не маючы Яго цела, мы б не елі хлеб алтара” (Казанне 130, 2).
Эўхарыстыя з’яўляецца найвялікшай пастаяннай сустрэчай з Богам, падчас якой Пан становіцца
нашай ежай, дае Сябе, каб ператварыць нас у Сябе.
У сцэне размнажэння паведамляецца
аб прысутнасці аднаго юнака, які, сутыкнуўшыся з цяжкасцю накарміць так шмат людзей,
прапануе ўсім тое нямногае, што ў яго было: пяць хлябоў і дзве рыбы (пар. Ян 6, 8).
Цуд не адбываецца з нічога; патрэбны першы сціплы ўклад, які просты юнак мае з сабой.
Езус не пытацца нас, чаго мы не маем, але дае нам зразумець, як тое невялікае, што
ў нас ёсць, можна зрабіць цуд. Бог здольны размножыць нават наш самы сціплы жэст любові
і зрабіць нас сваім падарункам. Натоўп быў здзіўлены цудам: ён бачыць у Езусе новага
Майсея, годнага ўлады, і новую манну, бяспечную будучыню. Але людзі спыняюцца на матэрыяльным
элеменце, ежы, а Пан “калі даведаўся, што хочуць прыйсці і схапіць Яго, каб зрабіць
каралём, зноў адышоў на гару адзін” (Ян 6, 15). Езус не зямны цар, які ажыццяўляе
ўладу, а кароль, які служыць, каб чалавек наталіў не толькі фізічны голад, але самы
глыбокі голад, голад пошуку сябе, што значыць праўды – голад Бога.
Дарагія
браты і сёстры, будзем прасіць Пана дапамагчы нам нанава адкрыць для сябе важнасць
не толькі насычэння хлебам, але ісцінай, любоўю, Хрыстом, Целам Хрыстовым, добрасумленным
і свядомым удзелам у Эўхарыстыі, каб быць больш асабіста спалучаным з Ім. На самой
справе “не Эўхарыстычная ежа ператвараецца ў нас, але мы таямніча змяняемся праз яе.
Хрыстус сілкуе нас, аб’ядноўваючы нас з сабой, Ён спалучае нас з сабой” (Апостальская
адгартацыя “Sacramentum Caritatis”, 70). У той жа час, мы молімся, каб заўсёды хапала
хлеба неабходнага для годнага жыцця, і, каб былі зламаныя няроўнасці, не з дапамогай
зброі насілля, але праз дзяленне і любоў. Мы просім Дзеву Марыю ўзяць нас і нашых
блізкіх пад яе мацярынскую апеку”.
Пасля марыйнай малітвы Святы Айцец звярнуўся
да пілігрымаў на іх мовах і пажадаў усім добрых выходных.